DeveTuncay
80+
- Katılım
- 25 Ekim 2024
- Mesajlar
- 88
Dahası
Öncelikle konuyu anlatmadan önce birkaç şey soylecegim ben 17 - 18 yaşındayım ve 1 yılık dolu dolu bir ilişkim vardı, ayrıldık ancak kendimde anormallikler gördüm bunu ben değerlendiremeyeceğim ve tanıdıklarıma söylemeye çekindiğim için anonim olarak beni iyi yada kötü eleştirmenizi istiyorum.
Gelelim konuya
Ben ilişkimiz boyunca hep karşımdakine saygıyla ,sevgiyle, merhametle ve samimiyetle yaklaştım. her şey güzeldi son zamanlarımızda kavgalarimiz arttı ancak her kavga sonrası 2-3 saat sonra geri barışırdik ancak en sonuncusu öyle olmadı ve ayrılmaya karar verdik (3 ay önce).
Biz ayrıldığımızda gerçekten hiç görüşmedik konuşmadık o bu süre zarfında başka birisini buldu onunla beraber olmaya başladı o tamamen unutmuştu buna emindim ama ben unutamadım
Geçtiğimiz yerler güzel anılar hep kafamda yaşadım hala öyleyim bazen fotoğraflarimiza bakarım ve vay lan derim icimden onun hakkında onu çağrıştiracak her şey benim moralimizi bozuyor son zamanlarda ben kızın herşeyini ezbere biliyorum aklınıza ne gelirse
Kendisi hakkında ve çevresi hakkındaki herşeyi biliyorum ne yapar ne içmeyi sever nelerden hoşlanır annesinin kızlık soyadından tutun giydiği kıyafetlerin bedenlerinin boyuna kadar
Evet başta bakınca korkunç geliyor ama ben asla onun hakkında kötü düşünmedim asla üzülüp zarar görmesini istemedim hala öyleyim hatta yeni erkek arkadaşı olduğunu öğrendiğimde gidip konuşmuştum orda bile umarım yolun açık olur her şey gönlünce olur gibi şeyler demiştim gerçekten içten demiştim ama napalim artık o yok gitti bitti ama anılar hatıralar hep bende kaldı.
Bazen kendi içimden diyorum geri gelse yalvarsa tekrar barışalım diye kabul etmeyeceğimi çok iyi biliyorum nekadar sevsemde asla bu geri olmayacak enteresan bir paradoks içerisindeyim
Hem çok seviyorum hemde nefret ediyorum ama asla kötülüğünü düşünmedim (bu sin Zamanki olaylar yüzünden yanlış anlaşılmasın diye tekrar diyorum) hep iyiliğini istemiş biriyim şuan bile mutlu olduğuna seviniyorum ama bilmiyorum gerçekten unutamıyorum ve aşırı takintililik yapmış olmaktan korkuyorum
Şimdi sizden istediğim bu durumu yorumlamaniz ve iyi kötü eleştirmenizi istiyorum ben kendimi yorumlayamazsam dışardan bir yabancı bu durumu daha objektif değerlendirebilir
Buraya kadar okuduysaniz teşekkür ederim.
(Rusya da doğdum ve ana dilim Rusça buyuzuzden Türkçem biraz enteresan olabilir ve garip kelimeler kullanmış olabilirim özür dilerim.)
Gelelim konuya
Ben ilişkimiz boyunca hep karşımdakine saygıyla ,sevgiyle, merhametle ve samimiyetle yaklaştım. her şey güzeldi son zamanlarımızda kavgalarimiz arttı ancak her kavga sonrası 2-3 saat sonra geri barışırdik ancak en sonuncusu öyle olmadı ve ayrılmaya karar verdik (3 ay önce).
Biz ayrıldığımızda gerçekten hiç görüşmedik konuşmadık o bu süre zarfında başka birisini buldu onunla beraber olmaya başladı o tamamen unutmuştu buna emindim ama ben unutamadım
Geçtiğimiz yerler güzel anılar hep kafamda yaşadım hala öyleyim bazen fotoğraflarimiza bakarım ve vay lan derim icimden onun hakkında onu çağrıştiracak her şey benim moralimizi bozuyor son zamanlarda ben kızın herşeyini ezbere biliyorum aklınıza ne gelirse
Kendisi hakkında ve çevresi hakkındaki herşeyi biliyorum ne yapar ne içmeyi sever nelerden hoşlanır annesinin kızlık soyadından tutun giydiği kıyafetlerin bedenlerinin boyuna kadar
Evet başta bakınca korkunç geliyor ama ben asla onun hakkında kötü düşünmedim asla üzülüp zarar görmesini istemedim hala öyleyim hatta yeni erkek arkadaşı olduğunu öğrendiğimde gidip konuşmuştum orda bile umarım yolun açık olur her şey gönlünce olur gibi şeyler demiştim gerçekten içten demiştim ama napalim artık o yok gitti bitti ama anılar hatıralar hep bende kaldı.
Bazen kendi içimden diyorum geri gelse yalvarsa tekrar barışalım diye kabul etmeyeceğimi çok iyi biliyorum nekadar sevsemde asla bu geri olmayacak enteresan bir paradoks içerisindeyim
Hem çok seviyorum hemde nefret ediyorum ama asla kötülüğünü düşünmedim (bu sin Zamanki olaylar yüzünden yanlış anlaşılmasın diye tekrar diyorum) hep iyiliğini istemiş biriyim şuan bile mutlu olduğuna seviniyorum ama bilmiyorum gerçekten unutamıyorum ve aşırı takintililik yapmış olmaktan korkuyorum
Şimdi sizden istediğim bu durumu yorumlamaniz ve iyi kötü eleştirmenizi istiyorum ben kendimi yorumlayamazsam dışardan bir yabancı bu durumu daha objektif değerlendirebilir
Buraya kadar okuduysaniz teşekkür ederim.
(Rusya da doğdum ve ana dilim Rusça buyuzuzden Türkçem biraz enteresan olabilir ve garip kelimeler kullanmış olabilirim özür dilerim.)
, birkaç tane fotoğraf var onlarada silmeye kıyamadım ama sileceğim artık yeni bir sayfa gerekli
