OKB Hastalığı ile ilgili psikoljik hastalığım

[Receb Salih]

Evet neredeyse 1 yıldır okb'liyim ailemde(ablam) de aynı hastalık var. Artık çok yotiruldum en basit şeyleri bile yapamıyorum o kadar zor geliyor ki etrafımdaki insanlarda bu hastalığın olmayışı sadece bende olması beni çok üzüyor. Başlayışı şu şekildeydi bir kız yüzünden kız benle vakit geçiriyor benden hoşlanıyor ama ben onu yapım gereği sevmiyormuş gibi gözüküyordum ama halbuki o kadar çok seviyordum ki... Neyse ayrılık vakti geldi. O Eskişehir'de yaşıyor ben ise Manisa'nın Soma ilçesinde. İlk günler normaldim fakat sonraki günler bir yıkımın başlangıcıydı. Zihnim şunu tekrarlıyordu "Eğer yapmazsan kız seni sevmez senden başka birini bulur"1 2 3 4 5 6... Tekrarlanıyor, çeşmeyi, lambayı, bilgisayarı, düğmeleri, dolap kapaklarını
Çoğu şeyi. Yolda giderken yerdeki çizgileri basmayı, yerimde kalıp tekrar tekrar saymayı, arkadaşlarımın ne oldu diyince onların dediklerini düşündüğümü ya da söylediği her ne olursa olsun komik bulduğumu düşünerek sırıtıyorum. Çok zor inanılmaz zor. Sadece o kızı düşünüyorum. Gecelerime uyku girmiyor, ders çalışamıyorum diğer temel ihtiyaçlarımı gidermek nornalinden kat ve kat fazla sürüyor neyim ben kimim amacım ne nasıl bir yoldayım acaba kız beni bırakıp başka bir erkeğe gidecek mi?içim içimi yiyior umarım umarım dediklerimi empati ile anlamışsınızdır. Ne kadar zor ne kadar çileli ne kadar üzücü ne kadar sinirlendirici bir şey olduğunu. İçimi döküyorum. Göz yaşlarım damlıyor ben benlikten çıkıyorum artık çok yoruldum çok çok çok. Eğer yardım edebilen olursa memnuniyetle dinlerim. Eğer buraya kadar okuduydanız çok teşekkürler. Şu an olduğumdan daha iyi hissediyorum(galiba geçici süreliğine)
Hayatımın böyle geçmesini istemiyorum

 

[şakşukacı]

Bende aynı durumdan muzdaribim. Kafamda sürekli düşünceler tekrarlanır. Hiçbir işime odaklanamam bu yüzden. Derste/antrenman da sürekli kafamda başka şeyler olur. Sevdiğim kız ile de flört aşamasında iken bir gün soğuk idi. Hemen ayrılmak mı istiyor? Beni sevmiyor mu? Neden böyle? Sabahtan akşama kadar böyle başladı. Bende korkup aramıza mesafe koymalıyız dedim. Oda direkt gitti. Daha sonra içimi döktüm ama bana kimsenin gel gitleri ile uğraşamayacağını söyledi. O kadar duygusuz ve acımasız konuştu ki... Ağzım açık kaldı. Ona acaba kafamdaki sorunları söylesem mi diye düşündüm. Onu gerçekten çok seviyorum. Ama kendimi daha da rezil edeceğimi düşündüm. Kimse benim gibi biri ile uğraşmak istemez, böyle olduğum için üzgünüm.

Mesaj otomatik birleştirildi: 4 Aralık 2022

Evet neredeyse 1 yıldır okb'liyim ailemde(ablam) de aynı hastalık var. Artık çok yotiruldum en basit şeyleri bile yapamıyorum o kadar zor geliyor ki etrafımdaki insanlarda bu hastalığın olmayışı sadece bende olması beni çok üzüyor. Başlayışı şu şekildeydi bir kız yüzünden kız benle vakit geçiriyor benden hoşlanıyor ama ben onu yapım gereği sevmiyormuş gibi gözüküyordum ama halbuki o kadar çok seviyordum ki... Neyse ayrılık vakti geldi. O Eskişehir'de yaşıyor ben ise Manisa'nın Soma ilçesinde. İlk günler normaldim fakat sonraki günler bir yıkımın başlangıcıydı. Zihnim şunu tekrarlıyordu "Eğer yapmazsan kız seni sevmez senden başka birini bulur"1 2 3 4 5 6... Tekrarlanıyor, çeşmeyi, lambayı, bilgisayarı, düğmeleri, dolap kapaklarını
Çoğu şeyi. Yolda giderken yerdeki çizgileri basmayı, yerimde kalıp tekrar tekrar saymayı, arkadaşlarımın ne oldu diyince onların dediklerini düşündüğümü ya da söylediği her ne olursa olsun komik bulduğumu düşünerek sırıtıyorum. Çok zor inanılmaz zor. Sadece o kızı düşünüyorum. Gecelerime uyku girmiyor, ders çalışamıyorum diğer temel ihtiyaçlarımı gidermek nornalinden kat ve kat fazla sürüyor neyim ben kimim amacım ne nasıl bir yoldayım acaba kız beni bırakıp başka bir erkeğe gidecek mi?içim içimi yiyior umarım umarım dediklerimi empati ile anlamışsınızdır. Ne kadar zor ne kadar çileli ne kadar üzücü ne kadar sinirlendirici bir şey olduğunu. İçimi döküyorum. Göz yaşlarım damlıyor ben benlikten çıkıyorum artık çok yoruldum çok çok çok. Eğer yardım edebilen olursa memnuniyetle dinlerim. Eğer buraya kadar okuduydanız çok teşekkürler. Şu an olduğumdan daha iyi hissediyorum(galiba geçici süreliğine)
Hayatımın böyle geçmesini istemiyorum

Senin için üzüldüm dostum. Benzer şeyler yaşıyorum. En azından senin gibi başka insanlar da olduğunu, yalnız olmadığını düşün.

 

[Receb Salih]

Bende aynı durumdan muzdaribim. Kafamda sürekli düşünceler tekrarlanır. Hiçbir işime odaklanamam bu yüzden. Derste/antrenman da sürekli kafamda başka şeyler olur. Sevdiğim kız ile de flört aşamasında iken bir gün soğuk idi. Hemen ayrılmak mı istiyor? Beni sevmiyor mu? Neden böyle? Sabahtan akşama kadar böyle başladı. Bende korkup aramıza mesafe koymalıyız dedim. Oda direkt gitti. Daha sonra içimi döktüm ama bana kimsenin gel gitleri ile uğraşamayacağını söyledi. O kadar duygusuz ve acımasız konuştu ki... Ağzım açık kaldı. Ona acaba kafamdaki sorunları söylesem mi diye düşündüm. Onu gerçekten çok seviyorum. Ama kendimi daha da rezil edeceğimi düşündüm. Kimse benim gibi biri ile uğraşmak istemez, böyle olduğum için üzgünüm.

Mesaj otomatik birleştirildi: 4 Aralık 2022

Senin için üzüldüm dostum. Benzer şeyler yaşıyorum. En azından senin gibi başka insanlar da olduğunu, yalnız olmadığını düşün.

Hayat bizim gibi insanlar için zor . Umarım atlatırız .

 

[oguz13]

Bendede aynı hastalık vardı yapmamak için çabaladığında kurtuluyorsun kendini yapmamak
için zorla.

 

[fevkaladee]

Psikologa git istersen. Ailesel bir şey vardır belki.

 

[Isolation32]

en yakın psikiyatriden randevu alıp anlatıyorsun geçmiş olsun

 

[yazılımcıkarga]

Evet neredeyse 1 yıldır okb'liyim ailemde(ablam) de aynı hastalık var. Artık çok yotiruldum en basit şeyleri bile yapamıyorum o kadar zor geliyor ki etrafımdaki insanlarda bu hastalığın olmayışı sadece bende olması beni çok üzüyor. Başlayışı şu şekildeydi bir kız yüzünden kız benle vakit geçiriyor benden hoşlanıyor ama ben onu yapım gereği sevmiyormuş gibi gözüküyordum ama halbuki o kadar çok seviyordum ki... Neyse ayrılık vakti geldi. O Eskişehir'de yaşıyor ben ise Manisa'nın Soma ilçesinde. İlk günler normaldim fakat sonraki günler bir yıkımın başlangıcıydı. Zihnim şunu tekrarlıyordu "Eğer yapmazsan kız seni sevmez senden başka birini bulur"1 2 3 4 5 6... Tekrarlanıyor, çeşmeyi, lambayı, bilgisayarı, düğmeleri, dolap kapaklarını
Çoğu şeyi. Yolda giderken yerdeki çizgileri basmayı, yerimde kalıp tekrar tekrar saymayı, arkadaşlarımın ne oldu diyince onların dediklerini düşündüğümü ya da söylediği her ne olursa olsun komik bulduğumu düşünerek sırıtıyorum. Çok zor inanılmaz zor. Sadece o kızı düşünüyorum. Gecelerime uyku girmiyor, ders çalışamıyorum diğer temel ihtiyaçlarımı gidermek nornalinden kat ve kat fazla sürüyor neyim ben kimim amacım ne nasıl bir yoldayım acaba kız beni bırakıp başka bir erkeğe gidecek mi?içim içimi yiyior umarım umarım dediklerimi empati ile anlamışsınızdır. Ne kadar zor ne kadar çileli ne kadar üzücü ne kadar sinirlendirici bir şey olduğunu. İçimi döküyorum. Göz yaşlarım damlıyor ben benlikten çıkıyorum artık çok yoruldum çok çok çok. Eğer yardım edebilen olursa memnuniyetle dinlerim. Eğer buraya kadar okuduydanız çok teşekkürler. Şu an olduğumdan daha iyi hissediyorum(galiba geçici süreliğine)
Hayatımın böyle geçmesini istemiyorum

Bende de aynı hastalık var çıkış sebebi farklı olsada anlıyorum seni. Hastalıklıymışsın gibi davranıp hayatı kendine zindan etme ve fazla kafaya takmamaya çalış. Yapmaktan mutlu olduğun şeyleri yap (tabi öğrenciysen derslerini boşlama) Kızı da unut sanki dünyada başka kız mı yok? Toxic olmayan bir ilişki kurabileceğin birini bulmaya çalış daha iyi gelir sana. Sağlıklı günler dilerim.

 

[şahin doğan]

Düzgün bir hastaneden psikolog için randevu al. Belli bir süre devam et eğer sana faydası olmadığını fark edersen düzgün bir hastanenin psikiyatri bölümünden randevu al. Sana tavsiyem hastanelerin psikolog veya psikiyatri bölümünden randevu al. çünkü bu işi düzgün yapan ve yapmayan arasında dağlar kadar fark var. İlk tercihin alkol, uyuşturucu bağımlılığı vb hastaları olan hastane bölümleri olsun.

 

[Receb Salih]

Bende de aynı hastalık var çıkış sebebi farklı olsada anlıyorum seni. Hastalıklıymışsın gibi davranıp hayatı kendine zindan etme ve fazla kafaya takmamaya çalış. Yapmaktan mutlu olduğun şeyleri yap (tabi öğrenciysen derslerini boşlama) Kızı da unut sanki dünyada başka kız mı yok? Toxic olmayan bir ilişki kurabileceğin birini bulmaya çalış daha iyi gelir sana. Sağlıklı günler dilerim.

Genelde kızlarla alakam yoktur ilk defa yaşadım bu duyguyu . Takma demek malesef bir çözüm değil

Mesaj otomatik birleştirildi: 4 Aralık 2022

Psikologa git istersen. Ailesel bir şey vardır belki.

Ailem gayet iyi ya da ailecek çok duygusalız genetik olarak belki

Mesaj otomatik birleştirildi: 4 Aralık 2022

Düzgün bir hastaneden psikolog için randevu al. Belli bir süre devam et eğer sana faydası olmadığını fark edersen düzgün bir hastanenin psikiyatri bölümünden randevu al. Sana tavsiyem hastanelerin psikolog veya psikiyatri bölümünden randevu al. çünkü bu işi düzgün yapan ve yapmayan arasında dağlar kadar fark var. İlk tercihin alkol, uyuşturucu bağımlılığı vb hastaları olan hastane bölümleri olsun.

Ablam gidiyor fakat bir etkisini göremedim ilaç veriyor ailemin haberi yok öğrenirlerse üzülürler . Şunu fark ettim foruma yazınca baya rahatladım

 

[chevalier]

Dostum bu hastalığın bir ilacı olduğunu sanmıyorum. Doktor dediğimiz şey ilacı basıp geçiyor. İlaç değil irade ağır basar unutmayın. İlaç içip daha da kötü olan bunalıma giren insanlar var. Okb atlaması zor bir hastalıktır, bi süre sonra bunları kabullenip yaşarsın sonra zamanla kafana takmaya takmaya unutur o şekilde yaşamaya alışırsın, azalır. Nerden biliyorsun dersen çok yakınım bu hastalıktan muzdarip ve tam olarak böyle işliyor. Psikoloğa/psikiyatriye gitmeyi son seçenek olarak gör. Yaşın kaç bilmiyorum heleki ilerde polis veya asker olmayı düşünüyorsan sicilini kirletme.

 

[şahin doğan]

Ablam gidiyor fakat bir etkisini göremedim ilaç veriyor ailemin haberi yok öğrenirlerse üzülürler . Şunu fark ettim foruma yazınca baya rahatladım

Bu işi iyi yapan ile kötü yapan arasında çok fark var. belki gideceğin ilk 5 psikolog/psikiyatri sana çözüm bulamaz ama 6.sı bulur. Bu iş ablam gidiyor faydası yok demek ile olmuyor ama foruma yazıp rahatladıysan ne güzel.

 

[Receb Salih]

Bu işi iyi yapan ile kötü yapan arasında çok fark var. belki gideceğin ilk 5 psikolog/psikiyatri sana çözüm bulamaz ama 6.sı bulur. Bu iş ablam gidiyor faydası yok demek ile olmuyor ama foruma yazıp rahatladıysan ne güzel.

Sanıyorum ablam iyi bir psikoloğa gitti(kime göre neye göre) çünkü parası da iyiydi.

 

[shotpoter]

Evet neredeyse 1 yıldır okb'liyim ailemde(ablam) de aynı hastalık var. Artık çok yotiruldum en basit şeyleri bile yapamıyorum o kadar zor geliyor ki etrafımdaki insanlarda bu hastalığın olmayışı sadece bende olması beni çok üzüyor. Başlayışı şu şekildeydi bir kız yüzünden kız benle vakit geçiriyor benden hoşlanıyor ama ben onu yapım gereği sevmiyormuş gibi gözüküyordum ama halbuki o kadar çok seviyordum ki... Neyse ayrılık vakti geldi. O Eskişehir'de yaşıyor ben ise Manisa'nın Soma ilçesinde. İlk günler normaldim fakat sonraki günler bir yıkımın başlangıcıydı. Zihnim şunu tekrarlıyordu "Eğer yapmazsan kız seni sevmez senden başka birini bulur"1 2 3 4 5 6... Tekrarlanıyor, çeşmeyi, lambayı, bilgisayarı, düğmeleri, dolap kapaklarını
Çoğu şeyi. Yolda giderken yerdeki çizgileri basmayı, yerimde kalıp tekrar tekrar saymayı, arkadaşlarımın ne oldu diyince onların dediklerini düşündüğümü ya da söylediği her ne olursa olsun komik bulduğumu düşünerek sırıtıyorum. Çok zor inanılmaz zor. Sadece o kızı düşünüyorum. Gecelerime uyku girmiyor, ders çalışamıyorum diğer temel ihtiyaçlarımı gidermek nornalinden kat ve kat fazla sürüyor neyim ben kimim amacım ne nasıl bir yoldayım acaba kız beni bırakıp başka bir erkeğe gidecek mi?içim içimi yiyior umarım umarım dediklerimi empati ile anlamışsınızdır. Ne kadar zor ne kadar çileli ne kadar üzücü ne kadar sinirlendirici bir şey olduğunu. İçimi döküyorum. Göz yaşlarım damlıyor ben benlikten çıkıyorum artık çok yoruldum çok çok çok. Eğer yardım edebilen olursa memnuniyetle dinlerim. Eğer buraya kadar okuduydanız çok teşekkürler. Şu an olduğumdan daha iyi hissediyorum(galiba geçici süreliğine)
Hayatımın böyle geçmesini istemiyorum

@Dynami