Yalnızlığımdan Geçmişimden ve kendimden nefret ediyorum .

Öncelikle Merhabalar İyi akşamlar evet yaşamdan yaşamımdan geçmiş travmalarımdan başarız hiçbir amacı olmayan kendinden nefret eden birisiyim. Bu noktaya gelmemdeki en büyük sebeplerden birisi toplum ve babam oldu Her şeyin başladığı çocukluğuma inmek istiyorum sizlere de içimi dökmek istedim kendi hayat hikayemi anlatarak .Ben küçüklüğümde içine kapanık utangaç bir cocuktum ama okulda bazı zorbalıklar beni daha da yalnızlaştırdı ilkokulda hiç arkadaşım olmadı hep yalnızdım herkes garipserdi akranlarımın yanına gidip sosyalleşmek istediğim de beni aralarına almazlardı .Keza ortokulda bir kaç arkadaş edinebilmiştim bir iki tane hatta bir tane yakın arkadaşım oldu 2 yıl baya samimiydik fakat okuldan okula ötesine gecemiyorduk hep başıma sırtıma vururlar dı sırf fazla konuşkan değilim diye bir de hassas kalpli birisiyim yapı olarak bunlar bende travma etkisi bıraktı o dönemler hocalar da görüyordu fakat hiçbir şey yapmıyorlar dı hep zorbalık gördüğüm için içime daha da kapanmıştım ve sosyal becerilerim aşırı zayıftı sosyalleşmeyi bilmiyordum kendimi ifade edemiyorum bu bir müddet daha devam etti hiç yakın arkadaşım olmadı kimse tarafından sevilmedim okulda 14 yaşındayken annem ile babam ayrılma kararı aldı zaten ayrılmayı düşünüyorlardı geçimsizlik çok vardı o sene sınava girecektim ve annemle babamın ayrılması beni derinden etkiledi zaten akademik olarak hiçbir zaman başarılı değildim hep notlarım düşüktü açıkçası o dönem de pandemi girmişti araya hiç arkadaşım olmadığı için günlerim hep evde geçiyordu tek başıma falan sınava da hiç çalışmadım ve mahallemdeki meslek lisesine girdim benim gibi iyi niyetli efendi birisinin gitmeyeceği kötü bir ortamdı maalesef kendi hatalarım yüzümden kötü bir okulu kazanmıştım ama ailem baskıcı değildi dersler konusunda çalışmazsan şunu yaparım diye korkutmadilar rahattım baya babam zaten sorumsuz bir insandı annem ilgilendi hep bizle her konuda her neyse okulum orda olduğu için babamla kalmaya devam ettim pandemiden dolayı liseye de geç başlamıştım ve ordada hiç arkadaşım olmadı çünkü herkes kötü keko tiplerdi kendim gibi birisini bulamıyordum ta ki kendi sınıfımda kendim gibi fazla sosyallesemeyen birini bulmuştum ama o çocuk benden daha kötüydü konuşmak istiyordum fakat fazla sosyal değildi o da baya utangaçtı ve benim gibi o da dışlanmıştı lisede biraz daha açılmak zorundaydım bunun bilince olduğum için özgüvenim baya yüksekti ama gene ortamlara karışamıyordum 10.sınıfa geçmiştim ve okulumuza çıraklık eğitim gelmişti .Babama bu durumdan bahsettim böyle böyle diye okulumuza geldi diye bana hemen yazdıralım olm dedi babama hayır dedim hatta o dönemler haberlerde stajyerler maaşını alamıyor haksızlık yapılıyor diye haberler dolaşıyordu dedim bize de aynısı olur baba şansımız yaver gitmez dedim oğlum bir deneyelim olmazsa örgüne tekrardan geçiş yaparsın dedi ve beni çıraklık eğitime verdi zaten hayatım boyunca hep hor görüldüm dışlandım itelendim ve beni çıraklığa verince daha yalnız kaldım biliyorsunuz haftanın 1 günü okul geri kalan günlerde hep iş yerinde geçiyordu yani sosyalleşme ihtimalim çok daha zordu herkesden 1 hafta önce geçtim erken aldı beni okuldan babam. Ama ben hiç istemiyordum gitmeyi çünkü okula devam etmek istiyordum bu yüzden çok defa sözlü münakaşaya girdik ama ısrarcıydi iş yerlerinde her türlü haksızlığa uğradım mobbing olsun küfür azar olsun stajyer maaşımı bile vermiyorlardı ve bir müddet çalıştım sonra örgüne geçiş yapmak istedim lakin geçtikten 1 ay sonra örgün eğitime geçiş yasaklanmıştı ve bir daha liseye dönemedim hayatım hakkında böyle bir karar verdi ve ondan hep nefret ediyorum girdiğim hiçbir yerde barınamadım her türlü kötülük itlik yasadim.1000 TL stajyer maaşımı çok görüyorlardı bana kadın kuaförlügu üzerine gidiyordum bu arada en son soğudum artık ve 3 4 tane iş yeri değiştirdim her girdiğim yerde bir sorun vardı babam olsun koordinatörüm olsun arkamı aramadı müdüre kadar çıktım ama nafile değişen bir şey olmadı .Daha sonra iş yeri bulamadık 1 ay boyunca açıkta kaldım ve 1 ay da iş yeri bulamayınca kalıyorsun sınıfta iş yerim olmadan okula gitmek anlamsızdı yani hiç gitmemek daha mantıklıydi zaten sınıf tekrarı yapacaktım daha sonra gitmemeye başladım ve açığa geçtim ve liseyi açıktan bitirdim lise hayatım daha başlar baslamaz bitti lise hayatımı yaşamayadım 14 yaşından beri hiç arkadaşım olmadı depresyonla intiharla bunalımla mücadele ettim bir müddet eve kapandım hayatım adına büyük kararlar veren babam ona düşman oldum gerek eski travmalar olsun hep karamsardım defaatle intihar teşebbüsünde bulundum yalnızlık sendromu beni çok zorladı hayatım boyunca bir başkası olsa tahammül edemezdi kesinlikle ama bir şekilde dayandım çünkü annem vardı daha sonra onu terk ettim ve annemin yanına geldim şuan 19 yaşına giricem bu yaşa kadar yaşadığım şeyler bunlar hayatımdan nefret ediyorum kendimden toplumdan ve hala yalnızım inanabiliyor musunuz sanaldan bir şekilde edinmeye çalıştım onlarda olmadı karşıma çıkmadı en azından . Şuan da çeşitli işlerde çalışıyorum ve üniversite okumak gibi bir gayem var ama yapabileceğime inanmıyorum lise dersleri görmedim matematik zerre Anlamazdım küçüklüğümden bu yana zaten hiç ders çalışmadığım hiç anlamak için de uğraşmadım temelim sıfır . Üniversiteye gidemedim sordukları zaman hayatını nasıl yaşadın dediklerinde hiç yaşayamadım hep yalnız hep depresif diyecem . Bazen kendimi Diğer insanlardan farklı hissediyorum hasta olduğuma inanıyorum.Her yeni güne umutsuz mutsuz karamsar intihar düşüncesiyle uyanıyorum varoluşsal sancılar çekiyorum neden yaşıyorum ki hiçbir şeyim olmadı istediğim hayata karşı hiç mutlu olmadım Zamanla agresifleşmeye başladım bu içimde biriken yılların çığlığıydı ve sonra bu duygularla başa çıkamadığım için psikoloğa gittim ve her şeyi anlattım ve antisosyal kişilik bozukluğu ve ağır depresyon teşhisi aldım 14 yaşından beri de kendi kendime konuşma alışkanlığım var ama bu yalnızlıktan dolayı yaptığım bir şeydi doktora her ne kadar anlatsam da şizofren teşhisi de koymuştu
Yani hocam geçmiş olsun mu denir ne denir bilemedim.. Şuan sanırım 19 yaşındasınız ve üni için sınava hazırlanıcaksanız. Hangi bölümü istiyorsunuz sayısal ea ve ilk kaç bin? Sınav olarak bence başarırsınız hocam o kadar şey yaşamışsınız küçük bir sınavın mı üstesinden gelemiceksiniz. Arkadaş konusunda arkadaş olabiliriz tabbi sizde isterseniz. Yapabilceğim bir şey varsa yapiyim.
Mesajlar otomatik olarak birleştirildi:

Hocam az çok kendimi tanıyan birisiyim o çocukla ben mukayese edilemem bile çok büyük bir hedefim yok istesem de olamaz ortalama bir üniversiteye gitsem kâfidir benim için sen çok basit gibi anlattın bunu bana :D .Tavsiyelerin için çok teşekkür ederim dostum kendimi iyi hissetmeme olanak sağladı :) Bu süreç benim bir parçam oldu zaten artık alıştım.Hobi olarak fitnessla uğraşıyorum şimdilik arada müzik dinlerim .
Basit çünkü hocam gerçekten benim çevremde de var kafası hiç basmayan çocuklar var hiç pratik zekaları yok ama sırf çalıştıkları için benden bile iyi yapabiliyorlar bazen. İyi bir hedefiniz olsa daha iyi olur kendinizi ona göre koşullayıp ona göre çalışırsınız. İyi bir yer gelmezse zaten istediğiniz ort bir üniye gidersiniz. Gelirsede çok iyi olur sizin için. İnanın sınav zeka anlama kabiliyeti istemiyor. Günde verimli şekilde 3-5 saat çalışan biri çok rahat 30-60k yapar. Bu sene ben gircem 2 günüm kaldı :d
 
Son düzenleme:
Selam bende 24 yaşındayım :)
Bende senin gibiyim benimde kendi kendime konuşmam var ve çok ciddi değil.Ama bununla ilgili doktora felan gitmedim. İlkokul ortaokul arkadaşım olmadı lise ise açıköğretim okudum dersler 2 3 felandi.
Basarisizim..Babamda dahil ailem bana destek olmadı üstelik 1 abim 2 ablam var kendilerine değer verirler ve kendi hayatlarını yaşarlar o yüzden bana saygı duymadıkları için bende onların telefon numaralarını herşeyini sildim.Bunun haricinde 5 6 yıldır çalışıyorum bulaşık/mutfak işi olarak çalışıyorum şuanda aşçı yardımcısı ve aşçı pozisyonunda branş olarak soğuk ve alakart uzerine çalışıyorum. Daha yolun başındayım sende bir yerden baslicam diyorsan 8 9 saatlik bulaşık ilanları komi ilanları var bulasik emeğinin karşılığını alamazsın ama komi garson olursan biraz duzelirsin. İnsanlarla sosyallesirsin bende hafif işitme engeli de var olduğu için ben direkt mutfak geçtim komi tavsiye ederim sana hem ruh hem beden olarak iyi gelir sosyallesmis ve hedeflerine odaklanmış olursun tecrübeme göre. Bende senin gibiyim galiba 2 3 fark var tek kardeşsin galiba ve anne baba ayrı olması. Çok dert degil ya benimde aile içi problemlerim felan var çok depresyon intihar sinir krizi felan geçirdim ve halada sinir krizi hariç diğer belirtiler devam ediyor. Ablam abilerim bana ablalık ve abilik yapmadılar.Anne babam anne babalık yapmadılar dayanma gücüm olmuyor bazen tünel ucundaki karanlığı gorsemde devam ediyorum tek bir şartim var ama Canım ne istiyorsa onu yapıyorum ve korkmuyorum. Yarın ölsem umrumda olmaz cehennem cennet umrumda olmaz yaşamak ölmek umrumda olmaz. Benim sadece bir kaç farklı prensibim var biraz yaşiyayim zaman geçireyim zaten 30 35 oldumu hadi eywallah der geçeriz Agam yaşlanmaya gerek yok gencligimizi yasiyalim eğlenelim boswer 🤣
 
Sunu unutma unıversıte okuycaksan çalışarak oku en azından sıgortan felanda dolsun. Ben okumayı dusunmuyorum lıse bıtrıdım dırekt ış :D IYI OLDU ama az cok bışı bırıktırıp yapabıldım. Bıraz cabalasammı acaba unıversıte gıtsem acaba bırşeyler değişirmi dIYORUM cunku ordakı ınsanlarda bıreysel olarak sıkıntı cekıyorlar ders degıl aıle ve psıkolojık sıkıntılar çekıyorlardır. Sen oraya gıttınmı en buyuk veya en kucuk aktıvıten parka 2 bıra ıcmek olur. Hanı buyuk beklentılerle gıtmemek lazım bence suan ıcın solemek gerekırse 20 21 yaşında market işi acan iş yerınde konuştugum ınsanlar oldu bankaya 500bın tl borca gırenler bıle oldu rahatlar hepsı hahaha . Hanı unıversıte cok onyargılı degılım ama calısarak turkıye şartlarında okumaktan daha ıyı oluyor. Hayalın olması guzel birşeydir ama bu işin hayallerın hedeflerın sonu ya mutluluğa yada paraya cıkar kı benım ıcın ıkısıde aynıdır. Senın yapacağın iş ise bugun calısıp yarının kaderını belırlemektır ama ole unıversıte 2 yıllık bolum vs yapacaksan buyuk yaparsın soylim :D Illa bı bıldıgın vardır vesselam hakkında hayırlısı ama moralını bozma gıdıcıyız bızde boşwer bır ız bıle bırakmıcaz başarsakda başarısız olsakda onemı yok sen sadece içgüdü olarak yaşam mucadelesı verırsın bız ıse onu ya kabul edıp acı cekerız yada bıtırırız.
 
Yeni mesajlar Yeni Konu Aç  

   

SON KONULAR

Çevrim içi yöneticiler

Forum istatistikleri

Konular
1,173,226
Mesajlar
10,574,395
Üyeler
186,306
Son üye
tuğcan
Geri
Top