İnsan vücudundaki en büyük mühendislik facialarından biri, nefes borusu ve yemek borusunun aynı yerden geçiyor olması ve yanlış bir yutkunma hareketinin insanı boğabilecek olmasıdır. Günümüzde dahi birçok bebek süt içerken sütü yanlışlıkla nefes borusuna kaçırıp ölebiliyor. Evrimsel süreç bu durumu oldukça mantıklı bir şekilde açıklar, ancak bilinçli bir yaratıcı tarafından evrim yolu ile tasarlandıysak bu kadar büyük bir hata neden var?
Ayrıca karnımızın sağ altında apandisit diye bir organ var. Bu organın neredeyse hiçbir işlevi yok ve bu organ olmadan da rahatlıkla yaşanılabiliyor. Ama bu organ patlayabiliyor ve patlarsa %50'ye kadar çıkabilen ölüm riski mevcut. Tanrı, tasarımını öyle bir üst düzey mükemmellikle yapmış ki, içimize gereksiz ve patlamaya hazır bir organ yerleştirmiş. Kullanım kılavuzunda "Bu parça hiçbir işe yaramaz, ama bazı insanlar için patlayıp ölüme sebep olabilir" yazmalıydı. Eğer mühendislik okuyan bir öğrenci, bir makineye gereksiz ve rastgele arıza çıkaran bir parça eklese, sınıfta bırakılırdı. Ama iş tanrı olunca, "İmtihan dünyası kardeşim" deyip geçiyoruz.
Ve bel ağrısı, günümüzün en yaygın problemlerinden birisi. İnsan omurgası, bel ağrısı, fıtık, skolyoz ve kamburluk gibi sayısız sorunla bizi perişan eden bir mühendislik harikasıdır.(!) Eğer bilinçli bir yaratıcı tarafından tasarlandıysak, neden sırt ağrısıyla kıvranıyoruz? Bu sorunun cevabı, omurgamızın aslında dik yürümek için tasarlanmamış olmasıdır. Omurga, dört ayak üzerinde yürüyen atalarımızdan miras kaldığı için iki ayağa kalkmaya pek uygun değildir. Bu yüzden bel ağrısı kaçınılmazdır, çünkü omurga ağırlığı taşımak için değil, dört ayak üzerinde durmak için evrimleşmiştir. Fıtık ve disk kaymaları yaygındır, çünkü omurlar üst üste dizildiğinde fazla baskıya maruz kalır. Skolyoz ve kamburluk sık görülür, çünkü omurga dik durmaya tam adapte olamamıştır. Bu problemler yüz milyonlarca insana acı çektirirken, "mükemmel tasarım" söylemi biraz komik duruyor.
Kadınlar doğum yaparken ölüm tehlikesiyle karşı karşıya. Acılı, karmaşık ve trajik bir süreç. Bunun sebebi ne mi? Allah, kafamızı büyütüp doğum kanalını küçük bırakmış. Düşünsenize, Apple mühendisleri yeni bir iphone tasarlıyor ama şarj soketini küçük yapıp şarj aletini telefondan büyük yapıyor. "Bu nasıl tasarım!" diye isyan edersiniz, değil mi? Ama tanrı bunu yapınca "Hikmeti var kardeşim" deniyor. Hikmetin ne olduğu bilinmiyor, ama kesin bir hikmeti var. (!)
Gözümüzü o kadar mükemmel yaptı ki beynimize giden sinirleri retinanın önünden geçirdi ve kör nokta oluşturdu. Miyop ve astigmat da yanında paket olarak geliyor. Ahtapotların gözünde bu hata yok, çünkü tanrı onların gözlerini daha mantıklı tasarlamış. Bizi niye yarım yamalak yaptı? Belki de ahtapotları bizden daha çok seviyordur.
Eğer bu tasarımı evrim yoluyla yapan bir tanrı gerçekten varsa ya aşırı derecede dalgın ya da bizi trollemiş olmalı. Ama yok eğer kör bir evrim süreci sonrası oluştuysak, işte o zaman her şey mükemmel bir şekilde açıklanıyor. Doğal seleksiyon hatalarla doludur çünkü bilinçsiz bir süreçtir. Ama bilinçli bir Tanrı'nın, mühendislik 101 seviyesinde bile başarısız bir iş çıkarması gerçekten bir mucize.
Ayrıca karnımızın sağ altında apandisit diye bir organ var. Bu organın neredeyse hiçbir işlevi yok ve bu organ olmadan da rahatlıkla yaşanılabiliyor. Ama bu organ patlayabiliyor ve patlarsa %50'ye kadar çıkabilen ölüm riski mevcut. Tanrı, tasarımını öyle bir üst düzey mükemmellikle yapmış ki, içimize gereksiz ve patlamaya hazır bir organ yerleştirmiş. Kullanım kılavuzunda "Bu parça hiçbir işe yaramaz, ama bazı insanlar için patlayıp ölüme sebep olabilir" yazmalıydı. Eğer mühendislik okuyan bir öğrenci, bir makineye gereksiz ve rastgele arıza çıkaran bir parça eklese, sınıfta bırakılırdı. Ama iş tanrı olunca, "İmtihan dünyası kardeşim" deyip geçiyoruz.
Ve bel ağrısı, günümüzün en yaygın problemlerinden birisi. İnsan omurgası, bel ağrısı, fıtık, skolyoz ve kamburluk gibi sayısız sorunla bizi perişan eden bir mühendislik harikasıdır.(!) Eğer bilinçli bir yaratıcı tarafından tasarlandıysak, neden sırt ağrısıyla kıvranıyoruz? Bu sorunun cevabı, omurgamızın aslında dik yürümek için tasarlanmamış olmasıdır. Omurga, dört ayak üzerinde yürüyen atalarımızdan miras kaldığı için iki ayağa kalkmaya pek uygun değildir. Bu yüzden bel ağrısı kaçınılmazdır, çünkü omurga ağırlığı taşımak için değil, dört ayak üzerinde durmak için evrimleşmiştir. Fıtık ve disk kaymaları yaygındır, çünkü omurlar üst üste dizildiğinde fazla baskıya maruz kalır. Skolyoz ve kamburluk sık görülür, çünkü omurga dik durmaya tam adapte olamamıştır. Bu problemler yüz milyonlarca insana acı çektirirken, "mükemmel tasarım" söylemi biraz komik duruyor.
Kadınlar doğum yaparken ölüm tehlikesiyle karşı karşıya. Acılı, karmaşık ve trajik bir süreç. Bunun sebebi ne mi? Allah, kafamızı büyütüp doğum kanalını küçük bırakmış. Düşünsenize, Apple mühendisleri yeni bir iphone tasarlıyor ama şarj soketini küçük yapıp şarj aletini telefondan büyük yapıyor. "Bu nasıl tasarım!" diye isyan edersiniz, değil mi? Ama tanrı bunu yapınca "Hikmeti var kardeşim" deniyor. Hikmetin ne olduğu bilinmiyor, ama kesin bir hikmeti var. (!)
Gözümüzü o kadar mükemmel yaptı ki beynimize giden sinirleri retinanın önünden geçirdi ve kör nokta oluşturdu. Miyop ve astigmat da yanında paket olarak geliyor. Ahtapotların gözünde bu hata yok, çünkü tanrı onların gözlerini daha mantıklı tasarlamış. Bizi niye yarım yamalak yaptı? Belki de ahtapotları bizden daha çok seviyordur.
Eğer bu tasarımı evrim yoluyla yapan bir tanrı gerçekten varsa ya aşırı derecede dalgın ya da bizi trollemiş olmalı. Ama yok eğer kör bir evrim süreci sonrası oluştuysak, işte o zaman her şey mükemmel bir şekilde açıklanıyor. Doğal seleksiyon hatalarla doludur çünkü bilinçsiz bir süreçtir. Ama bilinçli bir Tanrı'nın, mühendislik 101 seviyesinde bile başarısız bir iş çıkarması gerçekten bir mucize.
(katılıyorum)
