Bazen hayatın ne kadar kısa olabileceğini unutabiliyoruz. Tüm günü planladıktan sonra birkaç saat sonra trafik kazası geçirip ölmek gibi mesela.
Asıl mesele tüm hayallerin, isteklerin, bu dünyada var oluş amacımızın ve daha fazlasının bir anda yok olması. Kimi insanlar ölümden sonra bir başka hayata ulaşacağını öne sürerken kimileriyse tek gerçek hayatımızın şu anki yaşadığımızdan başka olmadığını benimsemiş durumda. Her iki düşünceye de saygım var.
Tüm geleceği geri dönmeksizin yok edebilecek olan ölümden korkuyor musunuz?
Kendi ölüm düşüncemi izninizle aktarmak istiyorum.
Tüm bilişsel hayatımız, düşüncelerimiz, fikirlerimiz, anılarımız kısacası bizi biz yapan tek varlık beynimiz diyebiliriz. Ölüm ise bu beynin işlevini yitirmekten ibarettir. Yani bir anda etrafın siyaha bürünüp tüm her şeyin yok olması gibi. Çalışan bir bilgisayarın fişini sonsuza dek çekmek buna en güzel örnek olabilir. Başka hayat var mı yok mu emin değilim ama gerçek şu ki yapmak istediklerim, isteklerim, hayallerim gerçekleşmeden ölmek bana gerçekten korkutucu geliyor.
