Hastaneye yattım evime geri döndüm ama hiç mutlu değilim

[Sansar Salvo]

Arkadaşlar 1 hafta hastanede yatmak zorunda kaldım, odam tek kişilik geniş ve modern di hiç rahatsızlık çekmedim. Hemşireler de çok ilgili ve saygılı insanlardı. Manzaram hastanenin en güzel yerindeydi, canım sıkılmıyordu mutluydum en azından. Fakat eve döndüğümde ev çok garip hissettirdi, çok boğuk rutubetli sıkıcı geliyordu, bu zamana kadar güneş ışığı almadan yaşamışım onu fark ettim. Ailem ile aram bozuk arkadaşım yok aşağı inip kafada dağıtamam, ki zaten sağlık sorunları nedeni ile eve bağlıyım. Tek yapabileceğim şey bilgisayar başında zaman geçirmek, fakat ne artık oyunlar zevk veriyor ne başına oturup FPS oyunu oynayasım geliyor ne müzik dinleyesim geliyor. Ne uyku nede diğer aktiviteler zevk veriyor, ölü gibi oldum bir anda. Oturup çocuk gibi ağlamak istiyor insan, garip gelen bana orayı sevdiren ilgi görmem miydi, yoksa ailem ile aram bozuk olduğu için mi ev sıkıcı geldi bilmiyorum ama bunu kafamı dağıtmak için yazıyorum, samimi insanlar ile konuşmak dert anlatmak bana iyi geliyor, buraya kadar okuyan düşünce belirten herkese teşekkür ederim.

 

[dreamuiz]

Arkadaşlar 1 hafta hastanede yatmak zorunda kaldım, odam tek kişilik geniş ve modern di hiç rahatsızlık çekmedim. Hemşireler de çok ilgili ve saygılı insanlardı. Manzaram hastanenin en güzel yerindeydi, canım sıkılmıyordu mutluydum en azından. Fakat eve döndüğümde ev çok garip hissettirdi, çok boğuk rutubetli sıkıcı geliyordu, bu zamana kadar güneş ışığı almadan yaşamışım onu fark ettim. Ailem ile aram bozuk arkadaşım yok aşağı inip kafada dağıtamam, ki zaten sağlık sorunları nedeni ile eve bağlıyım. Tek yapabileceğim şey bilgisayar başında zaman geçirmek, fakat ne artık oyunlar zevk veriyor ne başına oturup FPS oyunu oynayasım geliyor ne müzik dinleyesim geliyor. Ne uyku nede diğer aktiviteler zevk veriyor, ölü gibi oldum bir anda. Oturup çocuk gibi ağlamak istiyor insan, garip gelen bana orayı sevdiren ilgi görmem miydi, yoksa ailem ile aram bozuk olduğu için mi ev sıkıcı geldi bilmiyorum ama bunu kafamı dağıtmak için yazıyorum, samimi insanlar ile konuşmak dert anlatmak bana iyi geliyor, buraya kadar okuyan düşünce belirten herkese teşekkür ederim.

Sonda tahmin ettikleriniz sebebiydi muhtemelen hocam, ailemle benimde aram bozuk olduğu zamanlar evden kaçmak için her yolu denerdim. Arkadaş çevremde yoktu o zamanlar. Hastane de bir de arkadaşınız olmadığı için sizinle iyi ilgilenenleri görünce "keşke arkadaşım olsaydı böyle ilgilenen" düşüncesi bile içinize dert olur. Olmuştur belki de, benim oluyordu. Geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum en içtenlikle, şu an size en iyi gelecek şey çay eşliğinde sohbet edebileceğiniz tam kafa insan(lar).

 

[Sansar Salvo]

Sonda tahmin ettikleriniz sebebiydi muhtemelen hocam, ailemle benimde aram bozuk olduğu zamanlar evden kaçmak için her yolu denerdim. Arkadaş çevremde yoktu o zamanlar. Hastane de bir de arkadaşınız olmadığı için sizinle iyi ilgilenenleri görünce "keşke arkadaşım olsaydı böyle ilgilenen" düşüncesi bile içinize dert olur. Olmuştur belki de, benim oluyordu. Geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum en içtenlikle, şu an size en iyi gelecek şey çay eşliğinde sohbet edebileceğiniz tam kafa insan(lar).

Çok teşekkür ederim hocam cansınız, arkadaşım varda samimi değiliz fazla, okuldan sadece okul harici konuşmuyoruz, olmayınca donanım arşivi foruma giriyorum benim arkadaşlarım sizlersiniz

O dediğiniz ilgi meselesi belki de doğrudur, annen babanla değilde hemşireden o ilgiyi alınca içine oturuyor bir şey, birşeyleri sorguluyorsun.

 

[anilg8293]

dostum selam öncelikle geçmiş olsun. bundan tam 7 yıl önce çok fazla arkadaşım vardı hiç istemeyeceğin kadar hiç biriyle selamlaşırken tokalaşmaz sarılırdık o kadar çok her cinsten adam vardı iyisinden kötüsüne fakat hergün hayatım sokakta boş boş şeyler yaparak geçiyordu ve bir öğretim hayatım bile yoktu. şuan 23 yaşımdayım bu arada bilgin olsun. her neyse ben insanlarla arama mesafe koydum birtane bile arkadaşım kalmadı beraber ağladığım güldüğüm insanların hepsini dahi çıkardım hayatımdan ve tam o zaman hayatıma bir kız girdi şuan ise 7 yıldır beraberiz evlerimiz karşı karşıya bu sene sonunda sözümüz yapılacak ailelerimiz resmen kankalar. kendime ait bir arabam var yazılım okuyorum 3. sınıfım hayatım bambaşka bir boyuta geldi üzülüyorum çoğunlukla bak üniversiteden memleketime geleli 2 hafta oldu 3 hafta tatil yapacaktım ama 2 haftadır sadece arabamla geziyorum sağda solda avm ye falan gidiyorum sevgilimle o yokkende tekim arkadaş arıyorum çok istiyorum birtane delikanlı düzgün kafa dengi en diyeceğim bir arkadaşım olsun ama yok. olmayacakta. fakat tek doğduk tek öleceğiz o yüzden kafaya çok takma ben asosyal miyim 2 haftadır tatil için geldiğim yerde çoğunlukla pc oynayarak hayır değilim bir kız arkadaşım var sene sonu sözüm var arabamı yeni aldım bu yaşta güzel bir bölüm okuyorum 3. sınıfım daha ne olsun. fakat gene de üzüyor mu üzüyor bu asosyallik değil bu varoluşsal sancı diyoruz buna bende de var ve geçmiyor. bir mesaj uzağındayım kendini üzme bu kadar s.et 2 günlük dünyada yaşıyorsun ne kafanı bunlara takıp gençlik yıllarını heba ediyorsun ? sen kendini sev ve duygularını kontrol etmeyi öğren zamanla her şey olur.

 

[Clayz]

Arkadaşlar 1 hafta hastanede yatmak zorunda kaldım, odam tek kişilik geniş ve modern di hiç rahatsızlık çekmedim. Hemşireler de çok ilgili ve saygılı insanlardı. Manzaram hastanenin en güzel yerindeydi, canım sıkılmıyordu mutluydum en azından. Fakat eve döndüğümde ev çok garip hissettirdi, çok boğuk rutubetli sıkıcı geliyordu, bu zamana kadar güneş ışığı almadan yaşamışım onu fark ettim. Ailem ile aram bozuk arkadaşım yok aşağı inip kafada dağıtamam, ki zaten sağlık sorunları nedeni ile eve bağlıyım. Tek yapabileceğim şey bilgisayar başında zaman geçirmek, fakat ne artık oyunlar zevk veriyor ne başına oturup FPS oyunu oynayasım geliyor ne müzik dinleyesim geliyor. Ne uyku nede diğer aktiviteler zevk veriyor, ölü gibi oldum bir anda. Oturup çocuk gibi ağlamak istiyor insan, garip gelen bana orayı sevdiren ilgi görmem miydi, yoksa ailem ile aram bozuk olduğu için mi ev sıkıcı geldi bilmiyorum ama bunu kafamı dağıtmak için yazıyorum, samimi insanlar ile konuşmak dert anlatmak bana iyi geliyor, buraya kadar okuyan düşünce belirten herkese teşekkür ederim.

ah be ekıncan

 

[Sansar Salvo]

dostum selam öncelikle geçmiş olsun. bundan tam 7 yıl önce çok fazla arkadaşım vardı hiç istemeyeceğin kadar hiç biriyle selamlaşırken tokalaşmaz sarılırdık o kadar çok her cinsten adam vardı iyisinden kötüsüne fakat hergün hayatım sokakta boş boş şeyler yaparak geçiyordu ve bir öğretim hayatım bile yoktu. şuan 23 yaşımdayım bu arada bilgin olsun. her neyse ben insanlarla arama mesafe koydum birtane bile arkadaşım kalmadı beraber ağladığım güldüğüm insanların hepsini dahi çıkardım hayatımdan ve tam o zaman hayatıma bir kız girdi şuan ise 7 yıldır beraberiz evlerimiz karşı karşıya bu sene sonunda sözümüz yapılacak ailelerimiz resmen kankalar. kendime ait bir arabam var yazılım okuyorum 3. sınıfım hayatım bambaşka bir boyuta geldi üzülüyorum çoğunlukla bak üniversiteden memleketime geleli 2 hafta oldu 3 hafta tatil yapacaktım ama 2 haftadır sadece arabamla geziyorum sağda solda avm ye falan gidiyorum sevgilimle o yokkende tekim arkadaş arıyorum çok istiyorum birtane delikanlı düzgün kafa dengi en diyeceğim bir arkadaşım olsun ama yok. olmayacakta. fakat tek doğduk tek öleceğiz o yüzden kafaya çok takma ben asosyal miyim 2 haftadır tatil için geldiğim yerde çoğunlukla pc oynayarak hayır değilim bir kız arkadaşım var sene sonu sözüm var arabamı yeni aldım bu yaşta güzel bir bölüm okuyorum 3. sınıfım daha ne olsun. fakat gene de üzüyor mu üzüyor bu asosyallik değil bu varoluşsal sancı diyoruz buna bende de var ve geçmiyor. bir mesaj uzağındayım kendini üzme bu kadar s.et 2 günlük dünyada yaşıyorsun ne kafanı bunlara takıp gençlik yıllarını heba ediyorsun ? sen kendini sev ve duygularını kontrol etmeyi öğren zamanla her şey olur.

Ah be abim çok doğru diyorsun Allah mutluluk versin Allah ayırmasın cansın teşekkür ederim değerli yorumun icin.

 

[dreamuiz]

Çok teşekkür ederim hocam cansınız, arkadaşım varda samimi değiliz fazla, okuldan sadece okul harici konuşmuyoruz, olmayınca donanım arşivi foruma giriyorum benim arkadaşlarım sizlersiniz

O dediğiniz ilgi meselesi belki de doğrudur, annen babanla değilde hemşireden o ilgiyi alınca içine oturuyor bir şey, birşeyleri sorguluyorsun.

Hocam yaz istersen sohbet muhabbet ederiz arada. Şöyle bir şeyi unutma ama siyah beyaz hayata renk katmak insanın kendi elinde, yanında ki insanlar ise sana fırçayı uzatanlar veya senden uzaklaştıran olur...

 

[Sansar Salvo]

Hocam yaz istersen sohbet muhabbet ederiz arada. Şöyle bir şeyi unutma ama siyah beyaz hayata renk katmak insanın kendi elinde, yanında ki insanlar ise sana fırçayı uzatanlar veya senden uzaklaştıran olur...

İşin rast gelsin kardeşim düşünmen çok incelik saat çok geç oldu Allah izin verirse müsait bir zamanda tanışırız bir iki maç izledik kafayı dağıttık hayat devam ediyor oturup ağlayacak halimiz yok ya..

 

[dreamuiz]

İşin rast gelsin kardeşim düşünmen çok incelik saat çok geç oldu Allah izin verirse müsait bir zamanda tanışırız bir iki maç izledik kafayı dağıttık hayat devam ediyor oturup ağlayacak halimiz yok ya..

ağlasan da hayat ne senin için ne bir başka ağlayan için durmuyor maalesef.. İnşallah hocam.

 

[fatik1903]

geçmiş olsun 6 ay yakın ypğun bakım da kaldım kalbım10dk durdu eve geldığım zaman gercekte nerdeyım diye aylarca kendimeme gelememiştim

 

[memz]

Çok teşekkür ederim hocam cansınız, arkadaşım varda samimi değiliz fazla, okuldan sadece okul harici konuşmuyoruz, olmayınca donanım arşivi foruma giriyorum benim arkadaşlarım sizlersiniz

O dediğiniz ilgi meselesi belki de doğrudur, annen babanla değilde hemşireden o ilgiyi alınca içine oturuyor bir şey, birşeyleri sorguluyorsun.

valla herkese bi can dostu lazım şu hayatta çünkü önemli olan çevrende birilerinin olması değil seni anlayan birinin olması olduktan sonra vız gelir tırıs gider

 

[safkdlklash]

Aynı hisleri, aynı şeyleri bende yaşadım. Bir kurtuluş yolu ya bulucaz ya bulucaz başka yolu yok. Senin ilacın kafa dağıtacak birkaç sohbet edecek insan (boş zamanlarında yaz sohbet ederiz.) , her şey senin elinde ve sana bağlı.

 

[Sansar Salvo]

geçmiş olsun 6 ay yakın ypğun bakım da kaldım kalbım10dk durdu eve geldığım zaman gercekte nerdeyım diye aylarca kendimeme gelememiştim

Bende de öyle oldu, insan oğlu bulunduğu yere çok hızlı alışıyor. Benimki 1 haftaydı ve ben böyle hissettim 6 ay gerçekten çok zordur, geçmiş olsun.

Mesaj otomatik birleştirildi: Dün, 08:18

Aynı hisleri, aynı şeyleri bende yaşadım. Bir kurtuluş yolu ya bulucaz ya bulucaz başka yolu yok. Senin ilacın kafa dağıtacak birkaç sohbet edecek insan (boş zamanlarında yaz sohbet ederiz.) , her şey senin elinde ve sana bağlı.

Doğru diyorsunuz hocam, inşallah boş bir zamanımda tanışırız gece rüyamda hastaneyi gördüm evdeki ilk gecemdi, ne kadar sevmesemde gece gelip kalp rapor cihazına girmeyi gece gündüz kan vermeyi bile özlemişim. Aslında oraya alışma sebebim hemşireler genç ve arkadaş gibiydi, her gün aynı saatte gelen garson ve temizlikçi ablalar ile bile arkadaş olmuştum. Eve gelince kimse ne senle sohbet ediyor nede bi aktivite yapıyor değişik bir his içine giriyorsun