18 yasindayim evde internet ustunden calisioyrum ve bilgisayarda 3 saatte bitireceğim isi 6 7 saatte bitiriyorum bazen.
Sosyal yok diyemi oluyor. Cunku evden disari cikacak kimsem yok yillardir boyle. Ve kendi kendime konusarak sosyallesme ihtiyacimi karsiliyorum. Ornegin is yaparken ozguvenimi yerine getirmek icin. Bilgisayar basinda arkadaslarim varmis gibi onlarla muhabbet ediyorum. Kendi olusturdugum karakterler hepsi. Ve onlarca insan bizi izleyip bizim hakkimizda yorum yapiyor "bu cocuk soyle" gibisinden. Ve biz onlari gormuyoruz bir cam var... Ornegin bu tur seyler hayal ediyorum ve saatlerce kendi kendime muhabbet ediyorum bir cok konuda. Ve disarida biri ile konusurken hatta internette herhangi biri ile iletisime gectigim anda kendi hayatimi herseyimi butun fikir dusuncelerimi anlatiyorum. Anlatma ihtiyaci hissediyorum. Cidden cok kotu durumda hissediyorum.
Cunku hic sosyal ortam goremedim ve bu insanlarin bizi oturup yorumladigini hayal ettigim durum kendimi toplum icinde gosterme ihtiyaci gibi geliyor.
Ornegin "hayatim boyunca hic sevgilim olmadi bir kiz ile iliskiye girmedim" diyorum insanlarda benim hakkimda "irade sahibi yasina gore cok iyi" gibisinden akillarindan boyle dusunceler gectigini hayal ediyorum. Disarida gordugum insanlari eve gidince onlarda arkadasmisim gibi hayal ediyorum. Varmi biri bu durumu bilimsel psikolojik acidan aciklayacak harbi diyorum 5 yildir boyleyim beynim dayanmiyor 2 yil tedavi aldim. 2 arkadasim vardi onlarda internettendi.
Onlarlada arkadasligimiz bitti. Yillardir oldugu gibi simdide tek kaldim.
