ailemin varlığını hissedemiyorum

[SeeOk]

annemle babam ben 10 yaşımdayken ayrıldı bunu büyük bi olgunlukla karşıladım ben annemin yanında kaldım ama bu bi seçim değildi yani bana sorulmadı herneyse ben hep annemin yanında oldum hep onu destekledim ve 12 yaşıma kadar da sobalı bir odada tek başıma kalıyordum o zamanlar durumumuz bayağı kötüydü ama mutlu olduğumu hatırlıyorum yani o eve taşınınca yediğim ilk yemeği bile ne kadar bayıla bayıla yediğimi hatırlıyorum ev sülük ve fare dolu olsa bile (ki bunu kendimi acındırmak için söylemiyorum) mutluydum ya resmen tost makinesi benim mutfağımdı herşeyi onda pişirirdim köfte ekmek tost nugget aklınıza gelebilecek herşeyi ve sobalı evde kaldığımı neden belirttiğimi soracak olursanız o sobayı yakmak dünyanın en zor şeyi ve bu 10 yaşında bi çocuk için imkansızdı annem benle ilgilenmezdi o zamanlar ama hep severdi diye hatırlıyorum bağrına basardı canım oğlum derdi hatta gece 10 a kadar işte çalışırdı 10 buçukta akşam yemeği yiyip yatardı benle ilgilenmezdi evde tek büyüdüm herneyse işte biz yeni bi eve taşındık ve buraya geldiğimizden beri mutsuzuz yani 12 yaşımda geldim şuan 15 ime giriyorum ve aşırı mutsuzum en azından ben anneme yemek hazırlıyorum sağ ol bile demiyor kendime marketten dedikleri dışında en ufak bişey alsam kızıyor ne desem suç selamun aleyküm desem beni bıçaklayacak şimdi çekirdek almaya geldi odama tabağı uzattı dediki oğlum çekirdek verir misin verdim giderken öküz ***** mal ********** allah belanı versin tarzı şeyler söyledi anlam veremedim odasına gittim neden dediğini sordum ****** git seni görmek istemiyorum dedi öncesine baktığımda biişey bulamıyorum her biyere git dediğinde giderim her bişeyi yap dediğinde yaparım ama her seferinde dediği şeyleri 100 kez yaptığımı değil 1 kez yapmadığımı yüzüme vurur benimle alay eder ben böyle bi hayat istemiyorum kendimi öldürme raddesine geldim artık kadının içinde canavar varmış da ben farketmemişim resmen daha bu anlatabildiklerim ya nası diyeyim anlatamadığım çok şey var buraya sığmaz ama en basiti benim bir hastalığım var ve bu hastalık çok ciddi ağır bi hastalık diyeyim ama ölümcül değil kanser falan değil yani bu hastalığımı her zaman her kavgada her tartışmada yüzüme vurur ve alay eder güler sen de .... yapıyorsun! diye bağırır çağırır yani gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum o beni cahil cühela sanıyor ben herşeyi biliyorum sorun orda ve bu olay buraya taşındığımızdan beri devam ediyor evin büyülü olduğunu düşünmeye başladım artık bu olay son 1 ay iyice azıttı yani başta regl olmuştur dedim kadnlığına verdim işine verdim ama 10 gün geçti 20 gün geçti artık yani kendimi bıçakla kessem ne olabilir ki *** diye düşünmeye başladım ve sonra aklıma yanlışıkla elimi bıçakladığım geldi çok acıdığını hatırlıyorum o yüzden yapamıyorum kendimi köprüden atsam ölmeme ihtimalim var kendimi denize atsam boğulmaktan çok korkuyorum kendimi yüksek biyerden atsam yükseklik korkum var kendimi halatla boğsam haberlere mavi balina katili diye çıkacak yani kendimi asla öldüremem ne yapmam lazım lütfen yardım edin ne olur

 

[karanlıksevenadam]

Dostum allah yukarıda ve seni seviyor. Seni erken sınamış.
Babanın durumu nasıl ? oraya geçme imkanın varsa git. Yanlış anlama ama belki annen evden gitmeni istiyor belki özeli gerektiren bir şey olabilir yada başka bir durum olabilir. Sonuçta yetişkin bir kadın.
İntihar gibi saçma düşünceleri kafandan silip kariyerine odaklanman lazım.
Tarzını değiştir okuluna git, sosyalleş cool takıl. Hayatına bir kız girsin bırak seni güzelleştirsin. Ama o kızı iyi tanı, her gelene güvenme hocam.
Daha 15 yaşındasın, 15 yıllık bir ömrün var ve bu ömürün ilk 5 yılını daha düzgün hatırlayamıyorsun bile, daha önüne gelip geçecek çok şey var.
Bugün eğer evinizde balkon falan varsa masa kur 2 koltuk koy anneni bekle, otur adam gibi konuş, madem 10 yaşında zorunluluktan tek başına soba yakmayı öğrendin. 15 yaşında da annenle yetişkin gibi konuşacaksın.
Git adam gibi konuş, anne ne derdin var ? annenin derdi ne kadar özel olursa olsun konuş kendisi ile. Neden sevgi göstermiyorsun neden anlaşamıyoruz ?
annenin akşam 10 da geliyor diyorsun. Annenin hayatını hiç araştırdın mı? ne yapıyor günü nasıl geçiyor. Belki annende bir o kadar iyi sınanıyor ki eve gelince öfkesini sana kusuyor.
Kendisiyle konuş kardeşim benim. Beni istemiyorsan giderim de, yurta yerleş bak çok ciddiyim, seni sevmeyen anneden ne kadar hayır gelir bilmiyorum. Baban hayatta ise ki inşallah hayattadır babanın yanına git sonuçta o senin baban. Babanla konuş böyle böyle de, o da seni istemiyorsa yoluna bak, kendi yuvanı kendi kariyerini kurmaya bak. Daha önünde 5 yıl var,
yks sınavı senin hayatını belirleyen temel etkenlerden biri. Hem çalışıp hem garsonluk yap, bir kafede çalış. Belki annenle durumun düzelir. Elinde nakit para bulundurursun, kitap paran çıkar, vaktini güzel değerlendirirsin. Dışarı hayatını görürsün. Düşünsene üniversitede hayatını değiştirecek bir kız giriyor. O seni o vakitte o dakikada o saniyede bekliyor olacak. Her şey senin elinde,
ister başta yazdığın depresif saçma düşüncelerle kendini heba et, ister kariyerini belirle.
Her şey senin elinde

 

[Livaković]

annemle babam ben 10 yaşımdayken ayrıldı bunu büyük bi olgunlukla karşıladım ben annemin yanında kaldım ama bu bi seçim değildi yani bana sorulmadı herneyse ben hep annemin yanında oldum hep onu destekledim ve 12 yaşıma kadar da sobalı bir odada tek başıma kalıyordum o zamanlar durumumuz bayağı kötüydü ama mutlu olduğumu hatırlıyorum yani o eve taşınınca yediğim ilk yemeği bile ne kadar bayıla bayıla yediğimi hatırlıyorum ev sülük ve fare dolu olsa bile (ki bunu kendimi acındırmak için söylemiyorum) mutluydum ya resmen tost makinesi benim mutfağımdı herşeyi onda pişirirdim köfte ekmek tost nugget aklınıza gelebilecek herşeyi ve sobalı evde kaldığımı neden belirttiğimi soracak olursanız o sobayı yakmak dünyanın en zor şeyi ve bu 10 yaşında bi çocuk için imkansızdı annem benle ilgilenmezdi o zamanlar ama hep severdi diye hatırlıyorum bağrına basardı canım oğlum derdi hatta gece 10 a kadar işte çalışırdı 10 buçukta akşam yemeği yiyip yatardı benle ilgilenmezdi evde tek büyüdüm herneyse işte biz yeni bi eve taşındık ve buraya geldiğimizden beri mutsuzuz yani 12 yaşımda geldim şuan 15 ime giriyorum ve aşırı mutsuzum en azından ben anneme yemek hazırlıyorum sağ ol bile demiyor kendime marketten dedikleri dışında en ufak bişey alsam kızıyor ne desem suç selamun aleyküm desem beni bıçaklayacak şimdi çekirdek almaya geldi odama tabağı uzattı dediki oğlum çekirdek verir misin verdim giderken öküz ***** mal ********** allah belanı versin tarzı şeyler söyledi anlam veremedim odasına gittim neden dediğini sordum ****** git seni görmek istemiyorum dedi öncesine baktığımda biişey bulamıyorum her biyere git dediğinde giderim her bişeyi yap dediğinde yaparım ama her seferinde dediği şeyleri 100 kez yaptığımı değil 1 kez yapmadığımı yüzüme vurur benimle alay eder ben böyle bi hayat istemiyorum kendimi öldürme raddesine geldim artık kadının içinde canavar varmış da ben farketmemişim resmen daha bu anlatabildiklerim ya nası diyeyim anlatamadığım çok şey var buraya sığmaz ama en basiti benim bir hastalığım var ve bu hastalık çok ciddi ağır bi hastalık diyeyim ama ölümcül değil kanser falan değil yani bu hastalığımı her zaman her kavgada her tartışmada yüzüme vurur ve alay eder güler sen de .... yapıyorsun! diye bağırır çağırır yani gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum o beni cahil cühela sanıyor ben herşeyi biliyorum sorun orda ve bu olay buraya taşındığımızdan beri devam ediyor evin büyülü olduğunu düşünmeye başladım artık bu olay son 1 ay iyice azıttı yani başta regl olmuştur dedim kadnlığına verdim işine verdim ama 10 gün geçti 20 gün geçti artık yani kendimi bıçakla kessem ne olabilir ki *** diye düşünmeye başladım ve sonra aklıma yanlışıkla elimi bıçakladığım geldi çok acıdığını hatırlıyorum o yüzden yapamıyorum kendimi köprüden atsam ölmeme ihtimalim var kendimi denize atsam boğulmaktan çok korkuyorum kendimi yüksek biyerden atsam yükseklik korkum var kendimi halatla boğsam haberlere mavi balina katili diye çıkacak yani kendimi asla öldüremem ne yapmam lazım lütfen yardım edin ne olur

Forumdan perma yemişsin sanırım perma yemeseydin büyü olabilir diyecektim