4 Yıllık İlişkim Bitti (12 Senelik Tanışıklık)

[Burak5359]

26 yaşındayım. Taa lise döneminde onlinedan tanıştığım bir kız vardı. Onla o lise zamanında aramızda 1000km olmasına rağmen bir ilişki yaşadık. Lise aşklarını bilirsiniz. Saçmadır işte biraz. Zaten çokta sürmedi. Ayrıldık. Sonra sen yoluna ben yoluma şeklinde devam ettik. Aradan yıllar geçse de ben bazen mesaj atıp yokluyordum. Arıyordum. Telefonu açıp benle kısa da olsa sohbet ediyordu. En son 4 sene önce yine aklımdayken o gün ufak bir araba kazası geçirdim ve hayatın çok kısa olduğunu ona tekrar yazmam gerektiğinin farkına vardım. Güzel bir karşılamayla konuşmaya başladık. 2021 yılıydı. Daha sonra bir süre flörtöz şeklinde takıldıktan sonra ben ona açıldım fakat "Bizden olmaz" şeklinde bir cümlede bulunarak diretti. Ben ise ısrar ettim ve bir ilişkiye başladık. 1000km uzakta olmamıza rağmen 2mizde üniversitelerde okurken birbirimizi çok mutlu ediyorduk. Sürekli mesajlaşıyorduk ve ona sürprizler yapıp duruyordum. tabii ki 3-4 ayda bir de burs paralarımdan biriktirip yanına gidiyordum. Gel zaman git zaman benim okulum bitti. Fakat onun hala 1 senesi daha vardı. Sonrasında ben iş ve gelecek kaygısına kapılmış olmamdan dolayı. Strese düştüm. Makine mühendisliği bitirdim. Fakat sosyal medyayla ilgili işler yapmaya başladım ve o da her zaman yanımda oldu. O zamanlar gerçekten ama gerçekten çok iyiydik. Birbirimize hep destek oluyor ve sürekli iletişimde kalıyorduk. Bir süre sonra karşı taraf stajda olmasına rağmen bile beni hastanın yanındayken yazıyor, arıyor ve sürekli iletişimde kalmaya çalışıyordu. Çok sevdiğinden olsa gerek. Bu duruma ben biraz ters tepki gösterdim. Zaten az önce mesajlaştık gibisinden çıkışlarım oldu. Şu an anlıyor insan bazı şeylerin değerini. Bundan sonraki dönemlerde tabii ki her ilişkide olduğu gibi onun da hataları benim de hatalarım oldu. Ben onun hatalarını çok dikkate almadan devam ettirdim. O bir şekilde kendi hatalarının üstünü örtüyordu çünkü. Ben ise her yaptığım hatadan sonra özür dileyip tekrar böyle bir şey yaşanmayacağını söylüyordum. Onu çok kırdığımın farkındayım. Tartışmalar esnasında söylediklerim, zaman zaman onu ilgisiz bırakmalarım onu doldurmuş olmalı ki ben askerden döndükten sonra yanına gittiğimde bana soğuk ve ilgisiz davranmaya başladı. Sanki kendini çekmişti artık benden. Eskisi gibi değildik. Bunun için yanında ağladığımı bile bilirim. Sonrasında yine temiz sayfa açacağız dedik. Ben evime geri döndüm fakat yine hiçbir şey eskisi gibi olmadı. O kendini çekti ve sadece ben çabaladım. Bu son 7 aydır uğraştım didindim. Fakat ne ettiysem olduramadım. Bana "Ben eskisi gibi olamıyorum. Toparlanamıyorum." diyordu. Ben ise 1000km öteden bir insan hem çalışıp, hem stres ve aile baskısı altında ne yapabilecekse onları yapmaya çalıştım. Örneğin; ona çiçekler aldım, sürekli onu aradım iletişimde kalmaya çalıştım. Bu dönem epey kötüydüm psikoloğa bile gittim. İlişkimin kötü gittiğinin farkındaydım. Kız arkadaşıma film izleyelim dediğimde bile bazen bana farklı türde bahaneler uyduruyordu. En son 8 nisanda onun doğum gününü unutunca terkedildim. İlişkide benim hatalarım var. Fakat kesinlikle tek taraflı olduğu kanaatinde değilim. Onun da var benim de. Ben ayrıldıktan sonra her ne kadar çabalasam, yanına gitmek istesem de bunu reddetti. "Yanıma gelmeni istemiyorum çünkü biliyorum ki senle barışırım" dedi. Benim onu daha fazla üzmeme izin vermeyeceğini söyledi. Ailesi de olaya dahil olunca dedim tamam. Artık sen elinden geleni yaptın. Onu aradın peşinde koştun ağladın sızladın fakat o seni gözünden çıkarmış bile. Nedendir bilinmez bana hala sevdiğini vesaire söylüyor. 12 senelik tanışıklığın ve karşılıklı sevginin son bulduğu nokta diyorum artık. Ne düşünüyorsunuz?

 

[Gri Caner]

Ne düşünüyorsunuz?

online

 

[Shix2x]

Aferin sana.

 

[Mahmut Yılmaz]

uzaktan ilişki olmaaaaaz

 

[Az biraz sakin]

gecmis olsun hocam simdi büyük bir bosluk olacak

 

[Koyun Shaun]

tek sebebi erdoğan

 

[Pablo Emilio Escobar]

uzaktan ilişki olmaaaaaz

1,5 sene yaptım gerçekten olmaz

 

[dexmete]

Olamayacağınız söylenmiş zaten. Şimdi tanımadan etmeden ileri geri konuşup seni de kırmak istemem ama bir yere kadar zorlamışsın belli bir zaman sonra sen de yorulmuşsun bu durumdan ve bırakmışsın. Bazen insan duygularının esiri olarak bazı şeyleri gereksiz zorluyor. Sağlık olsun hayat devam ediyor.

 

[hashasii]

Aramızdaki şey dağlar olsaydı aşardık,
Mesafeler, insanlar, hatalar olsaydı bi yolunu bulur gene kavuşurduk.
Mesele bambaşka bişeydi, çözülemeyen, görülemeyen, duyulamayan bişeydi.
Belki biraz göklerin bize yazdığı kader belkide acımasız iblisin oyunuydu.
Ama olmuyor, olmayınca olmuyor
Her şeyin bi sonu vardır ya işte her güzel şeyin bi sonu olduğu gibi bu güzel şeyinde sonuna geldik...

 

[saan kahin]

insanlar birbirlerini ne kadar sevseler de bazen olmayınca olmuyor. Ne yaşadığınızı bilemem ama doğum gününü unutman bardağı taşıran son damla olmuş gibi. Sen elinden geleni yapmışsın büyük ihtimal karşı tarafta yapmıştır hayırlısı olsun

 

[Burak5359]

Tüm yazılanlara cevap olarak söylemek istiyorum. En son smsler ve fotoğraflar silindikten sonra ben instagramdan da çıkaracağımı söylediğimde "neden ben sadece sms ve fotoğraf demiştim" gibi bir söylemde bulundu. Birbirimizin halen profiline girip bakıyoruz. O da ben de. Yanlışımın farkındayım. 1 ay süre verdim kendime. 1 ay sonra sakinleştikten sonra orta yolu bulmak adına son kurşunu sıkacağım. Çok sevdiğim için vazgeçemiyorum... Ayrıca ona kesin bitti mi dedikten sonra bana verdiği cevap şuydu "bitmedi ama bitmek zorunda..."

 

[Era.]

26 yaşındayım. Taa lise döneminde onlinedan tanıştığım bir kız vardı. Onla o lise zamanında aramızda 1000km olmasına rağmen bir ilişki yaşadık. Lise aşklarını bilirsiniz. Saçmadır işte biraz. Zaten çokta sürmedi. Ayrıldık. Sonra sen yoluna ben yoluma şeklinde devam ettik. Aradan yıllar geçse de ben bazen mesaj atıp yokluyordum. Arıyordum. Telefonu açıp benle kısa da olsa sohbet ediyordu. En son 4 sene önce yine aklımdayken o gün ufak bir araba kazası geçirdim ve hayatın çok kısa olduğunu ona tekrar yazmam gerektiğinin farkına vardım. Güzel bir karşılamayla konuşmaya başladık. 2021 yılıydı. Daha sonra bir süre flörtöz şeklinde takıldıktan sonra ben ona açıldım fakat "Bizden olmaz" şeklinde bir cümlede bulunarak diretti. Ben ise ısrar ettim ve bir ilişkiye başladık. 1000km uzakta olmamıza rağmen 2mizde üniversitelerde okurken birbirimizi çok mutlu ediyorduk. Sürekli mesajlaşıyorduk ve ona sürprizler yapıp duruyordum. tabii ki 3-4 ayda bir de burs paralarımdan biriktirip yanına gidiyordum. Gel zaman git zaman benim okulum bitti. Fakat onun hala 1 senesi daha vardı. Sonrasında ben iş ve gelecek kaygısına kapılmış olmamdan dolayı. Strese düştüm. Makine mühendisliği bitirdim. Fakat sosyal medyayla ilgili işler yapmaya başladım ve o da her zaman yanımda oldu. O zamanlar gerçekten ama gerçekten çok iyiydik. Birbirimize hep destek oluyor ve sürekli iletişimde kalıyorduk. Bir süre sonra karşı taraf stajda olmasına rağmen bile beni hastanın yanındayken yazıyor, arıyor ve sürekli iletişimde kalmaya çalışıyordu. Çok sevdiğinden olsa gerek. Bu duruma ben biraz ters tepki gösterdim. Zaten az önce mesajlaştık gibisinden çıkışlarım oldu. Şu an anlıyor insan bazı şeylerin değerini. Bundan sonraki dönemlerde tabii ki her ilişkide olduğu gibi onun da hataları benim de hatalarım oldu. Ben onun hatalarını çok dikkate almadan devam ettirdim. O bir şekilde kendi hatalarının üstünü örtüyordu çünkü. Ben ise her yaptığım hatadan sonra özür dileyip tekrar böyle bir şey yaşanmayacağını söylüyordum. Onu çok kırdığımın farkındayım. Tartışmalar esnasında söylediklerim, zaman zaman onu ilgisiz bırakmalarım onu doldurmuş olmalı ki ben askerden döndükten sonra yanına gittiğimde bana soğuk ve ilgisiz davranmaya başladı. Sanki kendini çekmişti artık benden. Eskisi gibi değildik. Bunun için yanında ağladığımı bile bilirim. Sonrasında yine temiz sayfa açacağız dedik. Ben evime geri döndüm fakat yine hiçbir şey eskisi gibi olmadı. O kendini çekti ve sadece ben çabaladım. Bu son 7 aydır uğraştım didindim. Fakat ne ettiysem olduramadım. Bana "Ben eskisi gibi olamıyorum. Toparlanamıyorum." diyordu. Ben ise 1000km öteden bir insan hem çalışıp, hem stres ve aile baskısı altında ne yapabilecekse onları yapmaya çalıştım. Örneğin; ona çiçekler aldım, sürekli onu aradım iletişimde kalmaya çalıştım. Bu dönem epey kötüydüm psikoloğa bile gittim. İlişkimin kötü gittiğinin farkındaydım. Kız arkadaşıma film izleyelim dediğimde bile bazen bana farklı türde bahaneler uyduruyordu. En son 8 nisanda onun doğum gününü unutunca terkedildim. İlişkide benim hatalarım var. Fakat kesinlikle tek taraflı olduğu kanaatinde değilim. Onun da var benim de. Ben ayrıldıktan sonra her ne kadar çabalasam, yanına gitmek istesem de bunu reddetti. "Yanıma gelmeni istemiyorum çünkü biliyorum ki senle barışırım" dedi. Benim onu daha fazla üzmeme izin vermeyeceğini söyledi. Ailesi de olaya dahil olunca dedim tamam. Artık sen elinden geleni yaptın. Onu aradın peşinde koştun ağladın sızladın fakat o seni gözünden çıkarmış bile. Nedendir bilinmez bana hala sevdiğini vesaire söylüyor. 12 senelik tanışıklığın ve karşılıklı sevginin son bulduğu nokta diyorum artık. Ne düşünüyorsunuz?

Öncelikle bu kadar uzun içini dökmen içinde biriken duyguları boşaltmak istemenden kaynaklı. Öncelikle aşk acısını ağır bir şekilde deneyimlemiş birisi olarak sana unut yada boş ver gibi gereksiz cümleler kurarak yaklaşmayacağım çünkü aşk acısı gibi yarasını sadece zamanın iyi edebildiği bir duyguya hiçbir söz fayda etme ve iyileştirmez. Bu yaranın tek ilacı zamandır. Acını her yaşadığın gün aslında birazda ondan bir parçayı bıraktığın gün demektir. Bu çok uzun yıllar sürebilir ama daha kısada sürebilir. Karşına çıkacak kişilerde bu durumu hızlandırabilir.

Bir kadın eğer bir erkeğe karşı bir şey duymuyorsa bunu zorlamanın hiçbir faydası olmadığını defalarca deneyimlemiş birisi olarak sana net bir şekilde şunu söyleyebilirim ki asla olmaz, olsa da eskisi gibi olmaz. Eskisi gibi olmayınca kavgalar, kırgınlıklar zaten bitmiş olan duyguları nefrete çevirir ve asla geri dönüşü olmayan bir yere sokar.

Aşık birisi karşısında ki insanın onu sevmediği düşüncesini kabul etmez. "Eminim o da beni seviyor her şey düzelecek" gibi düşüncelere kapılır fakat bu düşünceler maalesef ki doğruyu yansıtmaz. Seven insan ayrı kalmaya dayanamaz. Sen nasıl dayanamıyorsan o da dayanamaz. Mesela sen ona deli gibi aşıksın ve ayrısınız. Sen hiç adım atmadın ve o geldi barışmak istedi, ne yapardın? Söyleyeyim hemen kabul ederdin. Peki o zaman o neden sana dönmüyor? Seni seviyorsa neden yanında değil? Bir kadın eğer ayrılırsa ya sevmediği içindir yada başka birisi vardır.

Çok özür dileyerek senin için çok kötü şeyler yazdığımın farkındayım ama bu yazdıklarımı hayatın boyunca sana kimse anlatmaz. Bunu sadece seninle aynı duyguları zamanında yaşamış bir insan anlatabilir.

Peki ya sana ne oldu diyeceksin. Hani şu askerden sonra seni terk eden kız? Söyleyeyim senelerce yalvardım, yakardım, peşinden koştum ama fayda etmedi. Başkaları ile takıldı arada ki boşluklarda bana geldi ama benim için değil sadece o boşluğu doldurmak için. Seneler sonra gerçeği anladığımda (artık onun beni sevmediği ve onunla olamayacağımız gerçeği) rahatlamıştım. Çünkü artık bunu kabul edebiliyordum. Artık bu benim kendimle yüzleştiğim en önemli şeydi. Ondan sonra çok ama çok kız arkadaşım oldu. Çok farklı renkler, çok farklı tenler, çok farklı gözler gördüm. En sonun da ise dünyanın en iyi, en masum ve bana göre en güzel kızını buldum ve onunla evlendim. 8 senedir evliyim ve inanır mısın artık o kıza beni bıraktığı için kızamıyorum ve nefrette etmiyorum. Hatta ona minnet duyuyorum beni azat ettiği için. Artık özgürüm ve karımı çok seviyorum.

 

[capsızabidin]

aşk denen şeyin uğruna gençliğinizin en güzel ve en vazgeçilmez yıllarında milyarlarca kadından yalnızca 1 tanesi için üzülüp hayatı kendinize zehir edip sanki onsuz bu dünya var olmayacakmışcasına, sanki onsuz Allah'ın sizlere vermiş olduğu ruhun ve bedenin bu dünyada ki yeri son bulacakmışcasına kendinize eziyet etmenin ben onsuz yapamam edemem deyip içten içe kendinizi yiyip bitirmenin hiç bir anlamı yok kardeşlerim istemiyorsa uzatmanın anlamı yok bak gerçekten pişman olmayacaksın eyvallah de yoluna git