Psikolojik açıdan çok değişiğm. Yani ne ben kendimi anlıyorum ne başkası beni anlıyor.
Açıkçası duygusuz biriyim.
Yani sevgi besleyemiyorum.
Kardeşlerime, babama, başkasına, arkadaşlarıma sevgi yok. Yani sevgiden kastım onlar sadece arkadaşım. Öyle dostluk, tabiri caizse gardaşlık yok.
Babam sadece babam. Yani sadece beni doyuran ihtiyaç karşılayan biri.
Sonra hiçbir kıza ilgi, aşk duymuyorum. Hiç aşık olmadım. Ergenlikte illaki biri size hoş gelir ama bende yok. Aşık olmayı bırak aşık olanlara garip oluyorum : lan ne yaşıyorsunuz diye. Çocuk manyak olmuş çok güzel vesaire. Tabi o biraz abartıyor. Aşkı anlayamıyorum. Yani başkası oluyor tamam. Ben de filmlerde görüyorum ama anlam veremiyorum.
Sonra mantık takıntım var. Etrafımda mantıksızlık gördüğüm zaman kelimenin tam anlamıyla çıldırıyorum. İnsanların anlam veremediğim şekilde davranması beni deli ediyor.
Yemek yemekten tat almıyorum. Zevk almıyorum. Sadece midemi tutsun yeter. Yemek beni yoruyor.
Ben nasıl biri oldum bilmiyorum.
@Doğukan Fidan
Açıkçası duygusuz biriyim.
Yani sevgi besleyemiyorum.
Kardeşlerime, babama, başkasına, arkadaşlarıma sevgi yok. Yani sevgiden kastım onlar sadece arkadaşım. Öyle dostluk, tabiri caizse gardaşlık yok.
Babam sadece babam. Yani sadece beni doyuran ihtiyaç karşılayan biri.
Sonra hiçbir kıza ilgi, aşk duymuyorum. Hiç aşık olmadım. Ergenlikte illaki biri size hoş gelir ama bende yok. Aşık olmayı bırak aşık olanlara garip oluyorum : lan ne yaşıyorsunuz diye. Çocuk manyak olmuş çok güzel vesaire. Tabi o biraz abartıyor. Aşkı anlayamıyorum. Yani başkası oluyor tamam. Ben de filmlerde görüyorum ama anlam veremiyorum.
Sonra mantık takıntım var. Etrafımda mantıksızlık gördüğüm zaman kelimenin tam anlamıyla çıldırıyorum. İnsanların anlam veremediğim şekilde davranması beni deli ediyor.
Yemek yemekten tat almıyorum. Zevk almıyorum. Sadece midemi tutsun yeter. Yemek beni yoruyor.
Ben nasıl biri oldum bilmiyorum.
Mesaj otomatik birleştirildi:
@Doğukan Fidan
Son düzenleme: