Çok muhabbet edebilecek seviyeli arkadaşım olmadığı için foruma yazıyorum.
Çocukken özellikle ilokul ortaokulda çok oynardık beden dersinde futbolu liseye geçince gelen pandemi sürekli ev değişikliği(anne ve babam ayrı)mahalle arkadaşlığı kuramadım. Sonra lisede tek tük oynadık futbolu, voleybol falan oynuyorduk topluca hoşuma gitti derken şu an 18 yaşındayım bir bakmışım futbol oynamayı bilmiyorum. Eskiden yani çocukken kaleci ve orta sahada ne bileyim defansta iş yapardım kesinlikle forvet gibi hissetmedim kendimi. Hep oyunu belli bir seviyeye getirip işi başkasında verip işin büyük kısmını halledip bitiriciliği başkasına devretmek gelirdi içimden. Belkide karakterim budur. Bugün babam halı sahaya gitmiş telefonda anlattı işte bkz: Arkadaşının oğlu babasıyla halı sahaya gelmiş. Bu durum bana çok koydu çünkü aynı iş yerinde çalıştıkları arkadaşı oğlunu baskete futbola hep bir yerlere yolladıve annesi ile çocukla ilgilendiler. Şimdi gelmişim 18 19 yaşında futbol bilmem pek üzülüyorum çünkü sadece büyümek için büyütüldüm, hep ders çalış oku dediler geçtiler elimden tutulmadı bir konuda. Müziğe ilgim var mesela sesim iyi değil ya da eğitim almam gerekşyordur emin değilim bazen de kendi kendime mırıldanırım çok hoşuma gider garip bir durum. Olay şu ki yıllardır geç kaldığım hayattaki bazı olaylar beni üzüyor, elimden tutulmamış olması ama geçti.
Bu saatten sonra ne yapabilirim? İleride 25 yaşında halı sahaya sırf futbol oynayamıyorum diye gitmezsem dalga geçerler ki lisede geçtiler soğudum oynamadım. Nasıl öğreneceğim futbolu. Sosyal hayattan eksik kalınca da şahsen daha 1 ay önceye kadar bilgisayarım bile yoktu hayatı boş geçirdiğimi oyun veya film dizi kesitleri videoları izleyerek geçirmş hissini atmak istiyorum önerilere ve eleştirilere açığım. Kırılacak kırıldım zamanında. Açık olursanız ve boş geçmeyip yorumlarsanız sevinirim.
Çocukken özellikle ilokul ortaokulda çok oynardık beden dersinde futbolu liseye geçince gelen pandemi sürekli ev değişikliği(anne ve babam ayrı)mahalle arkadaşlığı kuramadım. Sonra lisede tek tük oynadık futbolu, voleybol falan oynuyorduk topluca hoşuma gitti derken şu an 18 yaşındayım bir bakmışım futbol oynamayı bilmiyorum. Eskiden yani çocukken kaleci ve orta sahada ne bileyim defansta iş yapardım kesinlikle forvet gibi hissetmedim kendimi. Hep oyunu belli bir seviyeye getirip işi başkasında verip işin büyük kısmını halledip bitiriciliği başkasına devretmek gelirdi içimden. Belkide karakterim budur. Bugün babam halı sahaya gitmiş telefonda anlattı işte bkz: Arkadaşının oğlu babasıyla halı sahaya gelmiş. Bu durum bana çok koydu çünkü aynı iş yerinde çalıştıkları arkadaşı oğlunu baskete futbola hep bir yerlere yolladıve annesi ile çocukla ilgilendiler. Şimdi gelmişim 18 19 yaşında futbol bilmem pek üzülüyorum çünkü sadece büyümek için büyütüldüm, hep ders çalış oku dediler geçtiler elimden tutulmadı bir konuda. Müziğe ilgim var mesela sesim iyi değil ya da eğitim almam gerekşyordur emin değilim bazen de kendi kendime mırıldanırım çok hoşuma gider garip bir durum. Olay şu ki yıllardır geç kaldığım hayattaki bazı olaylar beni üzüyor, elimden tutulmamış olması ama geçti.
Bu saatten sonra ne yapabilirim? İleride 25 yaşında halı sahaya sırf futbol oynayamıyorum diye gitmezsem dalga geçerler ki lisede geçtiler soğudum oynamadım. Nasıl öğreneceğim futbolu. Sosyal hayattan eksik kalınca da şahsen daha 1 ay önceye kadar bilgisayarım bile yoktu hayatı boş geçirdiğimi oyun veya film dizi kesitleri videoları izleyerek geçirmş hissini atmak istiyorum önerilere ve eleştirilere açığım. Kırılacak kırıldım zamanında. Açık olursanız ve boş geçmeyip yorumlarsanız sevinirim.
