Bursalı_Genç16
80+ Bronze
- Katılım
- 16 Haziran 2020
- Mesajlar
- 636
- Reaksiyon skoru
- 354
Keçiören'e gitmek üzere dolmuşa binmiştim, her şey yolundaydı. Ancak birkaç durak sonra binen bir adam, aniden yanıma gelip emrivaki bir tavırla, 'oraya benim annem otursun,' dedi. Yanımda ağır bir çanta vardı ve adam bunu görüyordu. İnsan en azından, 'rica etsem anneme yer verebilir misiniz?' diye sorar. Hatta annesi, çantamı fark edip 'çocuk otursun, çantası var,' demesine rağmen adam, 'genç O, bir şey olmaz,' diyerek ısrar etti. Kalkıp yer verdim ama ne bir teşekkür etti ne de bir nezaket gösterdi.
Mesele yer vermek değil, mesele o kaba üslup. Ankara büyük bir şehir, toplu taşımada yer bulmak zor olabilir; ancak bu zorluk, kimseye bir başkasını kabaca yerinden kaldırma hakkı vermez. Madem annenin ayakta gitmesini istemiyorsun, o zaman ya taksi tutacaksın ya da insanlardan düzgünce rica etmeyi bileceksin. Kabalık yaparak yer istenmez.
Mesele yer vermek değil, mesele o kaba üslup. Ankara büyük bir şehir, toplu taşımada yer bulmak zor olabilir; ancak bu zorluk, kimseye bir başkasını kabaca yerinden kaldırma hakkı vermez. Madem annenin ayakta gitmesini istemiyorsun, o zaman ya taksi tutacaksın ya da insanlardan düzgünce rica etmeyi bileceksin. Kabalık yaparak yer istenmez.