Benzerini ben de yaşamıştım. Bizim evde annem genelde baskıcıydı bu konularda. Paramı biriktirip kendi PS4'ümü aldıktan 1.5 sene sonra düzenli aralıklarla eliyle üstüne vura vura bozdu(muhtemelen HDD'si mefta oldu da o zamanlar bilmiyordum tabi) Sony Türkiye candır sıfırıyla değişime karar verdi gittim yeni modelini aldım verdikleri çekle.
Annedir bu. Karşı çıkıp yükselemiyorum da çünkü haklıydı bazı konularda. Ne kadar kendimi az oynuyorum diye avutsam da rahat 8-10 saatim başında geçiyordu. İçten içe ergenliğin verdiği gazla böbürleniyordum ama şimdi bakınca ne kadar saçma olduğunu anladım. Sınıfımın ve seviyemin çok üstündeydim ama o psikolojik baskı ergenlik dönemimde çok stres yarattı ve üniversite sınavında başarısız oldum(kısmen). 2 yıl sürdü sadece o stresi kafamdan atmak için. İlaç falan da kullanmazdım çünkü çok korkardım bağımlılık yapar, zamanla zarar verir vücuduma diye.
Kötü, bağımlılık yapacak alışkanlığım da yoktu başka. Akranlarım sokaklarda sigarayı havalı bulup, uyuşturucu çektiklerini sanıp saçma sapan kavgalara girerken ben sakin, olaysız takılırdım. Konsoldan edindiğim güzel arkadaşlıklarla devam ediyorum hayatıma şu anda. Hala aile evindeyim. Bizimkilere dönem dönem yaptığım çıkışlar/tepkiler zamanla işe yaradı ve üstümde kurdukları baskı yok oldu. Şimdi yaşlandılar diye artık bana daha da muhtaçlar. Ergenken o içimde büyüyen intikam isteği, intihar etme isteği falan tamamen aklımdan çıktı hatta çok komik ve çocukça geliyor şu anda bana.
Şimdi de hayat nereye sürüklerse oraya göre şekillenmeye çalışacağım. Öyle zorunlu hedefim vs. yok. Elaleme rezil olmayalım oğul falan da yok annemden.
Senin ne yaşadığını bilmiyorum tam olarak ama lütfen dene. Yalnız kalmak gerçekten hiç iyi değil. Hele ki öyle bir yaş aralığında. Kendimden biliyorum. Ergenliğini iyi geçirmek istiyorsan güzel bir ortam edin kendine.
Garip bir son tavsiyem olacak ama kendini eşşek sudan gelinceye kadar dövdürtmeyecek seviyede sınırları zorla. Zorlamadıkça, bu muhabbetlerin arasına bariyer koydukça daha da güçleniyor. Aralara akraban varsa samimi olduğun onları da katabilirsin hatta çocuklu akraba ise bu çok daha yardımı dokunur.
Yaşadığın durum için üzgünüm ama yalnız değilsin onu bil istiyorum.
