Kişiliğim yok ve eziğim

[Mithril]

Merhaba, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi bildim bileli hayatım başkalarını kıskanmakla ve taklit etmekle geçti. Okul hayatım boyunca benden iyi insanların başarısını dıştan kıskanmıyor gibi göstersem de içten içe kıskanırdım. Kişiliksiz olmak konusuna gelince ise insanların masaüstü düzenini bile kopyalardım. Kendime ait sevdiğim bir renk, yemek , dizi film bile yok. Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum. Sevmenin ne olduğunu bile bilmiyorum desem yeridir. Geçmişte birçok kızdan hoşlandım ama hiçbirini gerçek manada sevmedim. Onların da sadece dış görünüşlerini beğendim. İnsanlara her şeyimi anlattım, herkes her şeyimden haberdar oldu. Özsaygı denen kavram bende asla yok. Bu yüzden karşımdaki kişiye de saygı duyamıyorum. Herkese farklı biriyim. Aileme, arkadaşlarıma, hoşlandığım kızlara. Mesela ailemin yanında çocuk gibi davranırım. Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım. Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum. Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum. Psikologluk bir durum mu bilmiyorum. Amacım sizlerden yardım almak değil ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız mutlu olurum.

Hocam kendimden örnek veriyorum bu durumu
Olabildiğince internetten uzak dur çünkü bir süre sonra hayatın sadece İnternet ortamı oluyor ve İnternet ortamı bir kişiliğe ihtiyaç duymuyor ve bu sefer gerçek hayatta sıkıntı yaşıyorsun.
Bir psikologa her şekilde görün bence çünkü tahmin edemeyeceğin kadar yardımcı oluyor.

 

[n0rt]

Hocam kendimden örnek veriyorum bu durumu
Olabildiğince internetten uzak dur çünkü bir süre sonra hayatın sadece İnternet ortamı oluyor ve İnternet ortamı bir kişiliğe ihtiyaç duymuyor ve bu sefer gerçek hayatta sıkıntı yaşıyorsun.
Bir psikologa her şekilde görün bence çünkü tahmin edemeyeceğin kadar yardımcı oluyor.

Hocam ben 8. sınıftayken çok fazla discordda takıldım. Her türlü ortamda bulundum maalesef. Bu beni çok kötü etkiledi. Daha sonra işte Youtube Shorts'tur Instagram Reels'tir çok kötü etkiledi. Zaten çocukluğumda pek kitap okumazdım teknolojiyle iç içe oldukça hiç okumadım. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum bakalım.

 

[Mithril]

Hocam ben 8. sınıftayken çok fazla discordda takıldım. Her türlü ortamda bulundum maalesef. Bu beni çok kötü etkiledi. Daha sonra işte Youtube Shorts'tur Instagram Reels'tir çok kötü etkiledi. Zaten çocukluğumda pek kitap okumazdım teknolojiyle iç içe oldukça hiç okumadım. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum bakalım.

Bende tam olarak bundan bahsediyorum. O kadar çok sanal ortma zaman geçiriyorsunki gerçek hayata doğru şekilde uyum sağlayamıyorsun bu sefer saçma sapan şeyler ortaya çıkıyor.
Hocam psikolog işini sakın erteleme.

 

[K1dot]

Merhaba, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi bildim bileli hayatım başkalarını kıskanmakla ve taklit etmekle geçti. Okul hayatım boyunca benden iyi insanların başarısını dıştan kıskanmıyor gibi göstersem de içten içe kıskanırdım. Kişiliksiz olmak konusuna gelince ise insanların masaüstü düzenini bile kopyalardım. Kendime ait sevdiğim bir renk, yemek , dizi film bile yok. Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum. Sevmenin ne olduğunu bile bilmiyorum desem yeridir. Geçmişte birçok kızdan hoşlandım ama hiçbirini gerçek manada sevmedim. Onların da sadece dış görünüşlerini beğendim. İnsanlara her şeyimi anlattım, herkes her şeyimden haberdar oldu. Özsaygı denen kavram bende asla yok. Bu yüzden karşımdaki kişiye de saygı duyamıyorum. Herkese farklı biriyim. Aileme, arkadaşlarıma, hoşlandığım kızlara. Mesela ailemin yanında çocuk gibi davranırım. Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım. Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum. Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum. Psikologluk bir durum mu bilmiyorum. Amacım sizlerden yardım almak değil ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız mutlu olurum.

kendiniz olun yeter karşıdakilerin ne yaptığı önemsiz siz kendiniz olun bir şeyi sevmiyorsanız anneniz babanız değilse yapmak zorunda değilsiniz kimse sizi terslemez tersleyen olursada yollarınızı ayırabilirsiniz sizin kendi hayatınız ve başkalarınkine benzetmeyin kendinize saygınız olsun neyse umarım burada yazılan şeyleri ciddiye alırsınız iyi günler

 

[n0rt]

kendiniz olun yeter karşıdakilerin ne yaptığı önemsiz siz kendiniz olun bir şeyi sevmiyorsanız anneniz babanız değilse yapmak zorunda değilsiniz kimse sizi terslemez tersleyen olursada yollarınızı ayırabilirsiniz sizin kendi hayatınız ve başkalarınkine benzetmeyin kendinize saygınız olsun neyse umarım burada yazılan şeyleri ciddiye alırsınız iyi günler

Alıyorum, teşekkürler.

 

[Mithril]

Alıyorum, teşekkürler.

Hocam sen bi chat gpt ye de danış bence bu konuları çünkü psikologluk konusundada çok iyi chat gpt

 

[X SHADOW X]

Hangi kitapla başlamamı önerirsiniz

Mesaj otomatik birleştirildi: 1 Nisan 2025

Kompleks mi bilmiyorum, şu zamana kadar farkında değildim. Başıma kötü bir olay gelince farkına vardım çoğu şeyin. Kendimi birilerine kabul ettirmeye çalışıyormuşum. Ayrıca iki yüzlülük de var. Nefret ediyorum bu durumdan.

Mesaj otomatik birleştirildi: 1 Nisan 2025

Kişiliksiz olduğumu söylüyorum zaten umarım düzelebilirim.

Ahmet Arslan- Felsefeye Giriş

 

[Era.]

Hocam bu durum için profesyonel bir danışma alman bence çok mantıklı. Anladığım kadarı ile geçmiş zamanlarda yaşamış olduğun bazı olaylar hayatta ki bir çok şeyi sorgulamanı ve de onlara karşı soğumana yol açmış. Profesyonel bir yardım ile belki yardım alabilirsin. Her zaman derim kendini iyi hisseden insanların bile profesyonel yardım alması gerek.

 

[Lumi]

Bu arada gideceksen psikoloğa değil psikiyatriye git bence.

 

[tekino]

Kendini toplayacak gücü şimdi bulamazsan sonra şu acı gerçekle yüzleşmen gerekecek:

Kendini bir okyanusta bulacan ve dibe kadar battıkça batacan...

Ne zaman ki, diplerin en dibine kadar geleceksin ya boğularak öleceksin son halinle veya artık yeter diyeceksin ve dipten su yüzeyine zorlu bir yolculuk başlayacak! İşte o zaman bir korkak gibi ağlamak yerine hiç kullanmadığın cesaretle birlikte aklını da çalıştıracaksın ve kendini keşfedeceksin.

Bu dipten dönüş hikayesi çok anlatılır ama gerçektir. Ya sonu ölümdür ya da kurtuluş...

 

[n0rt]

Kendini toplayacak gücü şimdi bulamazsan sonra şu acı gerçekle yüzleşmen gerekecek:

Kendini bir okyanusta bulacan ve dibe kadar battıkça batacan...

Ne zaman ki, diplerin en dibine kadar geleceksin ya boğularak öleceksin son halinle veya artık yeter diyeceksin ve dipten su yüzeyine zorlu bir yolculuk başlayacak! İşte o zaman bir korkak gibi ağlamak yerine hiç kullanmadığın cesaretle birlikte aklını da çalıştıracaksın ve kendini keşfedeceksin.

Bu dipten dönüş hikayesi çok anlatılır ama gerçektir. Ya sonu ölümdür ya da kurtuluş...

Hocam ben değiştirmeye hazırım bir şeyleri, gücüm de var değiştirmeye, gerçekten değişsin istiyorum.

 

[KlausM]

Kanka sen kendini bir kişi olarak görmüyorsun, çünkü birisi için "bir kişi" değilsin ondan böyle hissediyorsun hayatta biri için "bir kişi" olursan ben sorunun çözülebileceğine inanıyorum.

 

[dnzz]

Merhaba, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi bildim bileli hayatım başkalarını kıskanmakla ve taklit etmekle geçti. Okul hayatım boyunca benden iyi insanların başarısını dıştan kıskanmıyor gibi göstersem de içten içe kıskanırdım. Kişiliksiz olmak konusuna gelince ise insanların masaüstü düzenini bile kopyalardım. Kendime ait sevdiğim bir renk, yemek , dizi film bile yok. Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum. Sevmenin ne olduğunu bile bilmiyorum desem yeridir. Geçmişte birçok kızdan hoşlandım ama hiçbirini gerçek manada sevmedim. Onların da sadece dış görünüşlerini beğendim. İnsanlara her şeyimi anlattım, herkes her şeyimden haberdar oldu. Özsaygı denen kavram bende asla yok. Bu yüzden karşımdaki kişiye de saygı duyamıyorum. Herkese farklı biriyim. Aileme, arkadaşlarıma, hoşlandığım kızlara. Mesela ailemin yanında çocuk gibi davranırım. Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım. Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum. Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum. Psikologluk bir durum mu bilmiyorum. Amacım sizlerden yardım almak değil ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız mutlu olurum.

Psikolog sadece hastalık tedavisi için değil ki psikoloğa gitmek için illa deli olman gerekmez. Her insan zaman zaman sıkıntı yaşar bazen bu sıkıntılar çözülebilecek basit sıkıntıdır ama sıkıntıyı çeken biz olduğumuz için bunu kolayca çözemeyiz bu türden psikoloğa gidebilirsin burada sorun yok. Dediklerin bana tanıdığım insanları anımsattı hep kıskanan hep iyiliğini istemeyen en ufak fırsatta dahi kötü olmanı isteyen kişiler. Seni suclayamam sonuçta topluluğun büyük kısmı bu tip insanlardan oluşuyor yada bana denk gelenler. Böyle bakınca seninde o tipde biri gibi olman normal sonuçta çoğunluğun böyle olduğu yerde insanlar kabul görmek için onlardan gibi davranır ama bu yanlış bir davranış. Seni taktir ediyorum en azından ne olduğunun farkına varıp değişmek istiyorsun. Tavsiye olarak psikologa gidebilirsin, kendi istediğini yapabilirsin korkma kendin ol kıskanma insanları bosver kendi hayatına odaklan başka insanları taklit etme kendi hayatını yaşa. Taklit etmeye çalıştığın kişiler kendi hayatlarının başrolü onları taklit etmek seni sadece ucuz bir oyun yapar ama sen ucuz bir taklit değilsin sende diğer insanlar gibi kendi hayatının başrolüsun. Kendin ol beni dışlar onlar deme dislanirsan başka insanlar gelir.