Başlık

[Gri Caner]

Açıklama

 

[Marianoly]

Merhaba, bu biraz iç dökme konusu biraz soru konusu vs.
Öncelikle bir şey söylemek istiyorum. Biliyorum dalga geçenler olacaktır, sapık, sapkın olarak tanımlayanlar olacaktır. Ama önemli değil. Takmıyorum pek.
Kendimi gay olarak tanımlıyorum.
Şimdi ben uzun zamandır kendimi bastırıyordum. Baya uzun zamandır. Bu içten içe beni yordu. Cidden yordu. Şu an majör depresyon hastasıyım. Tabii ki tek bu neden olmadı, benim depresyonum bir paket; genetik, mizaç, sosyal olaylar vs. Bir de bu.
2 kere intihar girişiminde bulundum.
Neyse, bu durumu psikiyatristim ile paylaştım ve normal olduğunu, bir hastalık veya düzeltilmesi gereken bir şey olmadığını söyledi. Bundan sonra araştırmalar yaptım. Dönüşüm terapisi buldum. Fakat bunun baya zararlı olduğunu öğrendim. Yani aslında dönüşüm olmadığını sadece kişiyi bastıran bir uygulama olduğunu öğrendim.
Depresyon sebebiyle sonunda ailem psikolog masrafını karşılamaya OK oldu. Psikoloğu da aynı şekil bunun normal olduğunu söyledi. Cinsel kimlik bozukluğu diye bir şey var ,yok değil ama (biraz konuştuk) benimkinin doğuştan gibi göründüğünü söyledi. Psikoloğumla depresyon tedavisine başladım. Kendimi kabul etmeye, olduğum halimi sevmeye yönelik bir gidişat var. Eskiden eşcinselliğe karşıydım da. Toplumsal normlar doğrultusunda gelişen içsel bir karşıtlık durumu vardı. O da bitti.

Abi ben artık kendimi bastırmıyorum. Yani bir dönemden itibaren bu böyle oldu artık. Zaten tanıştığım bir çocuk vardı. Onla şu an sevgiliyiz. Bu durumu da psikolog sayesinde sağladım. Ve size şu kadar söyleyeyim, aşırı rahatladım. İçimdeki iç sıkıntısı azaldı. Anksiyete azaldı. Depresyon nüksetme sıklığı azaldı. Haftada 3 4 kere epizod (nöbet) geçiriyordum. Şimdi 1 aydır nöbet geçirmiyorum. İntihar düşüncelerim azaldı, baya azaldı ,yok gibi, artık sadece düşünce olarak var. Bu düşünceler de tek tük. Sanki yıllarca prangalara vuruldum da çözülmüş gibiyim. Ayrıca duygularım bastırılmış olarak büyüdüm. O da geçti. Artık sevgi, üzüntü vs. hissedebiliyorum.

Şimdi biri bana tedavi ol ya da kendini bastır derse ona diyeceğim şey şu olur, kolaysa sen bastır. Yani bu durum o kadar kolay değil. Artık her gece intiharı düşünmekten yoruldum. Şu an mutluyum, sağlıklıyım. Bu durumu bozmaya niyetim yok.

Sadece içimi dökmek istedim ve şu soruyu sormak istiyorum: "Eşcinselliğin normal olduğu kabulüyle ilgili ne düşünüyorsunuz?"

Bu iyiye işaret Caner. Kendini kabul edebildiğin için tebrik ederim. Hayatının istediğin gibi olması dileği ile.

 

[Gri Caner]

Bu iyiye işaret Caner. Kendini kabul edebildiğin için tebrik ederim. Hayatının istediğin gibi olması dileği ile.

Desteğin için çok teşekkür ederim. Bu benim için çok değerli. Psikoloğuma teşekkür etmek lazım emeği büyük.

 

[K1NGO82]

Bro nasıl gay olabilirsininiz ki? Eşcinselliğe sonuna kadar karşıyım. Aşırı saçma bir şey.

 

[TamerKs]

Zaten tanıştığım bir çocuk vardı. Onla şu an sevgiliyiz

Bunun açıklanması nedir?

 

[Gri Caner]

Bro nasıl gay olabilirsininiz ki? Eşcinselliğe sonuna kadar karşıyım. Aşırı saçma bir şey.

Sen nasıl hetero oluyorsan...

Bunun açıklanması nedir?

Buna mı takıldın abi?

 

[Bura.K]

Kimin kiminle birlikte olduğu beni ilgilendirmez. Sokak ortasında fiziki cinsellik yapmadıkları sürecede umurumda bile olmaz.
Ben şahsen normal karşılıyorum. Bir insan karşı cinsten hoşlanmıyorsa ona zorla "hoşlanacaksın" diye baskı yapamazsın.
Aynı eşcinsel olmayan birisini zorla eşcinsel yapmak gibi.
İnsanların sanki çözüm üretiyormuşçasına baskı yapmalarını da saçma buluyorum ayrıca eşcinselliği normal karşılıyorum.

 

[Realhas the Great]

Eşcinsellik hastalıktır, eşcinseller tedavi olmalıdır.

 

[CRØXY]

En azından kabullenmişsin karşı çıkmamışsın iyi bir şey soruya gelecek olursak hastalık vb. Sonuçlar dışında normal olmamalı bence hastalık olarak normal kabul edilmeli

Mesajlar otomatik olarak birleştirildi: 19 Ocak 2024

Eşcinsellik hastalıktır bence yani

 

[K1NGO82]

Sen nasıl hetero oluyorsan...

zaten normali bu. Heteroyu anormalleştirme. anormal olan gayliktir.

Mesajlar otomatik olarak birleştirildi: 19 Ocak 2024

Eşcinsellik hastalıktır, eşcinseller tedavi olmalıdır.

Katılıyorum.

 

[F4IRFL4Y]

@Cevdet Sunay Senlik Konu Var Koş

 

[Gri Caner]

Kimin kiminle birlikte olduğu beni ilgilendirmez. Sokak ortasında fiziki cinsellik yapmadıkları sürecede umurumda bile olmaz.
Ben şahsen normal karşılıyorum. Bir insan karşı cinsten hoşlanmıyorsa ona zorla "hoşlanacaksın" diye baskı yapamazsın.
Aynı eşcinsel olmayan birisini zorla eşcinsel yapmak gibi.
İnsanların sanki çözüm üretiyormuşçasına baskı yapmalarını da saçma buluyorum ayrıca eşcinselliği normal karşılıyorum.

Zaten bariyer ilişkisi vb. sapkınlıkları doğru bulmuyorum. Yani nasıl heteronun [uyarılır kelime] varsa, eşcinselin de ondan var.

 

[F4IRFL4Y]

Merhaba, bu biraz iç dökme konusu biraz soru konusu vs.
Öncelikle bir şey söylemek istiyorum. Biliyorum dalga geçenler olacaktır, sapık, sapkın olarak tanımlayanlar olacaktır. Ama önemli değil. Takmıyorum pek.
Kendimi gay olarak tanımlıyorum.
Şimdi ben uzun zamandır kendimi bastırıyordum. Baya uzun zamandır. Bu içten içe beni yordu. Cidden yordu. Şu an majör depresyon hastasıyım. Tabii ki tek bu neden olmadı, benim depresyonum bir paket; genetik, mizaç, sosyal olaylar vs. Bir de bu.
2 kere intihar girişiminde bulundum.
Neyse, bu durumu psikiyatristim ile paylaştım ve normal olduğunu, bir hastalık veya düzeltilmesi gereken bir şey olmadığını söyledi. Bundan sonra araştırmalar yaptım. Dönüşüm terapisi buldum. Fakat bunun baya zararlı olduğunu öğrendim. Yani aslında dönüşüm olmadığını sadece kişiyi bastıran bir uygulama olduğunu öğrendim.
Depresyon sebebiyle sonunda ailem psikolog masrafını karşılamaya OK oldu. Psikoloğu da aynı şekil bunun normal olduğunu söyledi. Cinsel kimlik bozukluğu diye bir şey var ,yok değil ama (biraz konuştuk) benimkinin doğuştan gibi göründüğünü söyledi. Psikoloğumla depresyon tedavisine başladım. Kendimi kabul etmeye, olduğum halimi sevmeye yönelik bir gidişat var. Eskiden eşcinselliğe karşıydım da. Toplumsal normlar doğrultusunda gelişen içsel bir karşıtlık durumu vardı. O da bitti.

Abi ben artık kendimi bastırmıyorum. Yani bir dönemden itibaren bu böyle oldu artık. Zaten tanıştığım bir çocuk vardı. Onla şu an sevgiliyiz. Bu durumu da psikolog sayesinde sağladım. Ve size şu kadar söyleyeyim, aşırı rahatladım. İçimdeki iç sıkıntısı azaldı. Anksiyete azaldı. Depresyon nüksetme sıklığı azaldı. Haftada 3 4 kere epizod (nöbet) geçiriyordum. Şimdi 1 aydır nöbet geçirmiyorum. İntihar düşüncelerim azaldı, baya azaldı ,yok gibi, artık sadece düşünce olarak var. Bu düşünceler de tek tük. Sanki yıllarca prangalara vuruldum da çözülmüş gibiyim. Ayrıca duygularım bastırılmış olarak büyüdüm. O da geçti. Artık sevgi, üzüntü vs. hissedebiliyorum.

Şimdi biri bana tedavi ol ya da kendini bastır derse ona diyeceğim şey şu olur, kolaysa sen bastır. Yani bu durum o kadar kolay değil. Artık her gece intiharı düşünmekten yoruldum. Şu an mutluyum, sağlıklıyım. Bu durumu bozmaya niyetim yok.

Sadece içimi dökmek istedim ve şu soruyu sormak istiyorum: "Eşcinselliğin normal olduğu kabulüyle ilgili ne düşünüyorsunuz?"

Adına Sevindim Caner Kendini Kabullenmen Daha İyi Olmuş Hayatının Devamında Başarılar Kankam