eveet gercekten kendimi caresiz hissettiğim icin buraya yazıyorum sadece rahatlamak istiyorum cevaplamasanız okumasanız da olur cünkü baya uzun olucak.
Şimdi şöyle benim annem ve babam ben küçükken ayrıldılar ve kücükken sürekli düzenim değişti ikisi de ilgisiz olduklarıniçin şuana kadar naptıysam kendim yaptım hiçkimse derslerimi veya herhangi bişeyimi sormadı kendimi geliştirmeye odaklandım hep. Bir noktaya kadar basarılı da oldum gercekten kendimi geliştirdiğimi farkettim mutlu olmuştum fakat okulda ortamlara girdikçe çirkin oldugum için insanlar hep dışladı bende ister istemez(gerçekten böyle oluyor) ailemden ilgi göremeyince aşık olduğum kişilere çok bağlandım ama hep red yedim hadi bunları da geçtim bir ortama girdiğimde bana hep cin gibi bakıyorlardı ve gerçekten hicbir zaman kötü niyetle bişey yapmadım hatta okulda kiminle iyi olsam hep bana sen çok iyi bir insansın dediler ama sadece okul arkadaşlığıydı bu kişiler eve gelince kimsem yok yani. Herkese hep iyi olmaya çalıştım karşılık olarak hep kullanıldım aşık oldum kullanıldım hep böyle gecti hayatım aile kısmında da çok problemli geçti ki hala daha devam ediyor problemler. Benim babamlar 3 kardeş 2 amcam da okumuşlar kültürlüler ve durumları çok iyi bir tek benim babam okumamış ilkokul terk ve aşırı tembel kaç yıldır sadece yatıyor ve geziyor çalışmıyor dedem kıyamıyor emekli olmasına rağmen çalışıp haftada bir bana bir babama harçlık veriyor (Dedemin hatası yüz veriyor babama) tabii ki bana harçlık yetmiyor o yüzden her gün her öğün poğaça yiyorum(bulamayanlar da var) dışarı çıkamıyorum ihtiyaclarımı bi şekilde kısıp kendim almaya calışıyorum bakım ürünleri olsun kitaplarım olsun(sınav senem) annemden sürekli para istemeye utanıyorum zaten benimle hiç ilgilenmiyor sadece arada para yolluyor kitap falan alıyorum aramıyor bile beni hiç bu durum uzun süredir oldugu için artık hissizleştim ona karı etkilenmiyorum ama babamın çalışmaması beni mahvediyor dışarı çıkamıyorum sağlıklı beslenemiyorum ihtiyaclsrımı karşılayamıyorum sürekli bir ihtiyaç çıkıyor dedeme de aşırı yüklendiğimiz için (bizim evin faturalarını bile o ödüyor) bişey diyemiyorum isteyemiyorum bişey aldırmak zorunda olduğumda annemle dedeme paylaştırmak için milyon tane hesap yapıyorum. arkadaş ilişkilerim de anlattığım gibi 1 2 yakın oldugum insan var dışarıda buluşabildiğim falan her neyse bi yandan sınav senem oldugu için çok kafamı yoruyor bu kadar problem ve hiçbir şekilde çalışma motivasyonum olmuyor sınava az kaldı ve hala matematiğim 0 ama başlayamıyorum işte çalışmaya. Hangi hocayla konuşsam aşırı potansiyellisin ama çok umursamazsın çalışmıyorsun diyorlar haklılar da normalde derslerim çok iyiydi bu olaylar büyüdükçe daha çok kafamı yorduğu için gitgide derslerim düştü hata örnek vermek gerekirse lgs öncesi tr geneli sınavda Türkiye 10. su olmuştum diğer denemelerde de çok iyi sıralamalar puanlar yapıyodum 470 görduğüm falan var ama o kadar çok düzenim değişti ki tam sınavdan önce lgs den 320 aldım inanamayacaksınız aradaki farka ama kanıt bile atabilirim lgs deneme sonuçlarımı yani beni çok etkiliyor durumlar bi yandan yks stresi var bi yandan çok doldum içime ata ata psikolojim bozuldu her gece ağlıyorum sabaha kadar uyuyamıyorum düşünmekten insanlar bana niye böyle davranıyor diyorum her gün nerde hatam var diye düşünüyorum kafayı yedim intihar derecesine geldim sonra ilk defa düzgün biriyle tanıştım sanmıştım intihar etmemi engeledi sevgili olduk 2 yıl sürdü aldattı beni ve ben o kadar bağlanmıştım ki ilk defasında affettim aldatmasına rağmen ama sonra devam etti ayrıldım iyice dağıldım sonra birini sevdim o da olmadı ve geldim 12. Sınıfa sınava hazır değilim tyt max 45 net yapıyorum matematiğim 0 her şey üst üste geliyor
hep bi şeyler için çabaladım ama hep son tercih oldum insanlar arkadaşıyla arası bozulunca bana yaklaştı ailemin getirdiği psikoloji beni zaten cok yormuştu ve artık dayanamamaya başladım bu aralar yine eskisi gibi hissediyorum yemin ederim intihar etmek istesem direk ederim ve yakınlaşıyorum bu duruma gerçekten ölmekten hiç korkmuyorum o kadar umursamaz oldum
bi gün öğretmenim sayesinde behzat ç başladım dediklerim komik gelebilir ama çok etkiledi beni dizi behzat ç nin her serisi izledim ve izledikten sonra iyice behzat karakteri gibi umursamaz olmaya başladım gerçekten komik ama engelliyemedim yani trajikomik
Ayrıyetten kime değer versem mutlu olsun diye kendimden fedakarlık yaptım her ayrıntıyı düşünüp mutlu etmek için uğrastım ama hiçkimse benim için çabalamadı umursamadı
Şimdi şöyle benim annem ve babam ben küçükken ayrıldılar ve kücükken sürekli düzenim değişti ikisi de ilgisiz olduklarıniçin şuana kadar naptıysam kendim yaptım hiçkimse derslerimi veya herhangi bişeyimi sormadı kendimi geliştirmeye odaklandım hep. Bir noktaya kadar basarılı da oldum gercekten kendimi geliştirdiğimi farkettim mutlu olmuştum fakat okulda ortamlara girdikçe çirkin oldugum için insanlar hep dışladı bende ister istemez(gerçekten böyle oluyor) ailemden ilgi göremeyince aşık olduğum kişilere çok bağlandım ama hep red yedim hadi bunları da geçtim bir ortama girdiğimde bana hep cin gibi bakıyorlardı ve gerçekten hicbir zaman kötü niyetle bişey yapmadım hatta okulda kiminle iyi olsam hep bana sen çok iyi bir insansın dediler ama sadece okul arkadaşlığıydı bu kişiler eve gelince kimsem yok yani. Herkese hep iyi olmaya çalıştım karşılık olarak hep kullanıldım aşık oldum kullanıldım hep böyle gecti hayatım aile kısmında da çok problemli geçti ki hala daha devam ediyor problemler. Benim babamlar 3 kardeş 2 amcam da okumuşlar kültürlüler ve durumları çok iyi bir tek benim babam okumamış ilkokul terk ve aşırı tembel kaç yıldır sadece yatıyor ve geziyor çalışmıyor dedem kıyamıyor emekli olmasına rağmen çalışıp haftada bir bana bir babama harçlık veriyor (Dedemin hatası yüz veriyor babama) tabii ki bana harçlık yetmiyor o yüzden her gün her öğün poğaça yiyorum(bulamayanlar da var) dışarı çıkamıyorum ihtiyaclarımı bi şekilde kısıp kendim almaya calışıyorum bakım ürünleri olsun kitaplarım olsun(sınav senem) annemden sürekli para istemeye utanıyorum zaten benimle hiç ilgilenmiyor sadece arada para yolluyor kitap falan alıyorum aramıyor bile beni hiç bu durum uzun süredir oldugu için artık hissizleştim ona karı etkilenmiyorum ama babamın çalışmaması beni mahvediyor dışarı çıkamıyorum sağlıklı beslenemiyorum ihtiyaclsrımı karşılayamıyorum sürekli bir ihtiyaç çıkıyor dedeme de aşırı yüklendiğimiz için (bizim evin faturalarını bile o ödüyor) bişey diyemiyorum isteyemiyorum bişey aldırmak zorunda olduğumda annemle dedeme paylaştırmak için milyon tane hesap yapıyorum. arkadaş ilişkilerim de anlattığım gibi 1 2 yakın oldugum insan var dışarıda buluşabildiğim falan her neyse bi yandan sınav senem oldugu için çok kafamı yoruyor bu kadar problem ve hiçbir şekilde çalışma motivasyonum olmuyor sınava az kaldı ve hala matematiğim 0 ama başlayamıyorum işte çalışmaya. Hangi hocayla konuşsam aşırı potansiyellisin ama çok umursamazsın çalışmıyorsun diyorlar haklılar da normalde derslerim çok iyiydi bu olaylar büyüdükçe daha çok kafamı yorduğu için gitgide derslerim düştü hata örnek vermek gerekirse lgs öncesi tr geneli sınavda Türkiye 10. su olmuştum diğer denemelerde de çok iyi sıralamalar puanlar yapıyodum 470 görduğüm falan var ama o kadar çok düzenim değişti ki tam sınavdan önce lgs den 320 aldım inanamayacaksınız aradaki farka ama kanıt bile atabilirim lgs deneme sonuçlarımı yani beni çok etkiliyor durumlar bi yandan yks stresi var bi yandan çok doldum içime ata ata psikolojim bozuldu her gece ağlıyorum sabaha kadar uyuyamıyorum düşünmekten insanlar bana niye böyle davranıyor diyorum her gün nerde hatam var diye düşünüyorum kafayı yedim intihar derecesine geldim sonra ilk defa düzgün biriyle tanıştım sanmıştım intihar etmemi engeledi sevgili olduk 2 yıl sürdü aldattı beni ve ben o kadar bağlanmıştım ki ilk defasında affettim aldatmasına rağmen ama sonra devam etti ayrıldım iyice dağıldım sonra birini sevdim o da olmadı ve geldim 12. Sınıfa sınava hazır değilim tyt max 45 net yapıyorum matematiğim 0 her şey üst üste geliyor
Mesaj otomatik birleştirildi:
hep bi şeyler için çabaladım ama hep son tercih oldum insanlar arkadaşıyla arası bozulunca bana yaklaştı ailemin getirdiği psikoloji beni zaten cok yormuştu ve artık dayanamamaya başladım bu aralar yine eskisi gibi hissediyorum yemin ederim intihar etmek istesem direk ederim ve yakınlaşıyorum bu duruma gerçekten ölmekten hiç korkmuyorum o kadar umursamaz oldum
Mesaj otomatik birleştirildi:
bi gün öğretmenim sayesinde behzat ç başladım dediklerim komik gelebilir ama çok etkiledi beni dizi behzat ç nin her serisi izledim ve izledikten sonra iyice behzat karakteri gibi umursamaz olmaya başladım gerçekten komik ama engelliyemedim yani trajikomik
Mesaj otomatik birleştirildi:
Ayrıyetten kime değer versem mutlu olsun diye kendimden fedakarlık yaptım her ayrıntıyı düşünüp mutlu etmek için uğrastım ama hiçkimse benim için çabalamadı umursamadı
Son düzenleme:
Öncelikle durumunu anlamaya, empati kurmaya çalışıyorum. İntihar noktasına geldiğini söyledin. Bu ciddi bir boyut. Devlet hastanesi psikiyatriye gitme imkanın var mı? Hiç olmasa antidepresan ve antipsikotik ilaçlar durumu nötralize edebilir.
