remastered08
80+
- Katılım
- 23 Temmuz 2023
- Mesajlar
- 3
Arkadaşlar merhaba benim aslında farklı bir hesabım daha var 2. Hesap oluşturmak yasaksa lütfen kusura bakmayın bu konu normalde hiç anlatmadığım ailemin ve arkadaşlarımın bildiği bir konu. Ve bu konuda görüş ve önerilerinize ihtiyacım var.
Benim şuanda nedenini bilmediğim özgüven eksikliğim var. Eskiden neredeyse hiç yoktu. Pandemiden sonra bir çok ağır psikolojik problem yaşadım ama hiç profesyonel yardım almadım kendi çabamla halletmeye çalıştım. Fakat bu durumu bir türlü yenemiyorum.
Biraz uzun olabilir okuyan ve yardım eden herkese şimdiden teşekkür ederim.
Ben 22 yaşındayım ve İstanbulda büyüdüm. Küçükken sürekli bilgisayar başında oturan hiç evden çıkmayan bir çocuk olmama rağmen hiç sosyal fobi veya özgüven eksikliği yaşamadım. Ailemde her ailede olduğu gibi problemler olabiliyordu. Fakat liseden sonra problemlerim başladı. İlk yerleştiğim liseye ısınamadım ve memleketime gittim. Okuluma orada devam ederken girdiğim ortamlar ve arkadaşlıklarım hiç iyi değildi. Kız arkadaşım vardı ve sigarayada o dönem başladım. Ders notlarım berbat arkadaş ortamım çok kötü ve hayatımın birazını orada geçirdim. Daha sonra istanbula döndüğümde yeni okulumda yakın arkadaşımla başka 2 kişi arasında problem oldu ve kavga ettik. Arkadaşım bıçaklandı ben ise kılpayı kurtuldum. Kız arkadaşım aldattı. Ayrıldım. Daha anlatacağım çok şey var ama özet olarak bunu şöyle açıklayabilirim. O zamanki arkadaşlarımın çoğu şuan hapise girdi veya şuan çıktılar. Başka bir arkadaşımda başka bir yerde niye baktın diye çıkan bir kavgada vefat etti.
Bütün bunları ve anlatamadığım bir çok şeyi yaşarken hiçbir zaman kimseden çekinmedim. Korku duymadım veya kafama takmadım.
Üniversite zamanım pandemiden önceki yıla denk geldi 1 yıl okuduktan sonra pandemi oldu ve eve kapandım. Evdeyken nedenini bilmediğim bir şekilde ağır psikolojik sorunlar yaşadım. Gelecek kaygısı aile problemleri yaşadım. (ayrıca memleketime döndükten 4 ay sonra annemle babam ayrıldı annemle memleketimde yaşıyorum) Ve 1 sene önce akşam markete giderken 8-9 kişilik bir grup çoğunluğu serseri. Laf attılar ve ben yanlarından geçip gittim. Geri dönerken önümü keserler yaşadığım mahallede kötü bir mahalle diye çok yakınımda ki karakoldan polisle birlikte eve döndüm. Nedenini bilmiyorum o an çok korktum çekindim ve yanlarından geçmek veya kafa tutmak yerine sığınacak bir yer aradım sanki.
O günden beri yoğun özgüven eksikliği ve yolda yürürken keko veya serseri tipli insanları görürsem eğer sanki böyle kediler soğukta kuyruğunun üstüne oturur gibi omuzlarım çöküyor göz göze gelmemek için yere bakıyorum böyle eziklik duygusu kaplıyor içimi.
Konu uzun ama benim için çok önemli eğer yardım edebilirseniz veya görüşlerinizi bile dile getirirseniz çok mutlu olurum. Ayrıca konuyu neden burada anlattığımı sorarsanızda, bir çok konuda bana destek oldunuz benimde ilk aklıma gelen burasıydı.
Benim şuanda nedenini bilmediğim özgüven eksikliğim var. Eskiden neredeyse hiç yoktu. Pandemiden sonra bir çok ağır psikolojik problem yaşadım ama hiç profesyonel yardım almadım kendi çabamla halletmeye çalıştım. Fakat bu durumu bir türlü yenemiyorum.
Biraz uzun olabilir okuyan ve yardım eden herkese şimdiden teşekkür ederim.
Ben 22 yaşındayım ve İstanbulda büyüdüm. Küçükken sürekli bilgisayar başında oturan hiç evden çıkmayan bir çocuk olmama rağmen hiç sosyal fobi veya özgüven eksikliği yaşamadım. Ailemde her ailede olduğu gibi problemler olabiliyordu. Fakat liseden sonra problemlerim başladı. İlk yerleştiğim liseye ısınamadım ve memleketime gittim. Okuluma orada devam ederken girdiğim ortamlar ve arkadaşlıklarım hiç iyi değildi. Kız arkadaşım vardı ve sigarayada o dönem başladım. Ders notlarım berbat arkadaş ortamım çok kötü ve hayatımın birazını orada geçirdim. Daha sonra istanbula döndüğümde yeni okulumda yakın arkadaşımla başka 2 kişi arasında problem oldu ve kavga ettik. Arkadaşım bıçaklandı ben ise kılpayı kurtuldum. Kız arkadaşım aldattı. Ayrıldım. Daha anlatacağım çok şey var ama özet olarak bunu şöyle açıklayabilirim. O zamanki arkadaşlarımın çoğu şuan hapise girdi veya şuan çıktılar. Başka bir arkadaşımda başka bir yerde niye baktın diye çıkan bir kavgada vefat etti.
Bütün bunları ve anlatamadığım bir çok şeyi yaşarken hiçbir zaman kimseden çekinmedim. Korku duymadım veya kafama takmadım.
Üniversite zamanım pandemiden önceki yıla denk geldi 1 yıl okuduktan sonra pandemi oldu ve eve kapandım. Evdeyken nedenini bilmediğim bir şekilde ağır psikolojik sorunlar yaşadım. Gelecek kaygısı aile problemleri yaşadım. (ayrıca memleketime döndükten 4 ay sonra annemle babam ayrıldı annemle memleketimde yaşıyorum) Ve 1 sene önce akşam markete giderken 8-9 kişilik bir grup çoğunluğu serseri. Laf attılar ve ben yanlarından geçip gittim. Geri dönerken önümü keserler yaşadığım mahallede kötü bir mahalle diye çok yakınımda ki karakoldan polisle birlikte eve döndüm. Nedenini bilmiyorum o an çok korktum çekindim ve yanlarından geçmek veya kafa tutmak yerine sığınacak bir yer aradım sanki.
O günden beri yoğun özgüven eksikliği ve yolda yürürken keko veya serseri tipli insanları görürsem eğer sanki böyle kediler soğukta kuyruğunun üstüne oturur gibi omuzlarım çöküyor göz göze gelmemek için yere bakıyorum böyle eziklik duygusu kaplıyor içimi.
Konu uzun ama benim için çok önemli eğer yardım edebilirseniz veya görüşlerinizi bile dile getirirseniz çok mutlu olurum. Ayrıca konuyu neden burada anlattığımı sorarsanızda, bir çok konuda bana destek oldunuz benimde ilk aklıma gelen burasıydı.
Son düzenleme:
