Teyzem kansere yakalanmıştı ve uyuduğum zaman herşeye yalvardım evrene, gezegenlere, tanrılara, ismini bilmediğimiz varlıklara, geçmişe gitmek mümkünse gidip haberdar edeyim diye. Sonra bir uyudum Rüya gördüm ama inanılır gibi değil son derece gerçekti.
4 bir tarafı Hafif beyazımsı bir odaydaydım, duvarın arkasından gölgelerin yavaşça geçtiğini hissediyordum. Öyle bir huzur vardı ki olmayacak kadar sessizdi hemde. Büyük odada 2 adım attım duvara yaklaştım, duvara çarpacam derken diğer odaya geçtim. Bu oda diğerinin aynısıydı fakat sağ tarafımda benden büyük gölge gibi varlığın olduğunu hissettim.
Ne korkuyordum nede onun tarafa bakıyordum. 1 saniyeden küçük bir sürede sanki tüm evrenin varoluş şeklini bana anlattı gibi ama konuşmadan sessiz, Vücuduma aktardı gibi. Bende kabullendim.
yine 2 adımla öndeki odaya geçtik bu defa sol tarafımda benim gibi garibanın olduğunu hissettim. Yukarı bakmamız istendi, Odadan yukarıya baktığımızda dünyayı uzaktan sanki aydan bakıyormuş gibi gördüm, tam çevresel dünya görüntüsü yani.
Baktığımız sırada dünyaya ait her şey her bilgi vücutuma doldu sanki. Herşeyi her olayı kabullendik anında sanki.
Yine öndeki odaya geçmemiz istendi, geçtik. Solumdaki garibanla benim önümde kapalı kutu vardı. Ben kutumu açtım içinden çok eski bir el saati, elma ve ekmek dilimi vardı. Diğer garibandan ne çıktı bilmedim.
Sağdaki duvardan geçmem istendi ve geçtim. Karanlık bir odaya geçtim. önümde olan duvarın arkasında başka adamların anıları canlanıyordu, Eski bir evde Hasta küçük çocuğuna gel-gel yapan anne ve baba sahnesi.
Bir yüksek sesin - Orası sana ait değil bakma demesiyle olduğum odaya dikkatimi verince Teyzemi hastane yatağında gördüm. İçimde ağlayarak sessizce yaklaştım ve ne oldu sana diye sordum.
Dediği kelime, - Askerden sonra hiç yanıma gelip beni ziyaret etmedin- oldu.
Korkudan ne diyeceğimi şaşırdım dilim tutuldu ve uykudan fırladım. Çünkü o an rüyada olduğumda bile hatırladım Askerden döndüğümde her zaman yanında olmuştum. Neden bana böyle söz söylesin ki?
Arkadaşlar sadece Allaha Tanrıya inanmanız onunla kalbinizde konuşmanız yeter.
Din Kitap Peygamber vız gelir tırız gider. Çünkü herkes kendi çıkarına konuşur ve kanun yazar. İnsanlar şeytanın can bulmuş halidir misali aklınızdan kaçmasın.
Teyzemi sorarsanız, rahmetine kavuştu sabah Ezanı okunduğu anda. Umarım gördüğüm huzurlu yerdedir.
