İlk yapman gereken bulunduğun durumun mental etkisinden çıkmak. Ben değeri bilinmeyen bir bölümü okudum(TR için). Staj yaptığım yerden iş teklifi geldi değerlendirdim. İlk 1 ay sıkıntı yoktu ama-.. Sonrasında çalışrken kafamdaki bütün düşünceler şu "Bir günde 24 saat var. 8 saat çalışıyorum. Bir günün 3 te 1 i yapar. Kaba bir hesapla ben hayatımın 3 te 1 ini çalışarak geçireceğim. Ne için? Onlar dünyaları kazanacak ben bana hak görülen asgari ücret için hayatımın 3 te 1 ini feda edeceğim." bir süre sonra bu düşüncelerden kafayı yeme raddesine geldim. Üniversitem farklı bir şehirde olduğu için çalışmaya başladığımda kendime ev tuttum. Hem çalışıp kendi evimi geçindiriyordum hem de aileme destek oluyordum ufak ufak. Bir süre keyif yaptım bu düşüncelerden kurtulmak için. Baktım kurtulamıyorum, nasıl çözebilirim diye uğraştım. Düzgün bir plan yaptım, kuruşu kuruşuna. 1 seneye yakın çalışıp para biriktirdim. Yazılıma ilgim vardı ve okuduğum bölümün içerisinde bir miktar yazılım da vardı. İşten çıkıp eve geldiğimde 2-3 saat yazılım alanında kendimi geliştirmek için vakit ayırdım. Udemy kursları, youtube videoları, google meet seminerleri vs vs. Yeri geldi bazen işten geldikten sonra (18.00) gece 2-3'lere kadar yazılım üzerinde çalıştım. Uyusam kalkamayacağım diye sabahlayıp işe uyumadan gittiğim de oldu. Kendimi geliştirip yapabilirim artık diyebileceğim seviyeye geldiğimde işten ayrılma kararı aldım. Her şeyimi toplayıp ailemin yanına döndüm. Kardeşim de meslek lisesinden bilişim çıkışlı. Kendisi de liseden önce başlamıştı yazılım işlerine meraktan. Yaptığım birikimle şirket açmaya karar verdik. Şu an yazılım şirketim var. İşlerimiz de çok şükür iyi. Kazanç konusunda da net bir şey söylemek doğru olmaz çünkü daha planlarımın yarısından fazlasını hayata geçirmedim. Şu an aylık asgari ücretin üstünde gelirim. Kalan hayallerimi de hayata geçirince hedefim aylık 200 binleri bulmak. Bu işin en güzel yanı da patronunuz yok. Hesap vermeniz gereken kimse yok. Size bu işi niye böyle yaptın diye kızabilecek birisi yok. Sabah 8 de iş başı yapmanız zorunlu değil vs diye uzatabilirim. Ama bunun yanında sorumluluklarınızı unutursanız o şirket batar. Ben sabah 10-11 gibi geliyorum ofise. Ofisim evime yakın. Akşam 6 gibi eve geliyorum yemek için. yemekten sonra 8 gibi tekrar ofise geliyorum. Gece 12-1 gibi eve dönüyorum. Yeri geliyor ofiste sabahlıyorum. Şunu anlatmaya çalışıyorum iş sizin diye her şeyi çok gevşek bırakmamalısınız. Sabah geç geliyorsan akşam da geç çıkmalısın ne olursa olsun o günün işini o gün bitiririm. Hafta içi bir gün kendime tatil yaptıysam pazar günü onu telafi ederim. Ve şu da var, kendi işiniz olduğu zaman sıkılarak değil severek çalışıyorsunuz. Ben ofisten eve sadece yatmaya gidiyorum mesela bir de yemek yemeye. Umarım istediğin ve hakettiğin yerlere gelirsin güzel kardeşim.
