16 yaşındayım, bebekliğimden beridir hep usul bir çocuktum, bazı sebep olaylar yüzünden c2nsel arzularımı 6 7 yaşında kaptım o yaşlardada ergenliğine giren kızlar dikkatimi çok çekerdi ancak çok büyük olduğu için konuşamazdım. 7 8 yaşlarımda genel olarak kendi yaşıtlarım okul olsun okul dışı bana küçük ve saf geldiği için herzaman büyüklerim ile takılırdım oynar gezerdim.
C2nselliği biliyorduk onlarda biliyordu kendi aramızda muhabbetini çok yapardık. 9 yaşımda internetten arzulatacak videolar izlemeye başladım çünkü hoşuma gidiyordu. Onun öncesinde 7 8 yaşımda çizgi filmdeki karakterler dikkatimi çeker yada okul içinde 20 25 yaşında öğretmenler.. ve sıkıntı şu ilkokulumda çocuklarda aynı benim gibi öğretmen öğrencileri arzuluyor yani hoşlantılar yüksekti. Ama bunları yapmama rağmen çok usuldum çevrem çok yoktu. Şapkınlık yapardım, 10 12 yaşımda iyice sessizleştim sosyal ortamla ilişkilerimi kestim evde kendime hobi edindim kendimi internet medyasında geliştirmeye başladım. Sonrasında sanal aleme dahada kapandım. İnternetten kazanç sağlamaya başladım kendim okul vesayre evde güzel iyi yaşıyordum.
Ama c2nsel arzularım dahada zirve yaptı, bi vücut istemeye başladım Ergenlikle alakası yok günde 4 5 kere veya daha fazla yaptığım oluyordu okulda bile kendimi durduramıyordum orada kimse görmeden yapıyım diye. İletişimsizlik asosyallik daha arttı iyice sıkıntıya girmeye başladım ancak kendimi geliştirip bir iş imkanımın olduğu alanlar vardı. Onları yapmak beni dindiriyor hoşuma gidiyordu. Sonrasında yaşım 12 13 gelince anksiyetem vardı, düşünmekten çıldırmaya başlamıştım bu biryandan utanma asosyallik kimseyle konuşmuyorum vesayre, Uzun uzun anlatamayacağım. 14 15 yaşlarda Şiddeti arttı artık çıldırmam sinirlerim kafamın ayarlarıyla oynadımı saatlerce oturduğum yerde düşünüyordum kafam patlıyordu dışarıdada olsam ani sinirleniyordum bu durumdan dolayın artık dayanamıyordum. Derslerim herşeyim kötüydü. Sonrasında liseye geçince 9.sınıfta yaş çevremde insanları görünce dövmek atmak istiyordum sinirden duramazdım, derslerimi yavaş yavaş düzeltmeye başladım, başarıyla bitirdim. Bu senede kaldıramamaya başlamıştım artık psikoterapiye başladım ayrıyeten psikolojik tedavi görüyorum ilaçlar olmasa şu an ölmüştüm galiba hayatımı kurtaran şey 50 mg bişey. Halen kullanıyorum o eski zamanları hatırlamak istemiyorum binbir türlü olay. Şu an mutluyum özgüvenim yerinde birtakım konuları artık aklımdan sildim. İlaç enerjimi yükseltiyor biraz yoğunluk var ama çoğunluğunu attı. Belki daha yüksek dozda kullanabilirim. (Selectra 50 mg)
Şu an kendimi geliştirmeye bakıyorum sadece ders anlamında değil kendimi geliştirdiğim ve sevdiğim bir iş için hazırlanıyorum. Hiç stresim yok. Vurdumduymaz takılıyorum sınav vesayre hepsini halledebiliyorum çalışmak beni yormuyor kendimi daha fazla zorlayıp daha iyi işler çıkaracağım çıkardımda. Çevrede insan çok ama vizyonsuz insanda çok.
Nitelikli insan lazım. Ergen yaşımda bunları görüp anlamam bir güzellik millet dediğim konuştuğum kelime sohbetleri bile anlamıyor benim felsefi aklıma asla gelemeyecekler kendi uygarlığımı kendim kurdum geliştiriyorum. Çevre gözümde artık saçmalık. Şu an aileme ilerde para yardımı yapacağım. Ne kazanırsam ailem için kazanacağım evlenirmiyim bilmiyorum. Ama benim çocuğum olursa çocuğum benim gibi uğraşan bir insan olmayacağından korktuğum için evliliğe iyi gözle bakmıyorum. İnternette bağlantılarım var kendimi geliştirmeye devam ediyorum mutluyum. Ancak asosyallik biraz üzüyor etrafımda adam akıllı kimse yok.
C2nselliği biliyorduk onlarda biliyordu kendi aramızda muhabbetini çok yapardık. 9 yaşımda internetten arzulatacak videolar izlemeye başladım çünkü hoşuma gidiyordu. Onun öncesinde 7 8 yaşımda çizgi filmdeki karakterler dikkatimi çeker yada okul içinde 20 25 yaşında öğretmenler.. ve sıkıntı şu ilkokulumda çocuklarda aynı benim gibi öğretmen öğrencileri arzuluyor yani hoşlantılar yüksekti. Ama bunları yapmama rağmen çok usuldum çevrem çok yoktu. Şapkınlık yapardım, 10 12 yaşımda iyice sessizleştim sosyal ortamla ilişkilerimi kestim evde kendime hobi edindim kendimi internet medyasında geliştirmeye başladım. Sonrasında sanal aleme dahada kapandım. İnternetten kazanç sağlamaya başladım kendim okul vesayre evde güzel iyi yaşıyordum.
Ama c2nsel arzularım dahada zirve yaptı, bi vücut istemeye başladım Ergenlikle alakası yok günde 4 5 kere veya daha fazla yaptığım oluyordu okulda bile kendimi durduramıyordum orada kimse görmeden yapıyım diye. İletişimsizlik asosyallik daha arttı iyice sıkıntıya girmeye başladım ancak kendimi geliştirip bir iş imkanımın olduğu alanlar vardı. Onları yapmak beni dindiriyor hoşuma gidiyordu. Sonrasında yaşım 12 13 gelince anksiyetem vardı, düşünmekten çıldırmaya başlamıştım bu biryandan utanma asosyallik kimseyle konuşmuyorum vesayre, Uzun uzun anlatamayacağım. 14 15 yaşlarda Şiddeti arttı artık çıldırmam sinirlerim kafamın ayarlarıyla oynadımı saatlerce oturduğum yerde düşünüyordum kafam patlıyordu dışarıdada olsam ani sinirleniyordum bu durumdan dolayın artık dayanamıyordum. Derslerim herşeyim kötüydü. Sonrasında liseye geçince 9.sınıfta yaş çevremde insanları görünce dövmek atmak istiyordum sinirden duramazdım, derslerimi yavaş yavaş düzeltmeye başladım, başarıyla bitirdim. Bu senede kaldıramamaya başlamıştım artık psikoterapiye başladım ayrıyeten psikolojik tedavi görüyorum ilaçlar olmasa şu an ölmüştüm galiba hayatımı kurtaran şey 50 mg bişey. Halen kullanıyorum o eski zamanları hatırlamak istemiyorum binbir türlü olay. Şu an mutluyum özgüvenim yerinde birtakım konuları artık aklımdan sildim. İlaç enerjimi yükseltiyor biraz yoğunluk var ama çoğunluğunu attı. Belki daha yüksek dozda kullanabilirim. (Selectra 50 mg)
Şu an kendimi geliştirmeye bakıyorum sadece ders anlamında değil kendimi geliştirdiğim ve sevdiğim bir iş için hazırlanıyorum. Hiç stresim yok. Vurdumduymaz takılıyorum sınav vesayre hepsini halledebiliyorum çalışmak beni yormuyor kendimi daha fazla zorlayıp daha iyi işler çıkaracağım çıkardımda. Çevrede insan çok ama vizyonsuz insanda çok.
Nitelikli insan lazım. Ergen yaşımda bunları görüp anlamam bir güzellik millet dediğim konuştuğum kelime sohbetleri bile anlamıyor benim felsefi aklıma asla gelemeyecekler kendi uygarlığımı kendim kurdum geliştiriyorum. Çevre gözümde artık saçmalık. Şu an aileme ilerde para yardımı yapacağım. Ne kazanırsam ailem için kazanacağım evlenirmiyim bilmiyorum. Ama benim çocuğum olursa çocuğum benim gibi uğraşan bir insan olmayacağından korktuğum için evliliğe iyi gözle bakmıyorum. İnternette bağlantılarım var kendimi geliştirmeye devam ediyorum mutluyum. Ancak asosyallik biraz üzüyor etrafımda adam akıllı kimse yok.
