Konu kapandı

[Kürşat K.T.K]

Her doğuran anne olmuyor her baba adını alan da baba olamıyor intihar diye bişeyi sakın ha aklından bile geçirme intihar seni kurtarmaz aksine seni olduğundan daha çok çıkmazsa sokar Allah seni yaratmış ise bir bildiği var kim ne derse desin aldırış dahi etme ister adı anne veya baba olan o kişiler git kurtulalım intihar et desin ister başkaları hiç umursama keşke açıktan okuluna devam edebilseydin yapabiliyorsan kesinlikle yap 18 yaşını doldurunca sana benim tavsiyem devlet korumasına gir annen ve babandan uzaklaş biraz kendin polise git bana böyle davranıyorlar devlet himayesine girmek istiyorum de onlar seni okutur da bakar da dışarıda da seni tehlikeler bekler dışarıda vs kalmayı da düşünme senin için demiyorum ama böyle ailesinden şiddet gören zorbalık görenler yasa dışı şeylere uyuşturucu kumar vs ye giriyor sakın onlara yönelme pişman olacağın şeyler yapma hatta numaramı vereyim görüşelim konuşalım tanışalım arkadaş olalım İstanbul da yaşıyorum burada isen veya gelirsen buluşalım seni kaybetmeyi asla istemeyiz onlar için değilsen bizim için değerlisin Allah için değerlisin bunu asla unutma Allah yardım olsun kardeşim benim ne zaman istersen her türlü yardıma hazırım ben mesaj atman yeterli unutma BAŞARI DÜŞTÜĞÜN HER SEFERİNDE AYAĞA KALKACAK GÜCÜ BULMAK DEMEKTİR sen güçlü ol kimse senin karşında duramaz herşeye inat yasa başarılı ol kal sağlıcakla

 

[oaK´]

Aslında buraya bunları buraya yazmam saçma ve bunları anlatmayı eziklik olarak görüyorum ama başka çarem yok 16 yaşındayım 2 buçuk yıldır babamın yanında çalışıyorum okul okumuyorum babam dönmemi istemedi, tüm sosyal hayatım okuldaydı enerjik komik çocuktum işe başladıktan sonra sosyal hayatım sıfırlandı, bazen benle yasıt müşteriler geliyor dükkana aileleri onlara okadar narin ve sevgi dolu davranıyor ki kanıma işliyor çünkü ben hiç sevgi görmüyorum Nefret içinde büyüyorum zaten sevgisiz ve ilgisiz büyüdüm annem bana hamile iken beni öldürmeye çalışmış zaten olabilir 18 yaşındaymış sağlıklı düşünmemiş olabilir neyse çocukluğuma inmemeye calısıcam, birgün iş çıkışı eve gidiyoruz arabayla başım ağrıyor nazikçe dedim kı baba sesini kısar mısın sadece bunu dedim kufurler etti annenin hatrına bakıyorum sana s#git intihar ette kurtulalım gibi laflar söyledi durduk yere daha nicelerine yaptı arkadaşım yok ailem yok hergun Nefret içindeyim ben yarı uyanık halliyle annem odaya girdi yatıyorum akşamdan odama getirdiğim tabaklar var onlar ıcın soylenıp inşallah ölürsün inşallah dedi ağzımı bile açmadım beni uyuyo biliyordu psıkologa gittim 2. Seansta psikiyatıra yönlendirdi ilaç kullanmaktan yana degılım sosyal medyada görüyorum yaşıtlarım konserlere gidiyor eğleniyor sokaktan geçerken görüyorum güle eğlene sohbet ediyorlar ama ben işten eve evden işe aslında yazıcak daha çok şeyim var ama nekadar yazsam boş kimin umrunda

hocam yaşadıkların için çok üzüldüm valla içime oturdu, aile olayları ile ilgili bi yer varya oraya kendi aileni şikayet edip kendini evden aldırabilirsin yurtta kalırsın okuluna tekrar başlarsın öncekinden bi nebze daha iyi hayatın olur diye düşünüyorum, bu 1. seçenek. 2. seçenek olarak ise direkt kendin evden kaçıp daha da arkana bakmamak iyi olabilir. Ailen cidden kafayı yemiş. polise gidip anlatsan bile aileni tutuklatabilirsin böyle kanunlar var diye biliyorum

Mesaj otomatik birleştirildi: 13 Kasım 2023

hocam yaşadıkların için çok üzüldüm valla içime oturdu, aile olayları ile ilgili bi yer varya oraya kendi aileni şikayet edip kendini evden aldırabilirsin yurtta kalırsın okuluna tekrar başlarsın öncekinden bi nebze daha iyi hayatın olur diye düşünüyorum, bu 1. seçenek. 2. seçenek olarak ise direkt kendin evden kaçıp daha da arkana bakmamak iyi olabilir. Ailen cidden kafayı yemiş. polise gidip anlatsan bile aileni tutuklatabilirsin böyle kanunlar var diye biliyorum

tazminat davası vsde açılıyor sanırım kan kusturmak istersen bunlara aklında olsun ytd

 

[auditoree]

Kardeşim kendine bir uğraş bul, yaşamak için sebebin olsun. İmkanım yok deme bu en ufak bir şey bile olabilir. Müzik olur futbol olur dizi olur kendine hobiler edin. Bir süre dişini sık umursamamaya çalış, reelde arkadaşın yoksa sosyal medyadan arkadaş ve çevre edin, bir süre oyalar seni. En basitinden topluluk discordlarına git orada sohbet muhabbet et. Eğer İstanbuldaysan sana bir kahve ısmarlamak derdini dinlemek isterim. Hiçbir şey veya kimse o güzel canından kıymetli değil. Abin olarak şunu diyebilirim ki sabrın sonu selamettir.

 

[Kıtalararası balistikfüze]

Dostum her türlü destek olurum, geçmiş olsun. DM'den yürüyebilirsin.


Biraz kırıcı ve kaba bir dil değil mi dostum? Tamam sinirlendin de, fevri davranıp hakaret etme insanlara. Haklıyken haksız konuma geçersin.

Vallahi kral hiç farkında değildim kb haklısın

 

[04umut76]

Aslında buraya bunları buraya yazmam saçma ve bunları anlatmayı eziklik olarak görüyorum ama başka çarem yok 16 yaşındayım 2 buçuk yıldır babamın yanında çalışıyorum okul okumuyorum babam dönmemi istemedi, tüm sosyal hayatım okuldaydı enerjik komik çocuktum işe başladıktan sonra sosyal hayatım sıfırlandı, bazen benle yasıt müşteriler geliyor dükkana aileleri onlara okadar narin ve sevgi dolu davranıyor ki kanıma işliyor çünkü ben hiç sevgi görmüyorum Nefret içinde büyüyorum zaten sevgisiz ve ilgisiz büyüdüm annem bana hamile iken beni öldürmeye çalışmış zaten olabilir 18 yaşındaymış sağlıklı düşünmemiş olabilir neyse çocukluğuma inmemeye calısıcam, birgün iş çıkışı eve gidiyoruz arabayla başım ağrıyor nazikçe dedim kı baba sesini kısar mısın sadece bunu dedim kufurler etti annenin hatrına bakıyorum sana s#git intihar ette kurtulalım gibi laflar söyledi durduk yere daha nicelerine yaptı arkadaşım yok ailem yok hergun Nefret içindeyim ben yarı uyanık halliyle annem odaya girdi yatıyorum akşamdan odama getirdiğim tabaklar var onlar ıcın soylenıp inşallah ölürsün inşallah dedi ağzımı bile açmadım beni uyuyo biliyordu psıkologa gittim 2. Seansta psikiyatıra yönlendirdi ilaç kullanmaktan yana degılım sosyal medyada görüyorum yaşıtlarım konserlere gidiyor eğleniyor sokaktan geçerken görüyorum güle eğlene sohbet ediyorlar ama ben işten eve evden işe aslında yazıcak daha çok şeyim var ama nekadar yazsam boş kimin umrunda

knkm asla aklından öyle şeyler geçirme keyfine bak biraz para yap şehir dışında başka bir iş bulmaya çalış

 

[gtr34]

Her şeyin çaresi var ölümden başka bir iki sene daha sabret reşit olduktan sonra çık ayrı eve takıl kafana göre kardeşim biraz daha sabır et sadece

 

[Muhammed100192]

Aslında buraya bunları buraya yazmam saçma ve bunları anlatmayı eziklik olarak görüyorum ama başka çarem yok 16 yaşındayım 2 buçuk yıldır babamın yanında çalışıyorum okul okumuyorum babam dönmemi istemedi, tüm sosyal hayatım okuldaydı enerjik komik çocuktum işe başladıktan sonra sosyal hayatım sıfırlandı, bazen benle yasıt müşteriler geliyor dükkana aileleri onlara okadar narin ve sevgi dolu davranıyor ki kanıma işliyor çünkü ben hiç sevgi görmüyorum Nefret içinde büyüyorum zaten sevgisiz ve ilgisiz büyüdüm annem bana hamile iken beni öldürmeye çalışmış zaten olabilir 18 yaşındaymış sağlıklı düşünmemiş olabilir neyse çocukluğuma inmemeye calısıcam, birgün iş çıkışı eve gidiyoruz arabayla başım ağrıyor nazikçe dedim kı baba sesini kısar mısın sadece bunu dedim kufurler etti annenin hatrına bakıyorum sana s#git intihar ette kurtulalım gibi laflar söyledi durduk yere daha nicelerine yaptı arkadaşım yok ailem yok hergun Nefret içindeyim ben yarı uyanık halliyle annem odaya girdi yatıyorum akşamdan odama getirdiğim tabaklar var onlar ıcın soylenıp inşallah ölürsün inşallah dedi ağzımı bile açmadım beni uyuyo biliyordu psıkologa gittim 2. Seansta psikiyatıra yönlendirdi ilaç kullanmaktan yana degılım sosyal medyada görüyorum yaşıtlarım konserlere gidiyor eğleniyor sokaktan geçerken görüyorum güle eğlene sohbet ediyorlar ama ben işten eve evden işe aslında yazıcak daha çok şeyim var ama nekadar yazsam boş kimin umrunda

Reis öncelikle sorun sende değil onlarda ( seni üzmemek için değil cidden onlarda sorun ) bakamayacaklarsa sevmeyeceklerse çocuk yapmayı bırak böyle bir şeyi düşünmemeleri lazım doğurmuşlarsa da kusura bakma her ne kadar annen baban da olsa tabiri caizse eşek gibi bakacaklar sevgi göstermeyecekşerse de kötülük de yapmayıp okutacaklar bir şeyini eksik etmeyecekler. Ama sen yine de bu ihtihar düşüncelerin için psikolog a git reşit de değilsin gerekirse onların elinden alsınlar seni devlet kurumunda kal okursun bari iyi yaşarsın. Senin bir cümlen vardı annem 18 yaşında beni öldürmeye çalışmış ama genç olduğu için normal karşılayabilirim demiştin galiba aynı şekilde sen daha küçüksün 16 yaşındasın böyle düşünmen normal sakın yapma ama öyle bir şey. Bu hayatta hiçbir şey ne anne ne baba ne sevgili hiçbir şey senin hayatından önemli değil..

 

[PARZ]

İşyerinden senin için girdim foruma. Annenin babanın yetiştirilme tarzı yani onlarda analarından babalarından o tarzda bir yaşantıda yaşamış olabilirler. ( bilmediğim için böyle dedim anlarsın umarım ) . Vazgeçme kendinden emin ol başarabilirsin. Bende aileme bakıyorum. Düşündüğüm oluyor şahsen olsa nolur diye ama hayat bu savaşmassan yutar seni. 2 yıl dayanıp 18 olup terkedebilirsin evi. Ben olsam öyle yapardım. 26 yaşındayım zorluklarla büyüdüm. Benim fikrim bu şekilde. Eminim başarabilirsin hiçbirşey imkansız değil. Ayrıca seni çok seven bi akrabandan destek alabilirsin.

 

[preus]

hayatın insanogluna imtihanı işte kimi şatafat içinde büyür kimi ise zorluk ceke ceke ögrenir hayatı. henüz genç yaştasın, inşallah önünde çok uzun bir hayat vardır. çık sokağa bak etrafına yerde yatan elini açmış çocuklar, çöplerin içinden çıkmayan insanlar, küçük yaşta ailesi tarafından terkedilmis cocuklar. bak kardeşim intihar edecek birileri olsaydı onlar ederdi biz değil. bunları yazmam senin acını kücümsedigim anlamına asla gelmiyor. evet çok sıkıntı yaşıyorsun çok sıkıntı çekiyorsun ama insan hayatının belirli bir düzene bir dengeye gelmesi için bazı yollardan geçmesi lazım. tabi bu yol kimilerine huzurlu ve kısa, kimilerine de çekilmez bir yol olabiliyor. Senden istedigim insanlara ve hayata karşı güçlü ve dik durman. her şeye karşı mücadele edebilecek potansiyeli kendinde görmendir.
İleri ki zamanlarda iyi yerlere gelipte bu yaşadıklarını yakın bir dostuna,sevgiline, ''İşte ben bu günlerden geçtim ama atlattım çok şükür'' demen dileğiyle. Seviliyorsun kardeşim.