Galiba Hayat Bitti(Lütfen yardım edin)

[esradiyebiri]

Merhaba ben 3. sınıf bilgisayar mühendisliği öğrencisiyim. Olduğum yerden çok daha iyi bir okula yüksek not ortalamasıyla geçiş yaptım ve geçiş yapmamla birlikte ne kadar geride olduğumu fark ettim. Meğer her şeyi ezberlemişim ve öğrenmeyi de öğrenmemişim. Bu his 2 ay önce geldi aslında ne yemek yiyebiliyorum ne eski uyku düzenim var(sadece yatmak istiyorum ve başka hiçbir şey yapmak istemiyorum.) Hevesim fena kırıldı ve gerçekten adım atma isteğim 0'landı. Eskiden bu durumda olunca hırslanıp daha çok çalışırdım ama bu durumda galiba the end. Bölümü mü sevmiyorum diye de çok düşündüm. Hatta bırakıp MYP ile 4tte başka bir bölüme mi geçsem düşüncem oldu. Ancak 4'e geçerken bunu yapmak büyük enayilik de olabilir. Buraya geçmeyi çok istemiştim aslında. Ama şunu fark ettim gerçekten algoritma yeteneğim gerçekten ama gerçekten berbat halde.

Ne yapsam nasıl ilerlesem bilmiyorum. Bugün Allaha artık hoş olmayan şeyler için dua ettim.

Gece uykumdan uyanıp ağlamak gibi durumlarım mevcut.

Ne yapacağım bilmiyorum, ayaklarım geri geri gidiyor okula giderken ve bu durum işkenceye dönüştü. Annemle konuştuğumda sürekli senin olduğun yerin hayalini kuranlar sana da özenenler var adlı konuşmasını yineliyor. Ama gerçekten bir amacım kalmadı gibi hissediyorum.



İnancım olmasa şu an burada bile olamayabilirdim, çok zor bir dönemden geçiyorum.

Ne yapabilirim? Bölümü sevip sevmediğimi bile bilmiyorum.

Gerçekten çok gerideyim ve nasıl toparlanır bilmiyorum. Çalışmak yerine boş boş takılmayı hiç sevmezdim ama artık bunu da yapıyorum sürekli. Dışarıda ağlamaktan da utanmıyorum. Her eve dönüş yolculuğumda ağlıyorum(çrş ağlamadım )

Her şeyi yanlış yaptım ve dönüşü yok gibi geliyor. Hiçbir şeyi anlamazmışım gibi ya da..



Lütfen yardım edin, lütfen..

Mesaj otomatik birleştirildi: 3 Ekim 2024

Merhaba ben 3. sınıf bilgisayar mühendisliği öğrencisiyim. Olduğum yerden çok daha iyi bir okula yüksek not ortalamasıyla geçiş yaptım ve geçiş yapmamla birlikte ne kadar geride olduğumu fark ettim. Meğer her şeyi ezberlemişim ve öğrenmeyi de öğrenmemişim. Bu his 2 ay önce geldi aslında ne yemek yiyebiliyorum ne eski uyku düzenim var(sadece yatmak istiyorum ve başka hiçbir şey yapmak istemiyorum.) Hevesim fena kırıldı ve gerçekten adım atma isteğim 0'landı. Eskiden bu durumda olunca hırslanıp daha çok çalışırdım ama bu durumda galiba the end. Bölümü mü sevmiyorum diye de çok düşündüm. Hatta bırakıp MYP ile 4tte başka bir bölüme mi geçsem düşüncem oldu. Ancak 4'e geçerken bunu yapmak büyük enayilik de olabilir. Buraya geçmeyi çok istemiştim aslında. Ama şunu fark ettim gerçekten algoritma yeteneğim gerçekten ama gerçekten berbat halde.

Ne yapsam nasıl ilerlesem bilmiyorum. Bugün Allaha artık hoş olmayan şeyler için dua ettim.

Gece uykumdan uyanıp ağlamak gibi durumlarım mevcut.

Ne yapacağım bilmiyorum, ayaklarım geri geri gidiyor okula giderken ve bu durum işkenceye dönüştü. Annemle konuştuğumda sürekli senin olduğun yerin hayalini kuranlar sana da özenenler var adlı konuşmasını yineliyor. Ama gerçekten bir amacım kalmadı gibi hissediyorum.



İnancım olmasa şu an burada bile olamayabilirdim, çok zor bir dönemden geçiyorum.

Ne yapabilirim? Bölümü sevip sevmediğimi bile bilmiyorum.

Gerçekten çok gerideyim ve nasıl toparlanır bilmiyorum. Çalışmak yerine boş boş takılmayı hiç sevmezdim ama artık bunu da yapıyorum sürekli. Dışarıda ağlamaktan da utanmıyorum. Her eve dönüş yolculuğumda ağlıyorum(çrş ağlamadım )

Her şeyi yanlış yaptım ve dönüşü yok gibi geliyor. Hiçbir şeyi anlamazmışım gibi ya da..



Lütfen yardım edin, lütfen..

Hatta yolda geçerken çim sulayan biri görünce keşke o olsam falan diyorum, deli gibi geçmişi arzuluyorum..

 

[liluzivert]

burada olmaman bir şeyi değiştirmeyecek kendin için yaşıyosun kendin için mücadele etmeye devam etmen gerek o üniversitede okumayı seçtiysen sıkı çalışıp geçmeye çalış

 

[theGladyator01]

Merhaba ben 3. sınıf bilgisayar mühendisliği öğrencisiyim. Olduğum yerden çok daha iyi bir okula yüksek not ortalamasıyla geçiş yaptım ve geçiş yapmamla birlikte ne kadar geride olduğumu fark ettim. Meğer her şeyi ezberlemişim ve öğrenmeyi de öğrenmemişim. Bu his 2 ay önce geldi aslında ne yemek yiyebiliyorum ne eski uyku düzenim var(sadece yatmak istiyorum ve başka hiçbir şey yapmak istemiyorum.) Hevesim fena kırıldı ve gerçekten adım atma isteğim 0'landı. Eskiden bu durumda olunca hırslanıp daha çok çalışırdım ama bu durumda galiba the end. Bölümü mü sevmiyorum diye de çok düşündüm. Hatta bırakıp MYP ile 4tte başka bir bölüme mi geçsem düşüncem oldu. Ancak 4'e geçerken bunu yapmak büyük enayilik de olabilir. Buraya geçmeyi çok istemiştim aslında. Ama şunu fark ettim gerçekten algoritma yeteneğim gerçekten ama gerçekten berbat halde.

Ne yapsam nasıl ilerlesem bilmiyorum. Bugün Allaha artık hoş olmayan şeyler için dua ettim.

Gece uykumdan uyanıp ağlamak gibi durumlarım mevcut.

Ne yapacağım bilmiyorum, ayaklarım geri geri gidiyor okula giderken ve bu durum işkenceye dönüştü. Annemle konuştuğumda sürekli senin olduğun yerin hayalini kuranlar sana da özenenler var adlı konuşmasını yineliyor. Ama gerçekten bir amacım kalmadı gibi hissediyorum.



İnancım olmasa şu an burada bile olamayabilirdim, çok zor bir dönemden geçiyorum.

Ne yapabilirim? Bölümü sevip sevmediğimi bile bilmiyorum.

Gerçekten çok gerideyim ve nasıl toparlanır bilmiyorum. Çalışmak yerine boş boş takılmayı hiç sevmezdim ama artık bunu da yapıyorum sürekli. Dışarıda ağlamaktan da utanmıyorum. Her eve dönüş yolculuğumda ağlıyorum(çrş ağlamadım )

Her şeyi yanlış yaptım ve dönüşü yok gibi geliyor. Hiçbir şeyi anlamazmışım gibi ya da..



Lütfen yardım edin, lütfen..

Mesaj otomatik birleştirildi: 3 Ekim 2024

Hatta yolda geçerken çim sulayan biri görünce keşke o olsam falan diyorum, deli gibi geçmişi arzuluyorum..

Hiçbirşey için geç değil . Olan oldu geçmişi geri getirme gibi bı şansın yok . Kendine inan biraz .