Neler Yeni

Yalnızlıktan Akıl Sağlığımı Kaybettim

Bu cümleleri kurduğuna ve iletişim kurabildiğine göre aklın yerinde. Bir yandan ümitlisin diğer yandan kafan karışık.Hergün sinek avlayan bakkaldan bile yalnız olduğunu hissediyorsun.Yazımı önyargıları kenara koyarak okuman işine yarar. Öncelikle intiharın çözüm değil başlı başına bir sorun olduğunu söyleyeyim intihar ahiretini sıkıntıya sokmak anlamına gelir. Konuşasın olduğunda samimi şekilde dua edebilirsin. Büyük İslam ilmhali gibi sağlam bir kaynaktan ilim öğrenip namaz kılman iyi olur. Başkalarıyla birlikte de kılabilirsin hem insanlarla selamlaşırsın tuhaf düşünmezler ve sadece belli yaşın üstündekilerden ibaret değil. Bunun yanında gönüllü topluma faydalı işlerle(senden para alınmayan ama içinde olduğun hayır işleri) samimi iletişimlerin olabilir. Helal bir iş bulursan harika olur. Bazen bir sürece girdiğinde sonuç(belki senin için kaliteli dostlar) beklemesen de karşına çıkar. Her din diyene güvenilmez onu da ekleyeyim. Maalesef Müslüman olarak geçinen ama uygunsuz davranan insanlar yayıldı ama düzgunler de var.Doğru kaynak ve kişiler önemli.Sabredene çok müjde var.
 
Reis takılıyorum be sende takma yalnız olmak çok zor mk çaba göstermen lazım selam verip sohbet aç aşırı basit kızların çoğu kabul ediyor sanaldan da değil çok kasma yani dene
Olm ben seni anlamıyorum rastgele birinin yanına oturup nasıl muhabbet edeyim ** kastıgım yok inmiyim cinmiyim abaza damgası mı yiyim birde o başıma gelmedi oda olsun tam olsun
 
Evet Arkadaşlar Günaydın 19 yaşına Temmu'zda girecek bir genc olarak artık kafayı yemek üzereyim her şeyi en başından baştan sona anlatıcam ne kadar burhan dolu bir hayatım olduğunu öğreneceksiniz . Öncelikle küçüklüğüme inmek istiyorum her şeyin başladığı an ben küçükken çok hiperaktif ve hareketli bir çocuktum ne çok afat (yaramaz)birisiydim çok çektirdim anneme öğretmenlerime herkesle uğraşır bağırırdım yeri gelir öğretmenimi cimcirirdim sevilmezdim anaokulunda oluyor bu anlattıklarım ayrıca bir şeyi istediğim zaman onu yaptırmak için elimden geleni yapardım bağırır çağırır aldirirdim kafamı duvarlara vururdum bir gün annem beni çıkışa almaya geldi her zamanki gibi eteğini cekistirdim bana herkesin içinde bir tokat salladı ameleğe sümüğü gibi yere yapıştım yeri öptüm o tokat bana ders oldu haketmistim herkesin içinde annem beni korkutmuştu daha sonraları bir daha yaparsam tekrar yapacağını söylerdi .Bende hep bu korkuyla büyüdüm ve ilkokula geçtim içime kapanık bir çocuk oldum evet gerçekten de o çocuk yoktu utangaç mesefaliydim sınıfın hep dışlanan çocuğu oldum hiç arkadaşım olmadı 5.sınıfa kadar bir arkadaş edinmiştim ve mutluydum 1 2 yıl konuştuk sonra o da gitti belli arkadaşlarım oldu ama günü Birlik dışarı çıkacağım kalıcı bir arkadaşım olmadı ama kendimdede suç buluyorum hayatımdakı en büyük yakınma bunun üzerine 14 yaşındayken annem ile babam boşanma kararı aldı ve babamla beraber kaldım sınava hiç hazırlanmadım beni baya etkiledi özel bir çocuktum kötü bir liseye başladım ortamı pis herkes kötü benim gibi birisinin gitmemesi gereken bir okuldu zaten araya korona falan girmişti sınav döneminde liseye geç başladım oradan da gitti bir şeyler sonra okulumuza çıraklık eğitim geldi babama dedim böyle böyle diye ama ben okuluma devam etmek istiyordum sosyalleşmek için bana boşver olm okul boş iş hayatına atıl para kazan dedi okumazsın sen dedi belkide akademik olarak hiçbir zaman iyi bir öğrenci olamadım ama dinlediğim zaman derslerden 100 alırdım babamla tartışmaya girdik bundan ötürü ne yaptı ne etti beni gönderdi her gün istemediğim halde gidiyordum kendi lehime çekilmiştim haftanın 1 günü okul var zaten onda da nasıl sosyalleşebilirim çalışıyorum bayan kuaförlüğünu sectirdi bana sonraları bir çaba gösterdim dedim öğrenirim yapacak bir şey yok o da olmadı staj paramı vermedi girdiğim iş yerleri is ogretmediler azarladılar burda bile dışlandım üniversite zaten okuyamadım okuyamazdım çünkü maddi durumumuz yoktu hayatımı zehir etti 15 yaşından beri yalnız bir insanım arkadaşım yok 18 yaşında ağır depresyona girdim defaatle intihar teşebbüsünde bulundum kimseyle konusmuyordum çünkü bana yaklaşanlarıda dedim boşver olm zaten sevilmedin kimse senin istemedi gene istemezler hep kendimi aşağıladım iyice kötüye gittim acım o kadar büyükti ki artık çok öfke dolu bir insan olmaya başladım psikopatlaştım annem bu durumu fark etti beni tımarhaneye yatırmaya karar verdi anne dedim benim tek ihtiyacım olan bir tane arkadaş koşuya çıkıyorum tek başıma dışarı çıkıyorum tek başıma dışarı oyun oynamaya gidiyorum internet cafeye tek başıma canıma tak etti artık bu her gün kafamda bu düşünce var keşke yaşamasam her türlü çabayı gösterdim sosyalleşmek için ama el üstünde tutulmadım hiç kötü birisi de değilim aksine iyi kalpli yardımsever komik ve gevezeyim insanlara bakıyorum herkesin yanında birisi var kız arkadaş dost kanka bende sıfır bir müddet daha devam ederse dayanamayacam herhalde içimi dökmek istedim belkide benim ne yaşadığımı tam anlamıyla bilemeyeceksiniz o yalnızlık çok kötü bir şey herkes konuşuyor ediyor ben yalnız sessiz dışlanan yapacak bir şey yok belkide Allah beni böyle sınıyordur kendimi perişan hissediyorum . İntihar etmeyi düşündüm bir çok defa çok kötüyüm .Bir şeylerin değişmesini istiyorum arkadaşım olsun sevgilim olsun ne bilyim mutlu olayım ya aileme çok düşkün birisiyim kimsem yok .15 yaşında kendi kendime konuşmaya başladım karşımda birisi varmış gibi ve uzun süreler sürüyordu 2 saat 3 saat kendimi tatmin ediyordum beni sorgulamıyordu tipimle konuşmamla bende kendime böyle arkadaş buldum hala daha konuşuyorum çünkü üzülüyorum ve kendimi iyi hissediyorum ailem de bunun farkına vardı ve bana şizofren teşhisi koydular dedim anne çok kötüyüm diye annemlerde biliyordu durumları ve göz yumdular ama hep korkuyordu benden benim kendime zarar vereceğimi normal olmadığımı belkide yarın gene yapmaya devam edicem yalnız kalamıyorum diyebilirsiniz ki başka şeyler yap yapıyorum ağırlık kaldırıyorum bazen iyi geliyor ama yabancı bir insan sesi duymalı çok oldu oturup sohbet etmeyeli 15 yaşından beri 15 o çığlıklarımı anlıyorsunuzdur umarım hep içime attım kimseye anlatmadım ailem dışında çünkü dert ortağım yok sevenim yok arkadaşım yok annem bile sevgi gösterince inanamıyorum artık bazen diyorum her şey yoluna girecek diye ama umudumu kaybetmiş bulunmaktayım keşke her şey farklı olsaydı bazen diyorum boşver bazen kafaya takıyorum hızlı gizli gizli ağlıyorum zavallı birisiyim
Durum olmasa bile bir şekilde para biriktirmeyi dene ikinci el bi pc toparlayıp hikâyeli oyun gir xbox gamepass al rahatlatır baya
Mesajlar otomatik olarak birleştirildi:

Durum olmasa bile bir şekilde para biriktirmeyi dene ikinci el bi pc toparlayıp hikâyeli oyun gir xbox gamepass al rahatlatır baya
Küçük bir işe gir mesela fazla yormayan bir süreliğine
 
Olm ben seni anlamıyorum rastgele birinin yanına oturup nasıl muhabbet edeyim ** kastıgım yok inmiyim cinmiyim abaza damgası mı yiyim birde o başıma gelmedi oda olsun tam olsun
Dayı bende olmuyor dümdüz git instagram iste veya oturabilir miyim de sohbet aç abaza gibi bakıp bel altı konu açarsan tabii sapık damgası yersin adam gibi konuş
 
Durum olmasa bile bir şekilde para biriktirmeyi dene ikinci el bi pc toparlayıp hikâyeli oyun gir xbox gamepass al rahatlatır baya
Mesajlar otomatik olarak birleştirildi:


Küçük bir işe gir mesela fazla yormayan bir süreliğine
Canavar sistemim var zaten Steam de binlerce oyunum var koleksiyoncuyum aynı zamanda ama sorsan oynadın mı yarısını diye yüzüne bile bakmadım oyun oynayasım bile gelmiyor öyle bir oyuna başlayınca silesim geliyor.
 
Dayı bende olmuyor dümdüz git instagram iste veya oturabilir miyim de sohbet aç abaza gibi bakıp bel altı konu açarsan tabii sapık damgası yersin adam gibi konuş
Kanka zaten son derece kibar ve hassas biriyim kimseyi kırmam argo dil kullanmam lakin şimdiki devir de kızlarla tanışmak zor bence kızın yanına normal bile gitsen hemen muhabbeti o yöne çekerler acaba benden hoşlanıyor mu diye afedersin ama verdiğin örnek saçma kankim aslında güzel giyinen ve şık giyinen biriyim dikkatleri üzerime çekerim dün eski evime gidiyim dedim hemen 1 dk ilerisinde de okul var çıkış saatine denk geldim herkes bana bakıyor kekolar kızlar fakan hatta biri baya yanıma yaklaştı ama ben pek oralı olmadım hayatım da ilk defa böyle bir olay yaşadım güzel giyinen insan görmemişler dır belkide jdjdjdj herkes keko gibi giyiniyor ya
 
Dostum olaylara yanlış açıdan bakıyorsun bence tamam arkadaşın olmayabilir benimde yok şu anda üniversite okuyorum herkes ayrı bir grup ayrı bir bireyselliğe girmiş durumda ben şu an bireysel takılıyorum yemekhaneye tek gidiyorum yapacak işlerimi genelde tek başıma yapıyorum. gruplara girmek istesem senin dediğin mevzu tanınmadığın bir gruba girmek absürt kaçar diye girmiyorum. kısacası bence dönemde bi sıkıntı var. herkes şey moduna girmiş bizbizeyiz yeter gibi, ki sen mesela dışarıya çıkıp biriyle tanışmak istesen büyük ihtimal "istemiyorum" gibi cevaplar alacaksın o yüzden deneme bile okul hayatı olmuyorsa bence babanın dediği gibi yoluna bak işe atılmaya çalış. İş ortamında mobbing dışlama çok olur tınlama çalış paranı kazan hedefler koy ve o hedefleri başarmaya başla. Arkadaş dediğin zamanla olur oturur yerine bence zaten çokta iyi insanlar yok arkadaşım olsun diye kendini zorlama gereksiz triplere girme. Ha illede sosyalleşmek istiyorum felan diyorsan halk eğitimde git eğitim al sanat olur dans olur bende o şekilde yapıyorum bazen ünide kurslara katılıyorum zaten illa ki konusuyorsun
 
Kanka zaten son derece kibar ve hassas biriyim kimseyi kırmam argo dil kullanmam lakin şimdiki devir de kızlarla tanışmak zor bence kızın yanına normal bile gitsen hemen muhabbeti o yöne çekerler acaba benden hoşlanıyor mu diye afedersin ama verdiğin örnek saçma kankim aslında güzel giyinen ve şık giyinen biriyim dikkatleri üzerime çekerim dün eski evime gidiyim dedim hemen 1 dk ilerisinde de okul var çıkış saatine denk geldim herkes bana bakıyor kekolar kızlar fakan hatta biri baya yanıma yaklaştı ama ben pek oralı olmadım hayatım da ilk defa böyle bir olay yaşadım güzel giyinen insan görmemişler dır belkide jdjdjdj herkes keko gibi giyiniyor ya
Knk keko değilsen zaten %80 i gelmez kız işini boşver artık bu yıllarda
 
Kanka zaten son derece kibar ve hassas biriyim kimseyi kırmam argo dil kullanmam lakin şimdiki devir de kızlarla tanışmak zor bence kızın yanına normal bile gitsen hemen muhabbeti o yöne çekerler acaba benden hoşlanıyor mu diye afedersin ama verdiğin örnek saçma kankim aslında güzel giyinen ve şık giyinen biriyim dikkatleri üzerime çekerim dün eski evime gidiyim dedim hemen 1 dk ilerisinde de okul var çıkış saatine denk geldim herkes bana bakıyor kekolar kızlar fakan hatta biri baya yanıma yaklaştı ama ben pek oralı olmadım hayatım da ilk defa böyle bir olay yaşadım güzel giyinen insan görmemişler dır belkide jdjdjdj herkes keko gibi giyiniyor ya
Kanka ben farklı gezegende yaşamıyorum ki kızlar aynı bende oluyo sende dene istanbuldayım
 
Knk keko değilsen zaten %80 i gelmez kız işini boşver artık bu yıllarda
Vallaha onu fark edeli çok oldu reis iyi niyetli efendi kibar bir çocuğum bizim olmaz zaten
Mesajlar otomatik olarak birleştirildi:

Dostum olaylara yanlış açıdan bakıyorsun bence tamam arkadaşın olmayabilir benimde yok şu anda üniversite okuyorum herkes ayrı bir grup ayrı bir bireyselliğe girmiş durumda ben şu an bireysel takılıyorum yemekhaneye tek gidiyorum yapacak işlerimi genelde tek başıma yapıyorum. gruplara girmek istesem senin dediğin mevzu tanınmadığın bir gruba girmek absürt kaçar diye girmiyorum. kısacası bence dönemde bi sıkıntı var. herkes şey moduna girmiş bizbizeyiz yeter gibi, ki sen mesela dışarıya çıkıp biriyle tanışmak istesen büyük ihtimal "istemiyorum" gibi cevaplar alacaksın o yüzden deneme bile okul hayatı olmuyorsa bence babanın dediği gibi yoluna bak işe atılmaya çalış. İş ortamında mobbing dışlama çok olur tınlama çalış paranı kazan hedefler koy ve o hedefleri başarmaya başla. Arkadaş dediğin zamanla olur oturur yerine bence zaten çokta iyi insanlar yok arkadaşım olsun diye kendini zorlama gereksiz triplere girme. Ha illede sosyalleşmek istiyorum felan diyorsan halk eğitimde git eğitim al sanat olur dans olur bende o şekilde yapıyorum bazen ünide kurslara katılıyorum zaten illa ki konusuyorsun
Hocam senin açından bakınca daha kötü be üniversite okuyorsun ve yalnız başınasın herkes gruplara katılmış sende dışarıda kalmışsın senenin başında herkes gruplara katılıyor ve devam ediyorlar evet dediğin gibi insanlarda sosyalleşme isteği yok ben can atıyorum ama olmuyor yeni insan görmek istemiyorlardır belkide kötü olaylar yaşamışlardır bilemeyiz dediğin gibi biz bizeyiz yeter ama ben napacam ne de olsa Tanrı değilim ben
Mesajlar otomatik olarak birleştirildi:

Kanka ben farklı gezegende yaşamıyorum ki kızlar aynı bende oluyo sende dene istanbuldayım
Reis dayak yememi çok istiyorsun herhalde zararlı çıkıcağımı bile bile denemem .
 
Kanka yinede bak ne olursa olsun intihar asla çözüm değil bende kötü şeyler yaşadım bukadar değil ama kötü baya yinede benimde arkadaşım yok 1 tane bile ama yinede baş etmen lazım
 
Geri
Top