16 yaşındayım uzun uzun yazmayacağım genel geçeceğim anlattıkça aklıma geliyor, şimdi kimsenin dert yarıştırmasını istemiyorum gerçekten yaşımdan dolayın ergen muamelesi gösterip dert edinmeye istekli bir kişilik oluşturuyorum sanki millette.
Uzun zamandır ne bir sosyal ortamım oldu ne biriyle konuştum şimdi spesifik sorunları vesayre anlatmayacağım kendim psikologa gidiyorum, Tedavi görüyorum, ilk defa birine kendimi ifade ettiğim içime mutluluk bindi, sorunlarımı algı karakterimi bilen birinin olması artık mutlu ediyor tedavi amacındada olsa.
Halen iletişim sıkıntım var ve konuşmamak içinde birçok nedenle kendimi korkutuyorum, Bu zaman kadar kendimi isteğimin tersinde zorladım. Şu an açılma zamanıyken bile bile kendimi mahvediyorum. Kaç yaşında olursa olsun artık kimseyle konuşamıyorum hep tıkanıyorum, Kendimi rahatlatmak için düşünceler ile ilgili bazı spesifik teknikler uyguluyorum. Okuldan eve derse başlasam odaklanamıyorum sosyal ortam yok. Sosyal ortama girdiğimde muhabbetler hep garip gelir, ve özellikle yaş grubuma kişilerin ailesine karşın kendini savunduğu sorumluluk alıp hata yapsada ders çıkartıp karakteri oturunca doğruyu görmeleri ve standart bir insan stilinde yaşamların güzel bir şekilde devam ediyolar. hiç alışmadığım konuşmalar herkes eğleniyor hem çalışıyor ben çalışsam bile odaklanamadığım için zaten adam akıllı bir şey yapamıyorum. İletişimsizliği engellemek için kendi kendime konuşuyorum cevap verir sorarım bunu blinçli bir şekilde yapsam keşke ama zamanla dahada ilerlediğini görüyorum. Artık ne yaptığımın farkında bile olmuyorum. Ben sadece anlatıyorum, Sosyal dünyayı sadece kariyerimi kullanıp çalışmak para kazanmak için kullanıyorum.
Sadece kendimi geliştiriyorum ama kafam yoruluyor, Kendi düşüncelerime karşı geldiğim zaman daha farklı bir kişiliğe bürünüyorum, ego ve sinir ön planda daha çok bütün algım karakterim sorgu düşüncelerimin değiştiğini hissediyorum zihnime başka biri girmiş sanki bu anlık değil saatlerce sürüyor ve dayanılmaz bir şekilde devam ediyor. Durum içinde kendi tekniklerim ile bir süre sonra çıkmaya başladım ama bir arkadaş olmadan olmuyor. Şu an ortamdan kaynaklı adam akıllı insanları ve kendi alanımda uğraşan bir insan bulamadım. Bu yüzdende sıkıntı çekiyorum. Gerçekten artık artmaya burada sizden istediğim bu konu hakkında biraz konuşmanız bu beni gerçekten mutlu ediyor. Şu an için gerçek dünyada gerçekten benim asıl karakterimi bilen bir kişinin olması çok mutlu ediyor ve bunu yüz yüze konuşmamda apayrı bir mutluluk. Ben kendi tekniklerim ile rahatlatıyorum kendimi ama ileri vakitlerde dahada ilerleyeceği için artık kendimi rahatlatamayabilirim. Ve boşluğa düşeceğimden korkuyorum. Umudum var. Kendi karakterimi değiştireceğim gerçekten algımı baştan değiştirmek istiyorum. Yalvarmak yakarmak olmuyor burada sadece yazıyorsunuz yıllardır zaten hayatım burada geçti sadece kendimi çıldırttım başka yaptığım bir şey olmadı. Dosdoywski kitabında küçük şeyler ile zevk alarak mutlu olabileceğimiz yazıyorki bunu okumadan önce anlamıştım. Yalnızlık bir keşiftir. Ancak ben artık dayanamıyorum yeter.
Dediklerim saçma gelse bile yalvarırım yaşımdan dolayın rencide edici ifade yada bir cümle ile karşılık vermeyin gerçekten gereksiz ciddiye alıyorum lütfen.
Uzun zamandır ne bir sosyal ortamım oldu ne biriyle konuştum şimdi spesifik sorunları vesayre anlatmayacağım kendim psikologa gidiyorum, Tedavi görüyorum, ilk defa birine kendimi ifade ettiğim içime mutluluk bindi, sorunlarımı algı karakterimi bilen birinin olması artık mutlu ediyor tedavi amacındada olsa.
Halen iletişim sıkıntım var ve konuşmamak içinde birçok nedenle kendimi korkutuyorum, Bu zaman kadar kendimi isteğimin tersinde zorladım. Şu an açılma zamanıyken bile bile kendimi mahvediyorum. Kaç yaşında olursa olsun artık kimseyle konuşamıyorum hep tıkanıyorum, Kendimi rahatlatmak için düşünceler ile ilgili bazı spesifik teknikler uyguluyorum. Okuldan eve derse başlasam odaklanamıyorum sosyal ortam yok. Sosyal ortama girdiğimde muhabbetler hep garip gelir, ve özellikle yaş grubuma kişilerin ailesine karşın kendini savunduğu sorumluluk alıp hata yapsada ders çıkartıp karakteri oturunca doğruyu görmeleri ve standart bir insan stilinde yaşamların güzel bir şekilde devam ediyolar. hiç alışmadığım konuşmalar herkes eğleniyor hem çalışıyor ben çalışsam bile odaklanamadığım için zaten adam akıllı bir şey yapamıyorum. İletişimsizliği engellemek için kendi kendime konuşuyorum cevap verir sorarım bunu blinçli bir şekilde yapsam keşke ama zamanla dahada ilerlediğini görüyorum. Artık ne yaptığımın farkında bile olmuyorum. Ben sadece anlatıyorum, Sosyal dünyayı sadece kariyerimi kullanıp çalışmak para kazanmak için kullanıyorum.
Sadece kendimi geliştiriyorum ama kafam yoruluyor, Kendi düşüncelerime karşı geldiğim zaman daha farklı bir kişiliğe bürünüyorum, ego ve sinir ön planda daha çok bütün algım karakterim sorgu düşüncelerimin değiştiğini hissediyorum zihnime başka biri girmiş sanki bu anlık değil saatlerce sürüyor ve dayanılmaz bir şekilde devam ediyor. Durum içinde kendi tekniklerim ile bir süre sonra çıkmaya başladım ama bir arkadaş olmadan olmuyor. Şu an ortamdan kaynaklı adam akıllı insanları ve kendi alanımda uğraşan bir insan bulamadım. Bu yüzdende sıkıntı çekiyorum. Gerçekten artık artmaya burada sizden istediğim bu konu hakkında biraz konuşmanız bu beni gerçekten mutlu ediyor. Şu an için gerçek dünyada gerçekten benim asıl karakterimi bilen bir kişinin olması çok mutlu ediyor ve bunu yüz yüze konuşmamda apayrı bir mutluluk. Ben kendi tekniklerim ile rahatlatıyorum kendimi ama ileri vakitlerde dahada ilerleyeceği için artık kendimi rahatlatamayabilirim. Ve boşluğa düşeceğimden korkuyorum. Umudum var. Kendi karakterimi değiştireceğim gerçekten algımı baştan değiştirmek istiyorum. Yalvarmak yakarmak olmuyor burada sadece yazıyorsunuz yıllardır zaten hayatım burada geçti sadece kendimi çıldırttım başka yaptığım bir şey olmadı. Dosdoywski kitabında küçük şeyler ile zevk alarak mutlu olabileceğimiz yazıyorki bunu okumadan önce anlamıştım. Yalnızlık bir keşiftir. Ancak ben artık dayanamıyorum yeter.
Dediklerim saçma gelse bile yalvarırım yaşımdan dolayın rencide edici ifade yada bir cümle ile karşılık vermeyin gerçekten gereksiz ciddiye alıyorum lütfen.
Ama bu saçmalığı kaç yıl oldu sürdürüyorum. Karakterimin yanlış oturacağından korkuyorum
