EkmekArasıGPU
80+
- Katılım
- 5 Ağustos 2024
- Mesajlar
- 284
Dahası
- Reaksiyon skoru
- 67
- İsim
- Dağhan Mete Aköz
Merhaba konu yazı uzun olacak bilginize. Arkadaş denen şahısla futbol oynuyorduk o karşı takımdaydı bende topu almak için dirsek atıyor muşum, elle vuruyormuşum. Topu almak için faul yapıyormuşum, arkadan da omzumun arkasına doğru vuruyor. Bunu eskiden de yapıyordu. 1 oldu 2 oldu 3 oldu dördüncüyü yaptı bende serice arkama hızlıca yakasından tek elle aldım ve ittim bana sütten dedi. Zaten başından beri arkadaş olduğumuzdan şüpheli idim. Bir kaç hafta sonra oynadığımız yere gittim orda o arkadaş denen şahıs vardı bana baktı sonra... Bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama niye baktın diye sordu. Ama bunu çok kabaca söyledi yani uygunsuz sözler kullandı bende onun yakasından tuttum ve nefsime tekrardan yenildim. Arkasından 3-4 yaş benden büyük bir çocuk vardı bana dedi ki "Cesaretin varsa dokun ona." dedi. "Ona dokunmak cesaret ister." dedi bende bir şey yapamadım. Çünkü daha kavga ederken ellerimi bile kullanamıyorum, benim topumu fırlattı. Bende topu aldım ve ona sertçe attım, korkum vardı ama korkumun üstüne yürüyordum. Kavgada iken ayırdılar ve onun çok tehlikeli olduğunu söylediler. Oynadığım yerde 19-20 tane çocuk var arkadaş sandığım çocuk da dahil kız-erkek fark etmezsizin herkes güldü. Dalga geçildim, zorbalandım, üstüne birde kilolu idim. Benim topumu uzağa attılar benle top oynamak istemediler. Amacım sadece top oynamaktı. Neydi benim günahım, nefsime yenik düştüm ama başka ne suçum vardı? Bir şey yapamazdım, kilitlenmiştim ağzım, ayaklarım, bacaklarım titriyordu. Her kavgadan sonra işte keşke şunu yapsaydım, bunu yapsaydım gibi şeyler geçer aklımda. Evimin neredeyse yanında olan bir garaj vardı oraya indim. Top oynadım biraz. Gözümden sadece bir kaç tane yaş aktı. yukarıda küçük çocuklar, ''ağabey sende oynar mısın? '' dedi bende kabul ettim 5-10 dakika oynadım. "Ağabey sen ağladın mı?" diye sordular. "Yok ağabeyciğim ağlamadım" dedim. Topu evin kapısına bıraktım onlara yanlarına gidicektim. Tam giderken, düşündüklerimi yapamayacağımı ve onlar çok kalabalık olduğu aklıma geldi. Üzgün üzgün eve geldim. Anlattıklarım gerçek ve hikaye gibi oldu. Çevremde ki herkesi kaybettim, Gülen çocuklar da dahil.
Son düzenleme:
