o gittiğinde anlamıştım beni yalnız bıraktığında geceleyinde onla beraber eve gidiyorduk onu hep sevmiştim evine giderken metroya mı binelim yüriyelim mi demiştim oda yürüyelim sphbet ederiz demişti yürüyerek gitmiş giderken onun gözlerine bakmak içimi ısıtıyordu bana baktığında kalbim deliler gibi atıyor mutlu oluyordum onunla böyle sohbet ederken bi gün sonra mesajıma ceap vermedi bende merak ettim o gün boyu onu aradım etrafta ama bulamadım akşam olmuştu eve giderken onu bi çocukla görmüştüm ona bana baktığı gibi bakıyrdu onları gördüğümde donup kalmış kas katı kesilmiştim sonra beni fark ettiler o çocuğun arkasına saklandı o an azımdan tek bi kelime çıkmıştı ''Neden?'' evet ağzımdan sadece neden kelimesi çıkmıştı onun o anda gözleri doldu çocuk ise noluyor falan demeye başladı ama o çocuğa sarılınca anlamıştım herşeyi gece olmuştu nerdeyse evin yolunu tutmuştum kendi kendime metroya binmeyeyim orası hem kalabalık olur hemde kafam zaten karışık kafam dinlensin diye yüriyim dedim dün girdiğim yola girmiştim ama bişiler farklıydı etraf bulanıklaşmıştı ağladığımı fark etmiştim o an havanın Soğuk olduğunu anlayınca dünki gibi sıcak olmadığı aklıma geldi oysaki dün bugünden daha soğuktu ama bugünün soğuğu sadece havada değilde kalbimdeydi o an büyüdüğümü anlamıştım şaka şaka yasuo mainlemeyi bıraktığımda anlamıştım
Daha olması galiba
Herşeyin bedavaya alınmadığını anladığım zaman
.
küçükken babamın dinlediği şarkılara gülüyordum şimdi ise kendim dinlemeye başladığım gün anladım
İnsanların sadece çıkar için bana yakın davrandıkları zaman.
