Ve neden tanrı diğer dinlerin bozulmasına izin verdi? Neden indirdiği dinleri bozan kişileri engellemedi? Neden indirdiği elçilerin ölmesini, öldürülmesine izin verdi?
Tanrı, bizi dünya hayatında el bebek gül bebek büyütecek ve kimseye bir şey gelmemesini sağlayacak bir şey değil. Dünya hayatı sadece imtihan. Sen ve tüm insanlar özgür iradeleri ile ne yapıp yapmayacağını kendileri seçen varlıklar. Onların kötülüğüne olan şeyler engellenir, insanlar ölmemeye çalıştırılırsa sınavın bir amacı kalmaz. Böyle olması normal. Okulda da sınav olurken öğretmen her daim sessizdir. Size karışmaz, düzeltmez. Aynı şey gibi düşünebilirsin, mantık aynı. Hâl böyleyken karışmaması en normal şey zaten. Dinleri tahrip eden, birbirlerini öldüren biz aciz insanlardan başkası değil. Bunu da anlamam, sadece bahane olarak görürüm. İslam karşıtları, ne olursa olsun İslam'ı yermek için yer arayan bir grup. Tanrı, bize karışıp dünyada kötülük olmasını engellese "Niye karışıyor? Hani özgür irademiz vardı? Hani imtihandı?" diyecekler. Karışmayıp bize bıraktığında da "Niye elçilerini korumadı? Niye insanlar ölüyor? Niye dinler bozuldu? Hani seviyordu?." diyorlar. "Bizimle mi eğleniyor? Madem istemiyor, o tür düşüncelerimizi engelleyebilirdi? Hani seviyordu? Niye aklım var, madem yetmiyor?" Sen de böyle düşünüyorsun. Resmen "Tanrı diktatör olsun, engellesin, mutlak korusun, niye hem ödül var hem ceza?" diyorsun yahu. Bu da düzgün araştırmayıp bu tür tartışmaları sadece böyle üç beş arkadaşınla yaptığından oluyordur. İyice şüphelerin artıyor, gidiyor. Küçüksün zaten daha, ileride ne dediğimi gayet iyi anlayacaksın. 13-14 yaşında böyle düşüncelerden çıkamamanı pek garipsemiyorum. Şu an ben sadece fikir verebilirim fakat ne dersem tam olarak içine işlemeyecektir. Her şeyin bir vakti olduğu gibi bunun da bir vakti var. İnsan beyni, düşünme yetisi zamanla gelişen bir şey. Kavrayacağı şeylerse belirli, algının dışındakinin üstüne çok gittiğinde işten çıkamazsın. Bir kediye televizyonun nasıl görüntü verdiğini anlatamazsın. Öyle bön bön bakar. Biz de bazı şeyleri idrak edecek kapasitede değiliz, sınırlıyız. Doğmamışlık, doğrulmamışlık, semavi varlıklar, cennet ve cehennem gibi şeyler algımız dışında. Ne kadar içine girersen net bir şey alamazsın. Bardağın o kadar dolu tarafını görmeyip sadece böyle boş taraflara bakmak seni sadece daha fazla inkâra ve şüpheye götürür, bir işe yaramaz. Sadece dini olarak da düşünme. Bilimsel konularda da insanın "Nasıl oluyor?" dediği onlarca şey var. Çok harika biri gibi görüyor insan kendini. Bir şeyi yapamadığını, gücünün yetmediğini, kapasitesinin olmadığını, anlayamayacağını bilmek ona çok zor geliyor. Çok pohpohluyor kendini.
