2019 senesinde liseye ilk başladığım günü hatırladım bugün. yeni bir okulda yeni öğretmenler ve öğrenciler vardı. ortaokulda okulun tanınan popüler kişilerinden sayılırdım ve mutluydum, hem arkadaşlarımdan hem öğretmenlerimden hem okulumdan mutluyum. lisenin ilk gününü unutmuyorum, etrafta birbiri ile tanış olan veya aynı okulun ortaokulundan mezun olup gelen kişiler vardı (özel okul kampüsü) ben yapayalnızdım. ikinci tenefüs etrafımda 1 tane bile tanıdığım kişi yoktu, kendimi çok yalnız hissetmiştim. hiç unutmam, gözlerim dolmuştu gitmiştim giriş kat erkek tuvaletinin ilk kabininde gözlerimi tuvalet kağıdı ile silmiştim, bunu ilk defa burada anlatıyorum , aklıma ortaokuldaki sevdiğim ortamım ve arkadaşlarım gelmişti hiçbiri yoktu artık. aradan 4 sene geçti, okuduğum okulumda da sevilen popüler sayılan kişilerden biri oldum, bugün okula son kez gittim. 12 yıllık zorunlu eğitimim bitti. bugün okulda kimsecikler yoktu, sanki hepsi gitmiş gibiydi, 4 sene sonra aynı duyguyu yaşamıştım, aynı tuvalette aynı kabinde sessiz sessiz ağladım. kimselere anlatamadım bunları, erkek adam ağlamaz sonuçta . 3 gün sonra YKS sınavına gireceğim, umarım güzel bir puan alırım. bu yazıyı sonuna kadar okuduğun için teşekkür ederim