- Katılım
- 10 Kasım 2025
- Mesajlar
- 1
- Reaksiyon skoru
- 0
Merhaba, ben 21 yaşındayım. Hayatım boyunca kendime ait bir yönüm, bir “vasfım” olduğunu hiç hissetmedim. Okumuyorum, lise mezunuyum. Üniversite okumayı hiç hayal bile etmedim çünkü akademik olarak hiçbir zaman başarılı biri olmadım. Askerliğimi yaptım, Mart ayında geri geldim. Askerden önce iki yıllık bir ilişkim vardı. Döndükten sonra bitti. Acısını fazlasıyla çektim, belki de gereğinden fazla koştum peşinden. Ama son 5 aydır hiçbir şekilde temas etmedim. Artık o bataklıktan çıktığımı hissediyorum diyebilirim. Sonrasında hayata atılmak istedim ama hep içimde bir çekince vardı. En fazla iş deneyimim lise stajımdı. Çevremdekilerin de baskısıyla neredeyse her yere başvurdum. Bilindik uygulamalardan birkaç yere form bıraktım ve bir gün Starbucks’tan dönüş geldi. Görüşmeye gittim, iyi geçmişti. Dört gün sonra aradılar ama telefonu açamadım. Kendimden kaçtım. Açacak cesareti bir şekilde bulamadım. İki hafta geçti, başka bir şubeleri tekrar aradı. Bu kez de aynı şeyi yaşadım. O an kendimi inanılmaz güçsüz hissettim. Bir süre sonra bir tanıdık aracılığıyla LC Waikiki’de işe girdim. Bir süre çalıştım ama tempoya tam olarak uyum sağlayamadığımı hissedip ayrıldım. Şimdi ise ne istediğimi bilmiyorum. Maddi olarak da güçlü bir aileden gelmiyorum. Ne iş yapmak istiyorum, nereden başlamam gerekir, hiçbir fikrim yok. Ayrılıktan sonra özgüvenim çok düştü. Bazen kısa anlar oluyor, kendimi iyi hissediyorum, motive oluyorum ama o his genelde motivasyon videoları kadar sürüyor kısa ve geçici. Kısacası… Hayata nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Destek mi almalıyım, nasıl alınır, ondan bile emin değilim. Sadece bir yerden başlamam gerektiğini biliyorum, ama o ilk adımı atacak cesareti henüz bulamadım