Merhaba ben 8-9 aydır garip hissediyorum bazen uyku uyuyamıyorum ama bu artık cok canımı sıkmaya başladı çok düşünüyorum panikliyorum bazen aklımı yitirecek gibi hissediyorum şizofren olmaktan korkuyorum delirmekten ve bunları düşününce panikliyorum acaba delirdim mi diye düşünüyorum ama bilgisayarı açınca oyundayken hiç böyle hissetmiyorum aklıma bile gelmiyo kafam başka odağım başka bi yerdeyken ama yine de cok korkuyorum bu sıkıntıyı araştırırken başka hastalıklara denk geldim ve içeriğini okudukça sanki aynılarını yaşıyormuşum gibi bütün belirtliler varmış gibi hissediyorum ve çok korkuyorum lütfen aranızda psikolog varsa yardım edebilir mi nolur.
Merhaba ben 8-9 aydır garip hissediyorum bazen uyku uyuyamıyorum ama bu artık cok canımı sıkmaya başladı çok düşünüyorum panikliyorum bazen aklımı yitirecek gibi hissediyorum şizofren olmaktan korkuyorum delirmekten ve bunları düşününce panikliyorum acaba delirdim mi diye düşünüyorum ama bilgisayarı açınca oyundayken hiç böyle hissetmiyorum aklıma bile gelmiyo kafam başka odağım başka bi yerdeyken ama yine de cok korkuyorum bu sıkıntıyı araştırırken başka hastalıklara denk geldim ve içeriğini okudukça sanki aynılarını yaşıyormuşum gibi bütün belirtliler varmış gibi hissediyorum ve çok korkuyorum lütfen aranızda psikolog varsa yardım edebilir mi nolur.
Merhaba ben 8-9 aydır garip hissediyorum bazen uyku uyuyamıyorum ama bu artık cok canımı sıkmaya başladı çok düşünüyorum panikliyorum bazen aklımı yitirecek gibi hissediyorum şizofren olmaktan korkuyorum delirmekten ve bunları düşününce panikliyorum acaba delirdim mi diye düşünüyorum ama bilgisayarı açınca oyundayken hiç böyle hissetmiyorum aklıma bile gelmiyo kafam başka odağım başka bi yerdeyken ama yine de cok korkuyorum bu sıkıntıyı araştırırken başka hastalıklara denk geldim ve içeriğini okudukça sanki aynılarını yaşıyormuşum gibi bütün belirtliler varmış gibi hissediyorum ve çok korkuyorum lütfen aranızda psikolog varsa yardım edebilir mi nolur.
Aramızda bir yaş var. Ben de 18'im. Karantina döneminde kafayı çok fazla düşünmekle bozmuştum, tam anlattığın şeyleri yaşadım. Yaklaşık 1.5 sene boyunca yaşadım bunu. Bu histen çıkmanın başlangıcı, düşünmemeye başlamak. Sonrasında kontrol altına alabiliyorsun. Şuan araştırdığım, üzerine kafa yorduğum şeyler karantina döneminde düşündüklerimden belki 10, belki de 20 kat daha ağır fakat kontrol altına alabildim. Çünkü sonucu ne olursa olsun bir şey değişmeyeceğini fark ettim. Takmamaya, umursamamaya başladım.
Aramızda bir yaş var. Ben de 18'im. Karantina döneminde kafayı çok fazla düşünmekle bozmuştum, tam anlattığın şeyleri yaşadım. Yaklaşık 1.5 sene boyunca yaşadım bunu. Bu histen çıkmanın başlangıcı, düşünmemeye başlamak. Sonrasında kontrol altına alabiliyorsun. Şuan araştırdığım, üzerine kafa yorduğum şeyler karantina döneminde düşündüklerimden belki 10, belki de 20 kat daha ağır fakat kontrol altına alabildim. Çünkü sonucu ne olursa olsun bir şey değişmeyeceğini fark ettim. Takmamaya, umursamamaya başladım
Aramızda bir yaş var. Ben de 18'im. Karantina döneminde kafayı çok fazla düşünmekle bozmuştum, tam anlattığın şeyleri yaşadım. Yaklaşık 1.5 sene boyunca yaşadım bunu. Bu histen çıkmanın başlangıcı, düşünmemeye başlamak. Sonrasında kontrol altına alabiliyorsun. Şuan araştırdığım, üzerine kafa yorduğum şeyler karantina döneminde düşündüklerimden belki 10, belki de 20 kat daha ağır fakat kontrol altına alabildim. Çünkü sonucu ne olursa olsun bir şey değişmeyeceğini fark ettim. Takmamaya, umursamamaya başladım.
ben babamı kaybettikten sonra böyle şeyler yaşamaya başladım sonra bende çok düşündüm her gün aralıksız 10 saniye içinde belki 100 tane düşünce geçti kafamdan ama böyle şeyler yaşayan tek ben olmadığımı ve geçebilecek bir şey olduğunu bunları yaşayıp delirmekten korkup asla delirmediğini söyleyen insanları görünce bir rahatlama geliyor teşekkür ederim.
Direkt etkilemese de dolaylı yoldan etkiliyor. Başka bir şey uyku uyuyamamayı tetikliyor olabilir. Uyku ile ilgili korktuğu bir şey olabilir.
Mesaj otomatik birleştirildi:
Delirmelik bir durum yok hocam. Sadece kaygı, belirsizlik gibi bir durumda insanın verdiği normal tepkilerden bir tanesi. Bu tepkilere senin dur demen gerekecek.
Direkt etkilemese de dolaylı yoldan etkiliyor. Başka bir şey uyku uyuyamamayı tetikliyor olabilir. Uyku ile ilgili korktuğu bir şey olabilir.
Mesaj otomatik birleştirildi:
Delirmelik bir durum yok hocam. Sadece kaygı, belirsizlik gibi bir durumda insanın verdiği normal tepkilerden bir tanesi. Bu tepkilere senin dur demen gerekecek.
Direkt etkilemese de dolaylı yoldan etkiliyor. Başka bir şey uyku uyuyamamayı tetikliyor olabilir. Uyku ile ilgili korktuğu bir şey olabilir.
Mesaj otomatik birleştirildi:
Delirmelik bir durum yok hocam. Sadece kaygı, belirsizlik gibi bir durumda insanın verdiği normal tepkilerden bir tanesi. Bu tepkilere senin dur demen gerekecek.
sana ciddili blöfsüz bir hikaye anlatayım mı ? beni bir ağabeyiniz bir kardeşiniz arkadaşınız dostunuz olarak görün, yokluğun ve dibe vurmuşluğun bitmişliğin tükenmişliğin en dibinden geldim. 17'lerimde yani senin yaşında 17 yaşıımdayken delirecek gibi hissedip hergün tuvalette kendimi yere bırakıp ağlardım veya nebileyim panikatak krizleri geçiriridim (kronik değil o zamanlara özeldi) assoyal bir hayatsız gibi hissedip sabah akşam lol oynuyordum okula gitmiyordum okuldan kaçıyordum ailemle kavgalıydım sürekli hemde. ne olacağım ne yapacağım belirsizdi. 18 olduğumda hayatıma bir kız girdi sonra da ona maddi güzel şeyler sağlayamadığımı farkettim. yazılıma başladım freelance olarak yazılım işleri yaptım günlüğü hemde 30 TL'ye yanlış duymadınız. 30 TL. Bununla ikimize dürüm alır yedirirdim kendimi elon musk gibi hissederdim sonra tüm arkadşlarımı hayatımdan çıkardım ve o kıza adadım hayatımı. o kıza aileme ve kardeşime. bunlar haricinde 2-3 arkadaşım daha kalmıştı yakın kardeş dediğim. ve yazılım işimi ilerlettim aylık kazancım artmaya başlamıştı gel zaman git zaman büyük sorunlar hastalıklar depremler kayıplar atlattım. şuan 23 yaşımdayım aylık kazancım 30 40 bin lira bandında. günde sadece 15 dakika evimden çalışuyorum ve yazılım okuyorum üniversitede 3. sınıfa geçtim kız mı ne oldu ? kızla sözlendik şuan evlerimiz karşı karşıya ailelerimiz çok yakın oldu 6. yılımız yüzük taktık 2 sene sonra da düğünümüz var ve 3 ay içinde kendime kendi işim ile yaptığım birikimimle bir honda civic alıyorum. yani demem o ki arkadaşlar hayatınızda yaşadığınız kötü tecrübeler bile adı üstünde bir tecrübe önemli olan yaşadıklarınız değil. yaşadıklarınızın size ne katıp sizi ne şekilde ayağa kaldırdığı. hepinizin hayatı umarım benimkinden de iyi olur ve çok güzel bir geleceğiniz olur umudunuzu yitirmeyin dininiz nedir meshepiniz nedir hiç bilmiyorum ilgilenmiyorum umrumda da değil. Fakat Bir Allah en azından sizin için bir yaratıcı var ise, veya yok ise kader ve kısmet vardır arkadaşlar. kaderinizde ve kısmetinizde ne olursa bundan kaçamazsınız. belki benim gibi 23 yaşında bunları başaramayacaksınız ama kendi hayalinize çıkan yolda adım adım ilerleyip umarım o basamakları ışık hızında çıkarsınız benimkiler tecrübeydi çalışmamın sonucuyudu ama şans faktörüde çok büyük rol oynuyordu burada. yaşlarınız 20 ye 21 e vurduktan sonra emin olun o kadar çökersiniz ki etrafımda bana eskiden boş insan diyen arkadşlarım sabah akşam paramı yeme peşinde. ellerinde ne mi kaldı ? 0. halen mahallede takılıp mahalle ağabeyciliği oynayıp tütün sigara arıyorlar sağda solda. demem o ki çalışın çabalayın başlayın. deneyin. denemek başarının gerçekten yarısıdır sağlıkla mutlulukla kalın.
Mesaj otomatik birleştirildi:
ha birde artık güzel bir oğlum var. depremde enkazdan 2 günlükken kurtarmıştım (MaşAllah diyin nazar değmesin)
sana ciddili blöfsüz bir hikaye anlatayım mı ? beni bir ağabeyiniz bir kardeşiniz arkadaşınız dostunuz olarak görün, yokluğun ve dibe vurmuşluğun bitmişliğin tükenmişliğin en dibinden geldim. 17'lerimde yani senin yaşında 17 yaşıımdayken delirecek gibi hissedip hergün tuvalette kendimi yere bırakıp ağlardım veya nebileyim panikatak krizleri geçiriridim (kronik değil o zamanlara özeldi) assoyal bir hayatsız gibi hissedip sabah akşam lol oynuyordum okula gitmiyordum okuldan kaçıyordum ailemle kavgalıydım sürekli hemde. ne olacağım ne yapacağım belirsizdi. 18 olduğumda hayatıma bir kız girdi sonra da ona maddi güzel şeyler sağlayamadığımı farkettim. yazılıma başladım freelance olarak yazılım işleri yaptım günlüğü hemde 30 TL'ye yanlış duymadınız. 30 TL. Bununla ikimize dürüm alır yedirirdim kendimi elon musk gibi hissederdim sonra tüm arkadşlarımı hayatımdan çıkardım ve o kıza adadım hayatımı. o kıza aileme ve kardeşime. bunlar haricinde 2-3 arkadaşım daha kalmıştı yakın kardeş dediğim. ve yazılım işimi ilerlettim aylık kazancım artmaya başlamıştı gel zaman git zaman büyük sorunlar hastalıklar depremler kayıplar atlattım. şuan 23 yaşımdayım aylık kazancım 30 40 bin lira bandında. günde sadece 15 dakika evimden çalışuyorum ve yazılım okuyorum üniversitede 3. sınıfa geçtim kız mı ne oldu ? kızla sözlendik şuan evlerimiz karşı karşıya ailelerimiz çok yakın oldu 6. yılımız yüzük taktık 2 sene sonra da düğünümüz var ve 3 ay içinde kendime kendi işim ile yaptığım birikimimle bir honda civic alıyorum. yani demem o ki arkadaşlar hayatınızda yaşadığınız kötü tecrübeler bile adı üstünde bir tecrübe önemli olan yaşadıklarınız değil. yaşadıklarınızın size ne katıp sizi ne şekilde ayağa kaldırdığı. hepinizin hayatı umarım benimkinden de iyi olur ve çok güzel bir geleceğiniz olur umudunuzu yitirmeyin dininiz nedir meshepiniz nedir hiç bilmiyorum ilgilenmiyorum umrumda da değil. Fakat Bir Allah en azından sizin için bir yaratıcı var ise, veya yok ise kader ve kısmet vardır arkadaşlar. kaderinizde ve kısmetinizde ne olursa bundan kaçamazsınız. belki benim gibi 23 yaşında bunları başaramayacaksınız ama kendi hayalinize çıkan yolda adım adım ilerleyip umarım o basamakları ışık hızında çıkarsınız benimkiler tecrübeydi çalışmamın sonucuyudu ama şans faktörüde çok büyük rol oynuyordu burada. yaşlarınız 20 ye 21 e vurduktan sonra emin olun o kadar çökersiniz ki etrafımda bana eskiden boş insan diyen arkadşlarım sabah akşam paramı yeme peşinde. ellerinde ne mi kaldı ? 0. halen mahallede takılıp mahalle ağabeyciliği oynayıp tütün sigara arıyorlar sağda solda. demem o ki çalışın çabalayın başlayın. deneyin. denemek başarının gerçekten yarısıdır sağlıkla mutlulukla kalın.
Mesaj otomatik birleştirildi:
ha birde artık güzel bir oğlum var. depremde enkazdan 2 günlükken kurtarmıştım (MaşAllah diyin nazar değmesin)Alıntıyı görüntüle