Ben çok büyük bir enayilik yaptım

[isimsizcik]

Arkadaşlar merhaba ben çok büyük bir enayilik yaptım bugun size bunu anlatıcam ben genel olarak çok yoğun duygular içersine giren birisiyim iç güdülerim ve duygularımın esiri gibi hissediyorum kafam çalışmıyomuş gibi stratejik düşünemiyorum düşünsem bile duygularımla hareket edip bi anda her şeyi bitirmek varken işi stratejiye bırakıp sabırla bekleyemiyorum. benim sinir oldugum bir tayfa var okulda ve bunların bana veya arkadaşıma karşı bir açık vermesini dönem başından beri bekliyorum ama çocuklarda tık yok yani son günlerde bir kaç olay yaşadım ve bunlar hakkında yeni şeyler öğrendim bu bana bi gaz verdi açıkçası ve çocuğun üstüne gittim ama niye yaptım bilmiyorum genel olarak baskıcı bir tipim hemcinslerime karşı ve gereksiz özgünveliyim bu çocuğa kötü laflar ettim ve çocuk gayette haklıydı kız arkadaşlarım uyarsa bile devam ettim çünkü o çocuk hakkında kötü şeylerin oldugunu içimde biliyorum ama ona vurmak veya her hangi bir şey yapmak için herkesin görüp bildiği bir bahenemde yok ve bu yüzden dışarı çok mağra adamca saldırgan bir tavır olarak gözüktü bu ve arkadaşlarımın benden bi tık soğuduğunu fark ettim napıcağımı bilmiyorum bugun gittim ve adam gibi konuştum(arkadaşlarımla) okey gibilerdi beni haklı bulmadılar bildiğim şeylerin oldugunu söyledim ama kimseyi ifşalamak bana düşmez bu yüzden ne oldklarını söylemedim ama duygularım ve sabırsızlıgım yüzünden çok kötü bi atak hamlesi yaptım eger yapmasam her şey farklı bile olabilirdi her neyse olay bu kadar ben bu çocukla bunları yaşadıktan sonra hemen sonraki derse sınıfa 3 arkadaşıyla beraber geldi ve ben bunu tehdit olarak algıladım ama kavgada etmek istemiyorum bütün arkadaşlarım onlardan güçlü oldugumun çook farkında zaten ki bende farkındayım yaşıtlarıma göre gerçekten çok güçlüyüm kimseye kanıtlyacak bir şeyim yok ve zaten insnaların gözünde epeyce düştüm bi psikoloğa falan gitmeyi düşünüyorum ama fiyatlar uçmuş zamanında yaşadıgım şeylerden dolayı hemcinslerimin en küçük şeylerinde kötü düşünüyorum bana olan bakışları ve tavırlarını asla unutmuyorum v eunutmayacağımda kindarım nasıl kurtulucam bilmiyorum bıktım psikolojik bi sornum var ve bunun farkındayım bu nasıl bir olay deli olan birisi deli oldugunun farkında olabilirmi ki şahsen psikoloji okumayı düşünüyorum ve psikoloji üstüne bir sürü araştırma yaptım ve anlayabiliyorum zaten kendimi veya diger insanları her neyse şu an konuşucak birine ihtiyacım var ama konuşucak kimsem yokmuş gibi

 

[Reis Abdullah Hacıgül]

Arkadaşlar merhaba ben çok büyük bir enayilik yaptım bugun size bunu anlatıcam ben genel olarak çok yoğun duygular içersine giren birisiyim iç güdülerim ve duygularımın esiri gibi hissediyorum kafam çalışmıyomuş gibi stratejik düşünemiyorum düşünsem bile duygularımla hareket edip bi anda her şeyi bitirmek varken işi stratejiye bırakıp sabırla bekleyemiyorum. benim sinir oldugum bir tayfa var okulda ve bunların bana veya arkadaşıma karşı bir açık vermesini dönem başından beri bekliyorum ama çocuklarda tık yok yani son günlerde bir kaç olay yaşadım ve bunlar hakkında yeni şeyler öğrendim bu bana bi gaz verdi açıkçası ve çocuğun üstüne gittim ama niye yaptım bilmiyorum genel olarak baskıcı bir tipim hemcinslerime karşı ve gereksiz özgünveliyim bu çocuğa kötü laflar ettim ve çocuk gayette haklıydı kız arkadaşlarım uyarsa bile devam ettim çünkü o çocuk hakkında kötü şeylerin oldugunu içimde biliyorum ama ona vurmak veya her hangi bir şey yapmak için herkesin görüp bildiği bir bahenemde yok ve bu yüzden dışarı çok mağra adamca saldırgan bir tavır olarak gözüktü bu ve arkadaşlarımın benden bi tık soğuduğunu fark ettim napıcağımı bilmiyorum bugun gittim ve adam gibi konuştum(arkadaşlarımla) okey gibilerdi beni haklı bulmadılar bildiğim şeylerin oldugunu söyledim ama kimseyi ifşalamak bana düşmez bu yüzden ne oldklarını söylemedim ama duygularım ve sabırsızlıgım yüzünden çok kötü bi atak hamlesi yaptım eger yapmasam her şey farklı bile olabilirdi her neyse olay bu kadar ben bu çocukla bunları yaşadıktan sonra hemen sonraki derse sınıfa 3 arkadaşıyla beraber geldi ve ben bunu tehdit olarak algıladım ama kavgada etmek istemiyorum bütün arkadaşlarım onlardan güçlü oldugumun çook farkında zaten ki bende farkındayım yaşıtlarıma göre gerçekten çok güçlüyüm kimseye kanıtlyacak bir şeyim yok ve zaten insnaların gözünde epeyce düştüm bi psikoloğa falan gitmeyi düşünüyorum ama fiyatlar uçmuş zamanında yaşadıgım şeylerden dolayı hemcinslerimin en küçük şeylerinde kötü düşünüyorum bana olan bakışları ve tavırlarını asla unutmuyorum v eunutmayacağımda kindarım nasıl kurtulucam bilmiyorum bıktım psikolojik bi sornum var ve bunun farkındayım bu nasıl bir olay deli olan birisi deli oldugunun farkında olabilirmi ki şahsen psikoloji okumayı düşünüyorum ve psikoloji üstüne bir sürü araştırma yaptım ve anlayabiliyorum zaten kendimi veya diger insanları her neyse şu an konuşucak birine ihtiyacım var ama konuşucak kimsem yokmuş gibi

içinizde biraz sinir gerginlik bunalım var kendinizi rahatlatmak için yogaya başvurabilirsin

 

[TamerKs]

duygularımın esiri gibi hissediyorum kafam çalışmıyomuş gibi

Duygularını yönetmezsen, duyguların seni yöneltir. Olay yaşanmış ama dünyanın sonu değil, hatanı anlamış olman olgunluğunu gösterir. Sürekli olayı düşünüp "keşke"lerle boğulma, durumu nasıl ıslah edeceğine bak sadece.

Doğan cüceoğlu'nun önerisi üzerine meditasyon yapabilirsin.

 

[Hudzell]

Zarar verdiğin sürece kendini toplumdan uzak tut, daha kötü olabilir ama çevreni bu denli kötü etkiliyorsan herkes adına en iyisi bu olur. Yaş kaç ?

 

[✓Arda]

Özet verebilecek var mı?

 

[yureksyz]

Özet verebilecek var mı?

Ergenliğe giriyomuş.

 

[isimsizcik]

Zarar verdiğin sürece kendini toplumdan uzak tut, daha kötü olabilir ama çevreni bu denli kötü etkiliyorsan herkes adına en iyisi bu olur. Yaş kaç ?

16

 

[Gloxy]

Ergenliğe giriyomuş.

Çok iyi özetlemişsin.

 

[Yvşlagaçtanealıyon]

Arkadaşlar merhaba ben çok büyük bir enayilik yaptım bugun size bunu anlatıcam ben genel olarak çok yoğun duygular içersine giren birisiyim iç güdülerim ve duygularımın esiri gibi hissediyorum kafam çalışmıyomuş gibi stratejik düşünemiyorum düşünsem bile duygularımla hareket edip bi anda her şeyi bitirmek varken işi stratejiye bırakıp sabırla bekleyemiyorum. benim sinir oldugum bir tayfa var okulda ve bunların bana veya arkadaşıma karşı bir açık vermesini dönem başından beri bekliyorum ama çocuklarda tık yok yani son günlerde bir kaç olay yaşadım ve bunlar hakkında yeni şeyler öğrendim bu bana bi gaz verdi açıkçası ve çocuğun üstüne gittim ama niye yaptım bilmiyorum genel olarak baskıcı bir tipim hemcinslerime karşı ve gereksiz özgünveliyim bu çocuğa kötü laflar ettim ve çocuk gayette haklıydı kız arkadaşlarım uyarsa bile devam ettim çünkü o çocuk hakkında kötü şeylerin oldugunu içimde biliyorum ama ona vurmak veya her hangi bir şey yapmak için herkesin görüp bildiği bir bahenemde yok ve bu yüzden dışarı çok mağra adamca saldırgan bir tavır olarak gözüktü bu ve arkadaşlarımın benden bi tık soğuduğunu fark ettim napıcağımı bilmiyorum bugun gittim ve adam gibi konuştum(arkadaşlarımla) okey gibilerdi beni haklı bulmadılar bildiğim şeylerin oldugunu söyledim ama kimseyi ifşalamak bana düşmez bu yüzden ne oldklarını söylemedim ama duygularım ve sabırsızlıgım yüzünden çok kötü bi atak hamlesi yaptım eger yapmasam her şey farklı bile olabilirdi her neyse olay bu kadar ben bu çocukla bunları yaşadıktan sonra hemen sonraki derse sınıfa 3 arkadaşıyla beraber geldi ve ben bunu tehdit olarak algıladım ama kavgada etmek istemiyorum bütün arkadaşlarım onlardan güçlü oldugumun çook farkında zaten ki bende farkındayım yaşıtlarıma göre gerçekten çok güçlüyüm kimseye kanıtlyacak bir şeyim yok ve zaten insnaların gözünde epeyce düştüm bi psikoloğa falan gitmeyi düşünüyorum ama fiyatlar uçmuş zamanında yaşadıgım şeylerden dolayı hemcinslerimin en küçük şeylerinde kötü düşünüyorum bana olan bakışları ve tavırlarını asla unutmuyorum v eunutmayacağımda kindarım nasıl kurtulucam bilmiyorum bıktım psikolojik bi sornum var ve bunun farkındayım bu nasıl bir olay deli olan birisi deli oldugunun farkında olabilirmi ki şahsen psikoloji okumayı düşünüyorum ve psikoloji üstüne bir sürü araştırma yaptım ve anlayabiliyorum zaten kendimi veya diger insanları her neyse şu an konuşucak birine ihtiyacım var ama konuşucak kimsem yokmuş gibi

Ergenliğin yan etkileri hocam sıkıntı yok.

 

[TamerKs]

Ergenliğe giriyomuş.

Çok iyi özetlemişsin.

Ergenliğin yan etkileri hocam sıkıntı yok.

Tamam toplantı yapıp ergen olduğunun sonucuna vardınız doğru, eee? çocuk kendi yaşını bilmiyor mu zaten?
çözüm arıyor konuşacak kimsem yok diyor ki çoğunuz okumadı bile, gelip ergenlik damgası vurup çıkıyorsunuz.

 

[asdkle]

Kendi kendini baya rezil etmişsin. Okurken utandım.

 

[conveyor belt overlord]

Kendine teşhis koyup suçu onun üzerine atıyorsun bu gereksiz sinirini erginliği kendinin çözmesi gerek git meditasyon yap doğa çık gibi saçma şeyler söylemicemki kendini yatıştıracak şeyleri kendin bulmalısın

 

[pekcevik]

Özet: Ergenliğe girmiş bir sürü kız arkadaşı varmış

Mesaj otomatik birleştirildi: 5 Ocak 2022

Özet: Ergenliğe girmiş bir sürü kız arkadaşı varmış

Kanka senin yerine ben utandım okurken yaşantına devam edebilirsin.