Selamlar, 2 yıllık ciddi bir ilişkim vardı 28 haziranda son buldu. 19 yaşındayım(ekimde 20 olacağım), genel itibariyle gelecekte birlikte bir yuva kuracaksak diye her şey hakkındaki fikirlerimizi belirtip her şeyi detaylı şekilde planlardık, fikir ayrılıklarımızda da olumlu, pozitif şekilde tartışırdık (gelecekte problem yaşamamak veya yaşama ihtimalini azaltmak adına). Her şeyi bu denli düşündüğüm, planladığım kız artık hayatımda yok ve ben 1 aydır iyi değilim, hiç bir şey yapma isteğim olmadığı gibi normalde keyif veren aktiviteler de ( misal sevdiğim bir oyunu oynamak veya sevdiğim bir diziyi izlemek) bile keyif vermiyor. ( normalde çok hırslı, günülerini planlayan ve dolu dolu geçiren bir insanım). Bu durumla karşılaşan cidden evlenip çoluk çocuğa karışacağını düşündüğü uzun süreli ilişkiye sahip ya da geçmişinde sahip olan abilerim ablalarım vardır. Bu gibi bir durumda hayata ciddi anlamda tekrara geri dönmek için ne yapılabilir, tüm önerilere açığım.
Dip not: Hali hazırda bir psikologtan psikolojik bir destek almaktayım( Bilirsiniz bunlar çok resmi ve özele inmeyen inse dahi yüzeysel olan önerilerle dolu oluyor, ben gerçekten yaşayıp geçirmiş bir insanın daha doğru bir tavsiye vereceğini düşünüyorum)
Kanka benimde aynı senin yaşadığın gibi yaşadığım 3 yıllık ilişkim bitti 17 yaşında başladık 20 yaşıma girdim martta, nisan civarlarında ayrıldık katiyen kendine gelemiyosun günü geçiriyosun kafanı dağıtıyosun ama günün sonunda yine o aklına geliyor bir müddet sonra aslında onun değil onunla yaşadığın anılardan ötürü geçirdiğin zamandan ötürü aklına geldiğini farketmeye başlıyosun bunu farketmeye başladığında biraz biraz iyileşmeye başlıyosun 3 aydır ayrıyız hala aklıma gelmekte özlemekteyim ama zamanla tamamen geçiceğini düşünüyorum zaman her şeyin ilacı olarak bakıyorum diğer bir yandan bizlerin çektiği acı ne ki diyorum evlenip çocuğu olup aldatan boşanan insanlar var bunları düşündükçe biraz da olsa kafan rahatlıyo acın diniyo benim için şuan süreç böyle işliyor.
Selamlar, 2 yıllık ciddi bir ilişkim vardı 28 haziranda son buldu. 19 yaşındayım(ekimde 20 olacağım), genel itibariyle gelecekte birlikte bir yuva kuracaksak diye her şey hakkındaki fikirlerimizi belirtip her şeyi detaylı şekilde planlardık, fikir ayrılıklarımızda da olumlu, pozitif şekilde tartışırdık (gelecekte problem yaşamamak veya yaşama ihtimalini azaltmak adına). Her şeyi bu denli düşündüğüm, planladığım kız artık hayatımda yok ve ben 1 aydır iyi değilim, hiç bir şey yapma isteğim olmadığı gibi normalde keyif veren aktiviteler de ( misal sevdiğim bir oyunu oynamak veya sevdiğim bir diziyi izlemek) bile keyif vermiyor. ( normalde çok hırslı, günülerini planlayan ve dolu dolu geçiren bir insanım). Bu durumla karşılaşan cidden evlenip çoluk çocuğa karışacağını düşündüğü uzun süreli ilişkiye sahip ya da geçmişinde sahip olan abilerim ablalarım vardır. Bu gibi bir durumda hayata ciddi anlamda tekrara geri dönmek için ne yapılabilir, tüm önerilere açığım.
Dip not: Hali hazırda bir psikologtan psikolojik bir destek almaktayım( Bilirsiniz bunlar çok resmi ve özele inmeyen inse dahi yüzeysel olan önerilerle dolu oluyor, ben gerçekten yaşayıp geçirmiş bir insanın daha doğru bir tavsiye vereceğini düşünüyorum)
30 ağustosta 5 yıllık olacak bir ilişkim var. Bitme sebebi nedir knk 2 senedir her şeyin üstesinden gelip bitmesine sebebi olacak şey nedir?Ayrıca hayat bu her zaman kartları adil oynamıyor ne yazık ki. Ve sen henüz yolun başında gencecik bir insansın 19 yaşındasın belki de üniversiteye gidiyorsun ya da hazırlanıyorsun. Ama şunu unutma hayatta onsuz yapamam ne dediğin varsa onunla sınanırsın
Kanka benimde aynı senin yaşadığın gibi yaşadığım 3 yıllık ilişkim bitti 17 yaşında başladık 20 yaşıma girdim martta, nisan civarlarında ayrıldık katiyen kendine gelemiyosun günü geçiriyosun kafanı dağıtıyosun ama günün sonunda yine o aklına geliyor bir müddet sonra aslında onun değil onunla yaşadığın anılardan ötürü geçirdiğin zamandan ötürü aklına geldiğini farketmeye başlıyosun bunu farketmeye başladığında biraz biraz iyileşmeye başlıyosun 3 aydır ayrıyız hala aklıma gelmekte özlemekteyim ama zamanla tamamen geçiceğini düşünüyorum zaman her şeyin ilacı olarak bakıyorum diğer bir yandan bizlerin çektiği acı ne ki diyorum evlenip çocuğu olup aldatan boşanan insanlar var bunları düşündükçe biraz da olsa kafan rahatlıyo acın diniyo benim için şuan süreç böyle işliyor.
Şöyle diyim daha bundan yaklaşık 3 gün önce çok sevdiğim bir arkadaşım hatta bu haberlere de çıktı. Sevdiği hayal kurduğu delicesine aşık olduğu çocuğu kaybetti. Denize girmiş arkadaşlarıyla ne yazık ki deniz de kaybetti. Ölüm bu tabi nasıl geleceğini bilemeyiz. Ama anlatırken konuşamıyor bile düşünün vefat haberini almadan en son 1 saat önce görüşüyor. Sonrası yok denize gireceğini söylüyor ve bitti. O kızın hayatı şuan o çocukla bitti. Toparlanır mı bilemem ya da ne kadar sürer toparlanması onu da bilemem. Bildiğim tek bir şey var Allah insanı böyle bir acıyla sınamasın bir yerlerde nefes aldığını sağ olduğunu bilmek bile yetiyor insana. Çok üzücü ama geçiyor belirli süre sonra ya da çok gördüm ayrılık 1 ay sonra 3 ay sonra seni seviyorum diyip geri döneni veya dönmeyeni. Bir şey kesin o gittikten sonra daha olgunlaşıyor insan daha farklı bakmayı öğreniyor yani onunlayken ve ondan sonraki zaman dilimin de daha büyük birisi oluveriyorsun. Hayatına aldığın insanlardan tut aldığın en ufak bir şeye kadar daha seçici oluyorsun. Sonra seni gerçekten kaybetmeden sevecek asıl gerçek kişiyi buluyorsun. Ama bekliyor bir yerlerde. Nasip
30 ağustosta 5 yıllık olacak bir ilişkim var. Bitme sebebi nedir knk 2 senedir her şeyin üstesinden gelip bitmesine sebebi olacak şey nedir?Ayrıca hayat bu her zaman kartları adil oynamıyor ne yazık ki. Ve sen henüz yolun başında gencecik bir insansın 19 yaşındasın belki de üniversiteye gidiyorsun ya da hazırlanıyorsun. Ama şunu unutma hayatta onsuz yapamam ne dediğin varsa onunla sınanırsın
Kendisi haziran ortasında cinsel birliktelik istemediğini söylemişti.( İlk defa olacağı zamanda zaten mesafeliydi ve pek istemiyordu[ aile baskısı , toplum korkusu vs.] İlk cinsellik konusu açıldığında benim görüşümün uzun süreli bir ilişkide cinsellik olması gerektiğini düşündüğümü açıkça belirttim olmuyorsa yollarımıza bakalım şeklinde.( Bu şekilde düşünmemin sebebi de evliliğe kadar cinsel olarak birbirlerini tanımayan eşlerin evlendikten sonra problem yaşamamalarını sağlamak kısaca ten uyumu var mı yok mu sorgulamak diyebiliriz.) Sonrasında kabul etti ve 1.5 yıl boyunca cinsellikte ilişkimizde yer aldı. Hazirandaki isteksizliğinin sebebini ve bunun olası zaman dilimini sorduğumda sebebini bilmediğini belki ilk baştaki aile veya toplum baskısının olabileceği ihtimalini söyledi ve zamanı da bilmiyor olduğunu söyledi. Bunun üzerine ben 6 - 8 ay bu durumun geçmesini bekleyebileceğimi ve beklemek istediğimi söyledim.(Bu sırada da psikolojik destek almaktaydı, bazı sebepleri de benim cinsel fantezilerime zamanında istememesine rağmen evet demesinden kaynaklı ama benim bir zorlamam yine yoktu bunlarda da). 1 gün sonrasında bu konuyla alakalı psikolojik problemler ve çözümleri, tanımlarıyla alakalı videolar, makaleler araştırma içerisine koyuldum ve o an metanetimi kaybedip olduğumuz durumlara sinirlendim.( 1 ay öncesinde de en büyük kavgamız olmuştu.) kendi kendime " sürekli problem problem, yok o çıkıyor yok bu çıkıyor " dedim ve whatsapptan BULUNDUĞUMUZ DURUMA VE BİR TÜRLÜ HEP SORUN ÇIKIYOR OLMASINA KARŞI küfürler ettim( ona karşı değildi bunlar, o da farkındaydı). İstemiyorsan bitirelim yorulma boşuna dedi. Ben de istemiyorum zaten en kötü pişman olurum sinir, üzüntüden farklı bir duygu en azından dedim ve ayrıldık. 4 - 5 saat sonra saman alevi olaya olan sinirim sönünce bunun anlık bir duygu patlaması olduğunu vs söyledim, tekrar devam etmek istediğimi ve bu gibi durumlarda benim yanımda olmasını, metanetimi anlık kaybederken dayanak olmasını istedim ama o da bu gibi durumlardan müzdaripti , 5 - 6 defa maks büyük kavgamız olmuştur bu durum hep oldu.( Sonuncusunda da ani öfke kontrolü için psikaytriye gittim ve ilaca başladım, meditasyona başladım son 2 aydır da o halimden eser yoktu neredeyse.)
Bundan sonra tamamiyle konuşmayı kesmedik ancak ayrıydık ve problemleri neler istediklerimizi neler beklediklerimizi hissettiklerimizi tartıştık( Bu süreçte sürekli konuşmayı deneyen problemleri çözmek için uğraşan %80 - 90 bendim. O " tamamiyle ilişkimiz kesmeyelim ( sevgililik değil de hani bir gün mesaj atmak istersem atabileyim kafasında) , ikimizde psikolojik desteklerimizi alalım, istediklerimizi beklentilerimizi kesinleştirelim ondan sonra eğer birbirimize karşı sevgimiz varsa ve uyuşuyorsak zaten bir yerde denk geliriz kader bizi bir araya getirir" gibi düşünüyordu.) Sonrasında 1 hafta boyunca bunları birazcık zorlayarak da olsa konuşup tartıştık vs. ve tekrar sevgili olduk. Sevgili olduktan 1 gün sonra arkadaşı bir post atmıştı ve tartışmaya başladık. Sonrasında dediği bir cümle canımı çok yaktı. Ancak bundan rahatsızlığımı belirtmeme rağmen gülmüyorsan komik değil geç triplerindeydi.En yakın arkadaşının adı irem olsun , dediğiyde şuydu; " irem yarın bir gün, ayrılın kanka ikiniz de psikolog parasını ben vereyim diye espri yapsa güler geçerim " vb. şeyler dedi. Bu canımı dediğim gibi çok yaktı ve kırıldım , kırıldığımı belirtmeme rağmen neden sordu , ona ve arkadaşlarına göre bu tarz bir şaka normalmiş gerekçesi de bizim çok ayrıl - barış olmamızmış, bu şakada kötü bir niyet vs. yokmuş. Sonrasında ben bir özür gelir vs. diye kendimi açıklamaya çalıştım ama daha böyle üstten kendini haklı görür tarzda ve sert şekilde bir üslupla karşılaşınca ben de çirkinleşip küfür ettim, o da etti ve ayrıldık.
Benim bu konuda anlamadığım şey şu bu şaka nasıl komik olabiliyor veya hadi diyelim normalde pek tepki gösterilmeyecek türden bir şaka diyelim 1 hafta boyunca konuşup ilişkiyi kurtarmak için tartıştığın kişiyle barıştıktan 1 gün sonra söylenecek türden bir şaka mı aklım almıyor.
Kanka benimde aynı senin yaşadığın gibi yaşadığım 3 yıllık ilişkim bitti 17 yaşında başladık 20 yaşıma girdim martta, nisan civarlarında ayrıldık katiyen kendine gelemiyosun günü geçiriyosun kafanı dağıtıyosun ama günün sonunda yine o aklına geliyor bir müddet sonra aslında onun değil onunla yaşadığın anılardan ötürü geçirdiğin zamandan ötürü aklına geldiğini farketmeye başlıyosun bunu farketmeye başladığında biraz biraz iyileşmeye başlıyosun 3 aydır ayrıyız hala aklıma gelmekte özlemekteyim ama zamanla tamamen geçiceğini düşünüyorum zaman her şeyin ilacı olarak bakıyorum diğer bir yandan bizlerin çektiği acı ne ki diyorum evlenip çocuğu olup aldatan boşanan insanlar var bunları düşündükçe biraz da olsa kafan rahatlıyo acın diniyo benim için şuan süreç böyle işliyor.
Kendisi haziran ortasında cinsel birliktelik istemediğini söylemişti.( İlk defa olacağı zamanda zaten mesafeliydi ve pek istemiyordu[ aile baskısı , toplum korkusu vs.] İlk cinsellik konusu açıldığında benim görüşümün uzun süreli bir ilişkide cinsellik olması gerektiğini düşündüğümü açıkça belirttim olmuyorsa yollarımıza bakalım şeklinde.( Bu şekilde düşünmemin sebebi de evliliğe kadar cinsel olarak birbirlerini tanımayan eşlerin evlendikten sonra problem yaşamamalarını sağlamak kısaca ten uyumu var mı yok mu sorgulamak diyebiliriz.) Sonrasında kabul etti ve 1.5 yıl boyunca cinsellikte ilişkimizde yer aldı. Hazirandaki isteksizliğinin sebebini ve bunun olası zaman dilimini sorduğumda sebebini bilmediğini belki ilk baştaki aile veya toplum baskısının olabileceği ihtimalini söyledi ve zamanı da bilmiyor olduğunu söyledi. Bunun üzerine ben 6 - 8 ay bu durumun geçmesini bekleyebileceğimi ve beklemek istediğimi söyledim.(Bu sırada da psikolojik destek almaktaydı, bazı sebepleri de benim cinsel fantezilerime zamanında istememesine rağmen evet demesinden kaynaklı ama benim bir zorlamam yine yoktu bunlarda da). 1 gün sonrasında bu konuyla alakalı psikolojik problemler ve çözümleri, tanımlarıyla alakalı videolar, makaleler araştırma içerisine koyuldum ve o an metanetimi kaybedip olduğumuz durumlara sinirlendim.( 1 ay öncesinde de en büyük kavgamız olmuştu.) kendi kendime " sürekli problem problem, yok o çıkıyor yok bu çıkıyor " dedim ve whatsapptan BULUNDUĞUMUZ DURUMA VE BİR TÜRLÜ HEP SORUN ÇIKIYOR OLMASINA KARŞI küfürler ettim( ona karşı değildi bunlar, o da farkındaydı). İstemiyorsan bitirelim yorulma boşuna dedi. Ben de istemiyorum zaten en kötü pişman olurum sinir, üzüntüden farklı bir duygu en azından dedim ve ayrıldık. 4 - 5 saat sonra saman alevi olaya olan sinirim sönünce bunun anlık bir duygu patlaması olduğunu vs söyledim, tekrar devam etmek istediğimi ve bu gibi durumlarda benim yanımda olmasını, metanetimi anlık kaybederken dayanak olmasını istedim ama o da bu gibi durumlardan müzdaripti , 5 - 6 defa maks büyük kavgamız olmuştur bu durum hep oldu.( Sonuncusunda da ani öfke kontrolü için psikaytriye gittim ve ilaca başladım, meditasyona başladım son 2 aydır da o halimden eser yoktu neredeyse.)
Bundan sonra tamamiyle konuşmayı kesmedik ancak ayrıydık ve problemleri neler istediklerimizi neler beklediklerimizi hissettiklerimizi tartıştık( Bu süreçte sürekli konuşmayı deneyen problemleri çözmek için uğraşan %80 - 90 bendim. O " tamamiyle ilişkimiz kesmeyelim ( sevgililik değil de hani bir gün mesaj atmak istersem atabileyim kafasında) , ikimizde psikolojik desteklerimizi alalım, istediklerimizi beklentilerimizi kesinleştirelim ondan sonra eğer birbirimize karşı sevgimiz varsa ve uyuşuyorsak zaten bir yerde denk geliriz kader bizi bir araya getirir" gibi düşünüyordu.) Sonrasında 1 hafta boyunca bunları birazcık zorlayarak da olsa konuşup tartıştık vs. ve tekrar sevgili olduk. Sevgili olduktan 1 gün sonra arkadaşı bir post atmıştı ve tartışmaya başladık. Sonrasında dediği bir cümle canımı çok yaktı. Ancak bundan rahatsızlığımı belirtmeme rağmen gülmüyorsan komik değil geç triplerindeydi.En yakın arkadaşının adı irem olsun , dediğiyde şuydu; " irem yarın bir gün, ayrılın kanka ikiniz de psikolog parasını ben vereyim diye espri yapsa güler geçerim " vb. şeyler dedi. Bu canımı dediğim gibi çok yaktı ve kırıldım , kırıldığımı belirtmeme rağmen neden sordu , ona ve arkadaşlarına göre bu tarz bir şaka normalmiş gerekçesi de bizim çok ayrıl - barış olmamızmış, bu şakada kötü bir niyet vs. yokmuş. Sonrasında ben bir özür gelir vs. diye kendimi açıklamaya çalıştım ama daha böyle üstten kendini haklı görür tarzda ve sert şekilde bir üslupla karşılaşınca ben de çirkinleşip küfür ettim, o da etti ve ayrıldık.
Benim bu konuda anlamadığım şey şu bu şaka nasıl komik olabiliyor veya hadi diyelim normalde pek tepki gösterilmeyecek türden bir şaka diyelim 1 hafta boyunca konuşup ilişkiyi kurtarmak için tartıştığın kişiyle barıştıktan 1 gün sonra söylenecek türden bir şaka mı aklım almıyor.
Mesaj otomatik birleştirildi:
Haklısın dediklerinde umarım ben de dediklerini uygulayabilirim.
İlişkide istediğin şeyler normal (ten uyumu muhabbeti için diyorum) ama şu da bir gerçek toplumda bir çok kız ne yazık ki kendi vücudunu tanımıyor ve böyle şeylerden (bir çoğu el ele tutuşmaktan bile vs vs) korkuyor. Yani hocam burada kız arkadaşının durumuna verdiğin tepki kötü olmuş. Bundaki çekincesi, aile ortamı toplum baskısı, hatta aile baskısı yüzünden seni kaybetmekten korkması bile olabilir. Burada ona zaman tanıyıp olabildiğince yakınlaşıp destek olman gerekirdi. (Destek olmuşsunuz sanırım ama sabrınız biraz buna yetmemiş gibi duruyor.)
Diğer olaya gelecek olursa kızlar arasında bazen normal görünen aslında normal de olmayan komikte olmayan şeyler ne yazık ki komik ve normal hatta onlara göre "ne var ki, nolacak, niye bu kadar abarttın, sence de saçmalamadın mı" tarzında sohbete bile dönebiliyor açıkcası bence bu onların yapısından kaynaklı diye düşünüyorum. Normal değil evet ama ona göre gayet doğal ve normal. Açıkcası her kız da böyle değil ama böyle olanları da var hatayı kabul etmek yerine üste çıkan da var orada hata yaptığını kabul edip konuyu tatlıya bağlayan da bu yüzden orada şansızlık yaşamışsınız ne yazık ki..
Açıkcası burada o anlık ya takılmamak gerekiyor, ya da o an bunu kapatıp sonrasında daha iyi bir ortamda baş başa kaldığımızda konuşmanız gerekirdi diye düşünüyorum. Ortamın da verdiği şeyden işler daha bir sarpa sarmış
