Scratch platformuna yıllar önce adım attığımda, karşıma çıkan projeler gerçekten etkileyiciydi. Özellikle Türk topluluğunun aktifliği, üretkenliği ve birbirine verdiği destek, bu ortamı daha da cazip kılıyordu. Keşfet sekmesinde gezinirken her köşe başında bir Türk kullanıcının projesine rastlamak mümkün olurdu. Animasyonlar, oyunlar, etkileşimli hikâyeler... Her biri ayrı bir emek, ayrı bir heyecan barındırıyordu.
Ancak zamanla bu tablo değişmeye başladı. Artık ne keşfet sekmesinde ne de öne çıkan projelerde eskisi kadar Türk projesine rastlıyoruz. Bu değişim sadece içeriklerde değil, topluluğun ruhunda da hissediliyor. İnsan kendi kendine sormadan edemiyor
Eskiden projeler altına yazılan yorumlar, verilen yapıcı eleştiriler ve beğeniler kullanıcıları motive ederken, şimdi çoğu proje ilgisizlik içinde kayboluyor.
Bu platforma yıllarını vermiş biri olarak, bugün yaşanan bu dönüşüm gerçekten düşündürücü. Belki tekrar canlanması için yeni bir topluluk ruhuna, aktif organizasyonlara ve destekleyici girişimlere ihtiyaç vardır. Ama şu bir gerçek: Scratch, artık eskisi gibi değil. Peki size soruyorum Scratch neden eskisi gibi değil
Ancak zamanla bu tablo değişmeye başladı. Artık ne keşfet sekmesinde ne de öne çıkan projelerde eskisi kadar Türk projesine rastlıyoruz. Bu değişim sadece içeriklerde değil, topluluğun ruhunda da hissediliyor. İnsan kendi kendine sormadan edemiyor
Eskiden projeler altına yazılan yorumlar, verilen yapıcı eleştiriler ve beğeniler kullanıcıları motive ederken, şimdi çoğu proje ilgisizlik içinde kayboluyor.
Bu platforma yıllarını vermiş biri olarak, bugün yaşanan bu dönüşüm gerçekten düşündürücü. Belki tekrar canlanması için yeni bir topluluk ruhuna, aktif organizasyonlara ve destekleyici girişimlere ihtiyaç vardır. Ama şu bir gerçek: Scratch, artık eskisi gibi değil. Peki size soruyorum Scratch neden eskisi gibi değil