2017-2022 arası benim için çok zordu. Bir yandan babamı, dedemi, babaannemi, ninemi kaybetmem bir yandan okul bir yandan maddi sıkıntılar bir yandan iş bir yandan pandemi derken beni neredeyse intihara sürükleyecekti bu süreç. Bitti mi, hayır bitmedi
Üstüne bir de aldatıldım, en değer verdiğim arkadaşımın da kanser olduğunu öğrendim. Kendi zevklerim ve bazı hedeflerim için yaşıyorum hayatı, anlam bulamıyorum hayattaki bazı durumlara ve çözümünün elimde olmadığı zorluklarla karşılaşmak beni daha da zora sokuyor. Ben de kendi dikkatimi dağıtmak ve kafamı toparlamak için biraz müzik kitap anime dizi vs uğraşlar edindim. Elbette herkesin kendine göre derdi çok büyüktür elbette herkes kendini daha zorda sanar ama sobanın başında olan dışarıdaki üşüyen evsizi anlayamaz. Biraz içimi döker gibi oldum affola .s