Konu basit.hayat iğrenç ve yaşanmaya değmeyecek kadar iğrenç baktıkça midemi bulandırıyor. Hani ben yaşamaktan istemiyorum ama bu dünyaya bırakılıyorum . Hayata tutunmak için uğraşıyorum sonuç ne oluyor iğrenç insanlık ve iğrenç bir yaşam hem de bunları hiç istemediğimiz halde. Hayata tutunmak için şehir değiştirdim sonuc değişmedi okul okumaya çalıştık okulda aynı iğrençlikte arkadaş edinmeye çalıştım o da olmadı sevgili edindim o da aynı sen seviyorum diyip bunu kendini eğlendirmek için kullandı hobi edinmeye çalıştım sonuç gene aynı ne yaparsam yapayım bu iğrençlik böyle insanları hep aynı bu hayatın. İntihar etmek istiyorum korkuyorum sakat kalmaktan. Yaşamak istemiyorum bu benim kendi hür iradem ile aldığım karar ama intihar da yasak bir yerden atsam sakat kalsam gene zorla hayatta tutmaya çalışacaklar madem her insanın yaşama hakkı var neden zorla hayatta tutulmaya çalışıyorum sevmiyorum bu hayatı sevmiyorum yaşamayı doktora gittim doktor çözüm bulamıyor adam da haklı hasta değilim bir sıkıntım yok adam ne yapsın ben sadece doğal hayatta olan biriyim benim doğadaki aslandan zebradan zurafadan sirtlandan farkım yok tek yaptığım yaşama içgüdüsünu devam ettirmek ama bu yaşam bana acı veriyor ve sürekli acı çekiyorum ve gene(gene dediğim için böyle tabir yoktu diyen sevgilime selam) hayatta tutuluyorum hayır yani ben istemiyorum hayatta olmak ben bu dünyaya ait değilim işte bu dünya bana göre değil neden bana işkence cektiriyorlar kanun hukuk diyorlar uygulayan yok uyguladığımız için bana tavır alınıyor yapmadığım şeyleri sırf bana zarar vermek için iftira atıyorlar 3 kuruşluk insanlar sırf 3 5 tane iş bilmezlik desteği için işini bırakıp onlarla oluyorlar ben bu düzeni sevmiyorum ve bu düzeni sevmediğim için yaşamak istiyorum tek istediğim verin ilacımı öleyim çok mi zor öldüğümde ne değişecek bu iğrenç insanlar ist3digi hayatı yasayacak benim umurumda değil aksine benim gibi biriyle uğraşmazlar beçünkü en acı cekmeyecegim cunku yapamayacağım er herkes istediğini alacak herkes istediğini yaşayacak ben zaten olum sonrası yaşam ıvır zivirlara inanmıyorum neden inatla hayatta rutulup bana işkence ediliyor bu olanlardan dolayı kime kızayım demekki bu yaşam bana göre değil bu düzen bana göre değil ben taşı tarağı bile toplamadan gitmek istiyorum çok mu şey istedim tek yapılacak bana ilaç verilecek ben ölüp yok olcam çok mu zor gün geçtikçe daha kötüye gidiyorum bundan keyif mi alıyorlar yaşamak istemiyorum diye psikolojim mi bozuk istemiyorum gayet normal bir şey bana kimse sormadı bu dünyaya gelmek ister misin diye bana sorsalar istemem hayır herkesin mutlu olacağı durum yerine neden bana inatla acı çektiriyor bu düzen çok mu zor