16 yaşındayım, kendimi geliştirdiğim bir alan var 12 13 yaşımdan beridir yaklaşık kendimi geliştiriyorum ve birisi ile konuşunca derslerime ve işime etki edeceğini düşündüğüm için geri duruyorum. Kaç yıllardır böyleyim sosyal anlamda bir değişiklikte olmadı. Şu an için temiz ve sade bir şekilde yaşayıp kendime uygun bir eş istiyorum. Ancak bir kızla nasıl konuşup arkadaş olunacağını dahi bilmiyorum. Ve iletişim içine olduğum bir kız ile direkt ona karşı isteklerim devreye giriyor ve o kişiyi günlerce aklımda kurguluyorum. Çünkü hiç yaşamadım konuşmadım. Yanımdan geçerken elini tutup sarılmak istiyorum bazen dayanamayıp omzuna dokunup birşeyler konuşmaya çalışıyorum ara sıra. Ancak değişen bir şey yok. Birini sevmeye çalışmıyorum. Bundan 3 4 yıl sonra 16 yaşımda bu tür bir karşı cinse kedimi kaptırıp irademi kaybedecek kadar seviyesiz bir kişi olarak görünmek istemiyorum. Günde kaç saat çalışacağım gerçekten bilemiyorum. 3 4 saat çalışsam bile millet geziyor konuşuyor hemde çalışıp akademik seviyesi benden daha yüksek oluyor. Kendimi okadar kasıp okul içi kimse ile iletişim kurmadan sadece derslere bakardım çalışırdım. Ayrıyeten 3 4 saat çalışır dururdum. O kadar ezbere yürütmeme rağmen ortalama bir not alıyorum.
Şu an psikoterapi alıyorum ayrıyeten ilaçta kullanıyorum şu an iyiyim. (Selectra 100 mg) Dozu yükseltildi şu an muhteşemim diyebilirim. İlacın seviyesini kendimde söyleyeceğim artırmalarını isteyebilirim. Aklım tertemiz oldu ilaç çok güzel bir şey. Ama ilacı bırakırsam eski anksiyete durumuma geri döneceğimden korkuyorum. O zamanlar aklıma geldikte. ağlayasım geliyor, 2 yıl acısını çekmiştim. Öyle bir şey yaşamamış gibi davranıyorum. Çünki düşününce bile etkiliyor beni. İletişimim iyi özgüvenim güzel ancak insanları seviyesiz görüyorum. Özellikle kendi yaş grubumda 16 17 yaşında tanıdığım çocuklar genellikle, çokta farkındalık sahibi değildi. Bende ya dalga geçerdim kendimde yada yüzüne bile bakmam.
Aşk ilişkileri konusunda daha çok kendi yaşımda değilde kendimden 2 3 4 yıl büyük kadın kızlar daha olgun geliyor psikolojik anlamda ve konuşup tanışmak için can atıyorum 16 17 yaşıtım kızlar çok çocuk gibi geliyor, belki olgunlaşmış kişiler vesayre vardır ancak bana uyumlu birini dıştan baktığımda göremiyorum konuşmalarından olsun beğenmiyorum tam.
İleride işim olur ancak evlenebilirmiyim aşk ilişkileri kendim açısından değerlendirdiğimde garip geliyor sanki beni bir kadın kız sevmeyecek beni kullanma eğiliminde olacağını düşünüyorum.
Kendim dışında kimseye güvenemiyorum. Kendi kendime konuşup en azından iletişim ihtiyacımı karşılıyorum. Onun dışında işimde geliştiriyorum bu kadar. yaptığım.
Şu an psikoterapi alıyorum ayrıyeten ilaçta kullanıyorum şu an iyiyim. (Selectra 100 mg) Dozu yükseltildi şu an muhteşemim diyebilirim. İlacın seviyesini kendimde söyleyeceğim artırmalarını isteyebilirim. Aklım tertemiz oldu ilaç çok güzel bir şey. Ama ilacı bırakırsam eski anksiyete durumuma geri döneceğimden korkuyorum. O zamanlar aklıma geldikte. ağlayasım geliyor, 2 yıl acısını çekmiştim. Öyle bir şey yaşamamış gibi davranıyorum. Çünki düşününce bile etkiliyor beni. İletişimim iyi özgüvenim güzel ancak insanları seviyesiz görüyorum. Özellikle kendi yaş grubumda 16 17 yaşında tanıdığım çocuklar genellikle, çokta farkındalık sahibi değildi. Bende ya dalga geçerdim kendimde yada yüzüne bile bakmam.
Aşk ilişkileri konusunda daha çok kendi yaşımda değilde kendimden 2 3 4 yıl büyük kadın kızlar daha olgun geliyor psikolojik anlamda ve konuşup tanışmak için can atıyorum 16 17 yaşıtım kızlar çok çocuk gibi geliyor, belki olgunlaşmış kişiler vesayre vardır ancak bana uyumlu birini dıştan baktığımda göremiyorum konuşmalarından olsun beğenmiyorum tam.
İleride işim olur ancak evlenebilirmiyim aşk ilişkileri kendim açısından değerlendirdiğimde garip geliyor sanki beni bir kadın kız sevmeyecek beni kullanma eğiliminde olacağını düşünüyorum.
Kendim dışında kimseye güvenemiyorum. Kendi kendime konuşup en azından iletişim ihtiyacımı karşılıyorum. Onun dışında işimde geliştiriyorum bu kadar. yaptığım.
