Cidden bıktım artık.

[efekanek]

Merhaba arkadaşlar. Bugün buraya soru sormaya değil içimi dökmeye geldim. Bazısının umrunda olur bazısının olmaz belkide kimsenin olmaz ama ben böyle rahatlıyorum. Lütfen konunun altına gelipte ne dertler var bu mu sorun demeyin. Evet benimde sorunum bu. Ailem hiçbirşeyi anlayışla karşılamıyor. Onlara bir şey söylerken hep tedirgin oluyorum kötü bir şey yaparsam adam akıllı konuşamıyorum korkumdan. Sadece konuşmayı biliyorlar ama dinlemeyi asla bilmiyorlar. Hayatım boyunca hiç ailemle oturup dertleşmedim çünkü onu bile bilmiyorlar. Fikirlerime saygıyı çok nadiren gösteriyorlar. Bugün yaşadığımız bir olayı anlatayım ama bu sadece bir örnek daha bunun yüzlercesi var. Bu cuma hastalandım hafta sonu çok kötüydüm pazar az bir şey iyi oldum pazartesi okula giderim diye düşünmeye başladılar ama sabah uyandım çok kötüydüm okula gitmedim. Tamam ona bir şey demediler ama rapor almaya sağlık ocağına gittik sıra çoktu 30 kişi falan vardı hepsini en az 10 dakika içeride bekletiyorlardı. Dedim ki anne sıra çok gel gidelim geri geliriz bi yarım saat sonra falan hafiflemiş olur. Diyor ki gidersek bir daha ne gelirim ne ederim banane. Neyse çıktık sağlık ocağından yarın bir gün gelde sildir bari devamsızlığı özürlüye geçsin diyorum ne sildirmeye gelicem hiçbirşey yapmam diyor. Binaya girdik o sırada karşımıza babam çıktı işe gidiyormuş oda. Aldınız mı raporu dedi. Bende sıra çokmuş orayı beklemek yerine yarın bir gün sildiririz diyecektim tam annem atladı ordan oğlun çok sıra var diye beklemedi diye. Babamda hemen sinirlendi devamsızlığın çoğalıyo diye bir ton azar yedim. Sonra işte gelir sildirir falan dedim demeye kalmadı babam hemen lafımı kesti anneme dediki sildirmeye gitmiyosun napıyosa yapsın sene sonu kalırsa görüşürüz onla diyor. Cidden şaka gibi ya. Devamsızlığım çoğalmasın diye çaba gösteriyorum ve velim buna karşı çıkıp beni okulda bırakmaya çalışıp beni sene sonu azarlamayı bekliyolar. Sonra benim sinirlerim attı. Anneme söyledim hepsini siz neden böylesiniz bir şeyide anlaşıyla karşılayın diye. Birazda sen anlayışla karşıla diyolar ki oysaki benim hiçbir kabahatim yok. Bu sadece bugün yaşanan bir örnek bunun gibi kaç tanesi var. Evde zaten ayrımcılık var ki ben bunu annemede söylüyorum ama itiraz ediyorlar. Ablam var lise 3 e gidiyor ben Lise 1 im. Bu evde bir şey yapılacaksa önce ablama soruluyor sonra gelip beni ikna etmeye çalışıyorlar. Hoşuma gitmezse veya kabul etmezsem de hakaret edip ne halin varsa gör diyip ablamın istediğini yapıyorlar. Bu evde kendimi değersiz hissettiğim kadar hiçbir yerde hissetmedim ben. Aileme bir şey söylemeye korkarak veya tedirgin olarak yaşamaktan cidden bıktım artık.

 

[Chapin]

Merhaba arkadaşlar. Bugün buraya soru sormaya değil içimi dökmeye geldim. Bazısının umrunda olur bazısının olmaz belkide kimsenin olmaz ama ben böyle rahatlıyorum. Lütfen konunun altına gelipte ne dertler var bu mu sorun demeyin. Evet benimde sorunum bu. Ailem hiçbirşeyi anlayışla karşılamıyor. Onlara bir şey söylerken hep tedirgin oluyorum kötü bir şey yaparsam adam akıllı konuşamıyorum korkumdan. Sadece konuşmayı biliyorlar ama dinlemeyi asla bilmiyorlar. Hayatım boyunca hiç ailemle oturup dertleşmedim çünkü onu bile bilmiyorlar. Fikirlerime saygıyı çok nadiren gösteriyorlar. Bugün yaşadığımız bir olayı anlatayım ama bu sadece bir örnek daha bunun yüzlercesi var. Bu cuma hastalandım hafta sonu çok kötüydüm pazar az bir şey iyi oldum pazartesi okula giderim diye düşünmeye başladılar ama sabah uyandım çok kötüydüm okula gitmedim. Tamam ona bir şey demediler ama rapor almaya sağlık ocağına gittik sıra çoktu 30 kişi falan vardı hepsini en az 10 dakika içeride bekletiyorlardı. Dedim ki anne sıra çok gel gidelim geri geliriz bi yarım saat sonra falan hafiflemiş olur. Diyor ki gidersek bir daha ne gelirim ne ederim banane. Neyse çıktık sağlık ocağından yarın bir gün gelde sildir bari devamsızlığı özürlüye geçsin diyorum ne sildirmeye gelicem hiçbirşey yapmam diyor. Binaya girdik o sırada karşımıza babam çıktı işe gidiyormuş oda. Aldınız mı raporu dedi. Bende sıra çokmuş orayı beklemek yerine yarın bir gün sildiririz diyecektim tam annem atladı ordan oğlun çok sıra var diye beklemedi diye. Babamda hemen sinirlendi devamsızlığın çoğalıyo diye bir ton azar yedim. Sonra işte gelir sildirir falan dedim demeye kalmadı babam hemen lafımı kesti anneme dediki sildirmeye gitmiyosun napıyosa yapsın sene sonu kalırsa görüşürüz onla diyor. Cidden şaka gibi ya. Devamsızlığım çoğalmasın diye çaba gösteriyorum ve velim buna karşı çıkıp beni okulda bırakmaya çalışıp beni sene sonu azarlamayı bekliyolar. Sonra benim sinirlerim attı. Anneme söyledim hepsini siz neden böylesiniz bir şeyide anlaşıyla karşılayın diye. Birazda sen anlayışla karşıla diyolar ki oysaki benim hiçbir kabahatim yok. Bu sadece bugün yaşanan bir örnek bunun gibi kaç tanesi var. Evde zaten ayrımcılık var ki ben bunu annemede söylüyorum ama itiraz ediyorlar. Ablam var lise 3 e gidiyor ben Lise 1 im. Bu evde bir şey yapılacaksa önce ablama soruluyor sonra gelip beni ikna etmeye çalışıyorlar. Hoşuma gitmezse veya kabul etmezsem de hakaret edip ne halin varsa gör diyip ablamın istediğini yapıyorlar. Bu evde kendimi değersiz hissettiğim kadar hiçbir yerde hissetmedim ben. Aileme bir şey söylemeye korkarak veya tedirgin olarak yaşamaktan cidden bıktım artık.

Kendini para kazanmayı öğren büyüyünce evden ayrıl, kendi paranı kazanamıyorsan bu duruma mahkumsun.

 

[AhmetN]

Herkesin böyle dönemi oluyor merak etme elbette geçer

 

[ErenMaiky]

evin küçüğü olarak senin daha çok sevilmen lazım fakat ablan sevilmiş. ablanın hayalleri olabilir oyüzden ona daha çok çaba gösterebilirler. (senin okulla pek alakan varmı peki? ortalaman kaç? okulu seviyor musun? oyüzden seninle ilgilenmeyebilirler. önceden kavga oldumu okulda anan baban geldimi ?) bunları çoğu etkiler boşlamışlar seni bu sorularıma cevap verirsen sevinirm.

 

[ofluayaz61]

Merhaba arkadaşlar. Bugün buraya soru sormaya değil içimi dökmeye geldim. Bazısının umrunda olur bazısının olmaz belkide kimsenin olmaz ama ben böyle rahatlıyorum. Lütfen konunun altına gelipte ne dertler var bu mu sorun demeyin. Evet benimde sorunum bu. Ailem hiçbirşeyi anlayışla karşılamıyor. Onlara bir şey söylerken hep tedirgin oluyorum kötü bir şey yaparsam adam akıllı konuşamıyorum korkumdan. Sadece konuşmayı biliyorlar ama dinlemeyi asla bilmiyorlar. Hayatım boyunca hiç ailemle oturup dertleşmedim çünkü onu bile bilmiyorlar. Fikirlerime saygıyı çok nadiren gösteriyorlar. Bugün yaşadığımız bir olayı anlatayım ama bu sadece bir örnek daha bunun yüzlercesi var. Bu cuma hastalandım hafta sonu çok kötüydüm pazar az bir şey iyi oldum pazartesi okula giderim diye düşünmeye başladılar ama sabah uyandım çok kötüydüm okula gitmedim. Tamam ona bir şey demediler ama rapor almaya sağlık ocağına gittik sıra çoktu 30 kişi falan vardı hepsini en az 10 dakika içeride bekletiyorlardı. Dedim ki anne sıra çok gel gidelim geri geliriz bi yarım saat sonra falan hafiflemiş olur. Diyor ki gidersek bir daha ne gelirim ne ederim banane. Neyse çıktık sağlık ocağından yarın bir gün gelde sildir bari devamsızlığı özürlüye geçsin diyorum ne sildirmeye gelicem hiçbirşey yapmam diyor. Binaya girdik o sırada karşımıza babam çıktı işe gidiyormuş oda. Aldınız mı raporu dedi. Bende sıra çokmuş orayı beklemek yerine yarın bir gün sildiririz diyecektim tam annem atladı ordan oğlun çok sıra var diye beklemedi diye. Babamda hemen sinirlendi devamsızlığın çoğalıyo diye bir ton azar yedim. Sonra işte gelir sildirir falan dedim demeye kalmadı babam hemen lafımı kesti anneme dediki sildirmeye gitmiyosun napıyosa yapsın sene sonu kalırsa görüşürüz onla diyor. Cidden şaka gibi ya. Devamsızlığım çoğalmasın diye çaba gösteriyorum ve velim buna karşı çıkıp beni okulda bırakmaya çalışıp beni sene sonu azarlamayı bekliyolar. Sonra benim sinirlerim attı. Anneme söyledim hepsini siz neden böylesiniz bir şeyide anlaşıyla karşılayın diye. Birazda sen anlayışla karşıla diyolar ki oysaki benim hiçbir kabahatim yok. Bu sadece bugün yaşanan bir örnek bunun gibi kaç tanesi var. Evde zaten ayrımcılık var ki ben bunu annemede söylüyorum ama itiraz ediyorlar. Ablam var lise 3 e gidiyor ben Lise 1 im. Bu evde bir şey yapılacaksa önce ablama soruluyor sonra gelip beni ikna etmeye çalışıyorlar. Hoşuma gitmezse veya kabul etmezsem de hakaret edip ne halin varsa gör diyip ablamın istediğini yapıyorlar. Bu evde kendimi değersiz hissettiğim kadar hiçbir yerde hissetmedim ben. Aileme bir şey söylemeye korkarak veya tedirgin olarak yaşamaktan cidden bıktım artık.

kardeşim 23 yaşındayım babamı lisenin her senesinde sürekli okula getirtip devamsızlık sildirtiyodum ve buna güvenip tekrar devamsızlık yapıyodum bu 4 sene böyle gitti babam vefat edeli 4 sene oldu ve o devamsızlıkları sildirtmeye babamı getirttiğim her güne pişmanım sen akıllı bir çocuksun düşünmeyi ihmal etme eğer saygı görmek istiyorsan aileni veya başka herhangi birine muhtaç etme kendini gerekirse hasta hasta okula git yada hastaneye tek git yinede kimseye derdini yükleme çünkü ailene verdiğin en ufak zahmetten hem pişman oluyorsun hemde bu sana olan saygılarını azaltıyor

 

[umuttt]

Merhaba arkadaşlar. Bugün buraya soru sormaya değil içimi dökmeye geldim. Bazısının umrunda olur bazısının olmaz belkide kimsenin olmaz ama ben böyle rahatlıyorum. Lütfen konunun altına gelipte ne dertler var bu mu sorun demeyin. Evet benimde sorunum bu. Ailem hiçbirşeyi anlayışla karşılamıyor. Onlara bir şey söylerken hep tedirgin oluyorum kötü bir şey yaparsam adam akıllı konuşamıyorum korkumdan. Sadece konuşmayı biliyorlar ama dinlemeyi asla bilmiyorlar. Hayatım boyunca hiç ailemle oturup dertleşmedim çünkü onu bile bilmiyorlar. Fikirlerime saygıyı çok nadiren gösteriyorlar. Bugün yaşadığımız bir olayı anlatayım ama bu sadece bir örnek daha bunun yüzlercesi var. Bu cuma hastalandım hafta sonu çok kötüydüm pazar az bir şey iyi oldum pazartesi okula giderim diye düşünmeye başladılar ama sabah uyandım çok kötüydüm okula gitmedim. Tamam ona bir şey demediler ama rapor almaya sağlık ocağına gittik sıra çoktu 30 kişi falan vardı hepsini en az 10 dakika içeride bekletiyorlardı. Dedim ki anne sıra çok gel gidelim geri geliriz bi yarım saat sonra falan hafiflemiş olur. Diyor ki gidersek bir daha ne gelirim ne ederim banane. Neyse çıktık sağlık ocağından yarın bir gün gelde sildir bari devamsızlığı özürlüye geçsin diyorum ne sildirmeye gelicem hiçbirşey yapmam diyor. Binaya girdik o sırada karşımıza babam çıktı işe gidiyormuş oda. Aldınız mı raporu dedi. Bende sıra çokmuş orayı beklemek yerine yarın bir gün sildiririz diyecektim tam annem atladı ordan oğlun çok sıra var diye beklemedi diye. Babamda hemen sinirlendi devamsızlığın çoğalıyo diye bir ton azar yedim. Sonra işte gelir sildirir falan dedim demeye kalmadı babam hemen lafımı kesti anneme dediki sildirmeye gitmiyosun napıyosa yapsın sene sonu kalırsa görüşürüz onla diyor. Cidden şaka gibi ya. Devamsızlığım çoğalmasın diye çaba gösteriyorum ve velim buna karşı çıkıp beni okulda bırakmaya çalışıp beni sene sonu azarlamayı bekliyolar. Sonra benim sinirlerim attı. Anneme söyledim hepsini siz neden böylesiniz bir şeyide anlaşıyla karşılayın diye. Birazda sen anlayışla karşıla diyolar ki oysaki benim hiçbir kabahatim yok. Bu sadece bugün yaşanan bir örnek bunun gibi kaç tanesi var. Evde zaten ayrımcılık var ki ben bunu annemede söylüyorum ama itiraz ediyorlar. Ablam var lise 3 e gidiyor ben Lise 1 im. Bu evde bir şey yapılacaksa önce ablama soruluyor sonra gelip beni ikna etmeye çalışıyorlar. Hoşuma gitmezse veya kabul etmezsem de hakaret edip ne halin varsa gör diyip ablamın istediğini yapıyorlar. Bu evde kendimi değersiz hissettiğim kadar hiçbir yerde hissetmedim ben. Aileme bir şey söylemeye korkarak veya tedirgin olarak yaşamaktan cidden bıktım artık.

valla tıpatıp aynı aile tipi bende de var.
Böyle bir aileyle yaşamak zulüm seni çok iyi anlıyorum.

 

[Dash Zeus]

Merhaba arkadaşlar. Bugün buraya soru sormaya değil içimi dökmeye geldim. Bazısının umrunda olur bazısının olmaz belkide kimsenin olmaz ama ben böyle rahatlıyorum. Lütfen konunun altına gelipte ne dertler var bu mu sorun demeyin. Evet benimde sorunum bu. Ailem hiçbirşeyi anlayışla karşılamıyor. Onlara bir şey söylerken hep tedirgin oluyorum kötü bir şey yaparsam adam akıllı konuşamıyorum korkumdan. Sadece konuşmayı biliyorlar ama dinlemeyi asla bilmiyorlar. Hayatım boyunca hiç ailemle oturup dertleşmedim çünkü onu bile bilmiyorlar. Fikirlerime saygıyı çok nadiren gösteriyorlar. Bugün yaşadığımız bir olayı anlatayım ama bu sadece bir örnek daha bunun yüzlercesi var. Bu cuma hastalandım hafta sonu çok kötüydüm pazar az bir şey iyi oldum pazartesi okula giderim diye düşünmeye başladılar ama sabah uyandım çok kötüydüm okula gitmedim. Tamam ona bir şey demediler ama rapor almaya sağlık ocağına gittik sıra çoktu 30 kişi falan vardı hepsini en az 10 dakika içeride bekletiyorlardı. Dedim ki anne sıra çok gel gidelim geri geliriz bi yarım saat sonra falan hafiflemiş olur. Diyor ki gidersek bir daha ne gelirim ne ederim banane. Neyse çıktık sağlık ocağından yarın bir gün gelde sildir bari devamsızlığı özürlüye geçsin diyorum ne sildirmeye gelicem hiçbirşey yapmam diyor. Binaya girdik o sırada karşımıza babam çıktı işe gidiyormuş oda. Aldınız mı raporu dedi. Bende sıra çokmuş orayı beklemek yerine yarın bir gün sildiririz diyecektim tam annem atladı ordan oğlun çok sıra var diye beklemedi diye. Babamda hemen sinirlendi devamsızlığın çoğalıyo diye bir ton azar yedim. Sonra işte gelir sildirir falan dedim demeye kalmadı babam hemen lafımı kesti anneme dediki sildirmeye gitmiyosun napıyosa yapsın sene sonu kalırsa görüşürüz onla diyor. Cidden şaka gibi ya. Devamsızlığım çoğalmasın diye çaba gösteriyorum ve velim buna karşı çıkıp beni okulda bırakmaya çalışıp beni sene sonu azarlamayı bekliyolar. Sonra benim sinirlerim attı. Anneme söyledim hepsini siz neden böylesiniz bir şeyide anlaşıyla karşılayın diye. Birazda sen anlayışla karşıla diyolar ki oysaki benim hiçbir kabahatim yok. Bu sadece bugün yaşanan bir örnek bunun gibi kaç tanesi var. Evde zaten ayrımcılık var ki ben bunu annemede söylüyorum ama itiraz ediyorlar. Ablam var lise 3 e gidiyor ben Lise 1 im. Bu evde bir şey yapılacaksa önce ablama soruluyor sonra gelip beni ikna etmeye çalışıyorlar. Hoşuma gitmezse veya kabul etmezsem de hakaret edip ne halin varsa gör diyip ablamın istediğini yapıyorlar. Bu evde kendimi değersiz hissettiğim kadar hiçbir yerde hissetmedim ben. Aileme bir şey söylemeye korkarak veya tedirgin olarak yaşamaktan cidden bıktım artık.

Knk annen ile baban birbirleriyle konuşurkendemi böyle yoksa sadece ikisi de senlemi böyle konuşuyor(biraz karmaşık oldu kusura bakma fakat demek istediğim şey şu evde ki sen hariç herkes birbirlerine saygıyla konuşurken konu sen olunca mi böyle yapıyorlar)

 

[efekanek]

evin küçüğü olarak senin daha çok sevilmen lazım fakat ablan sevilmiş. ablanın hayalleri olabilir oyüzden ona daha çok çaba gösterebilirler. (senin okulla pek alakan varmı peki? ortalaman kaç? okulu seviyor musun? oyüzden seninle ilgilenmeyebilirler. önceden kavga oldumu okulda anan baban geldimi ?) bunları çoğu etkiler boşlamışlar seni bu sorularıma cevap verirsen sevinirm.

ortalamam normal, okulu seviyorum her hangi bir sıkıntım yok bir kere bile annemi babamı çağırmadılar okula

Mesaj otomatik birleştirildi: 13 Aralık 2022

kardeşim 23 yaşındayım babamı lisenin her senesinde sürekli okula getirtip devamsızlık sildirtiyodum ve buna güvenip tekrar devamsızlık yapıyodum bu 4 sene böyle gitti babam vefat edeli 4 sene oldu ve o devamsızlıkları sildirtmeye babamı getirttiğim her güne pişmanım sen akıllı bir çocuksun düşünmeyi ihmal etme eğer saygı görmek istiyorsan aileni veya başka herhangi birine muhtaç etme kendini gerekirse hasta hasta okula git yada hastaneye tek git yinede kimseye derdini yükleme çünkü ailene verdiğin en ufak zahmetten hem pişman oluyorsun hemde bu sana olan saygılarını azaltıyor

başın sağolsun hocam sağol değerli yorumun ve fikrin için

Mesaj otomatik birleştirildi: 13 Aralık 2022

Knk annen ile baban birbirleriyle konuşurkendemi böyle yoksa sadece ikisi de senlemi böyle konuşuyor(biraz karmaşık oldu kusura bakma fakat demek istediğim şey şu evde ki sen hariç herkes birbirlerine saygıyla konuşurken konu sen olunca mi böyle yapıyorlar)

yani ablama pek bağırıp çağırdıklarını görmedim tabi çileden çıkarmadığı sürece annem ile babamda öyle fazla kavga etmezler

 

[mehmetyilmaz19]

Bende psikolojik şiddet görüyorum abimden maalesef.