15 yaşındayım artık çıldırmaya başladım

[Ahmet4921]

Lan sen geçen konuda malum partiyi savunan değil misin haha hiç güleceğim yoktu millete çocuk diyordun gördük seni de.

Savunuyorum ancak bir konu açmadım öyle bir fesatlıkta yapmam be kankam

 

[Meuf]

Savunuyorum ancak bir konu açmadım öyle bir fesatlıkta yapmam be kankam

Yok 28 yaşındaki arkadaşa 28 neki çocuksun diyordun.

 

[Ahmet4921]

Yok 28 yaşındaki arkadaşa 28 neki çocuksun diyordun.

Reisim siteye ilk defa giriyorum karıştırmışsın

 

[Meuf]

Reisim siteye ilk defa giriyorum karıştırmışsın

Kusura bakma o zaman isim benzerliği.

 

[DefKot]

. Milletin yargıları, ve okul hayatım boyunca bulunduğum ortam dolayısı hala olanların etkisindeyim. Yaşıtlarımla ufaklığımdan beridir anlaşamazdım, bu hem ruhsal hemde iletişimsel olarak benden zayıf ve saf kalıyorlar. Bu yüzden herzaman için üst yaş gruplarım ile takılırdım onlar bana yaşıtım gibi geliyor, konuşur anlaştığım ve hem mizahen hemde iletişimsel olarak uyum sağladığım insanlardı,
Yinede hem öğretmen öğrencilerin baskısı altında kendimi tutamıyordum, Bazı şeyler çok erkenden geldi, 7 8 yaşımda hormonlarım sanki tavan yapmıştı hatırlıyorum karşı cinsi çok fazla arzuluyordum. Arzuladığım kızlarda hep benden büyük olurdu. Onlar ile birliktelik yaşamak öpüşmek koklaşmak isterdim daha 7 8 yaşlarında.
İlki, erkenden adım atmışımda şimdi bu konuda hiç sıkıntı çekmiyorum ara sıra c2nsel isteksizlik geliyor ama hala mutluyum. Çok fazla ayrıntıya girmek istemiyorum,
Şu anki durumu izah edeceğim. Artık dayanılmaz hale geldi, ozamanki ailemin bir yanlışımda yada o çocukların bana karşı davranışları dolayın beni uzak tutup anormal görmeleri beni içten içe acıtıyordu. Ozamanlarda aileme dahada sadık ve saygılı olmaya başladım, 16 yaşındayım ailem dışında konuştuğum iletişim kurduğum kimse bulunmamaktaki şu an potansiyel olarak yaşıtım çocuklardan daha hızlı bir gelişime uğradım. Yaşıtım çocukların felsefi bir görüşü bakışı bile yokken ben psikoloji ile içten içe okuyarak kendimi geliştiriyordum. Onlar benim bildiğim manipülasyon tekniklerini ve birisinin aklını algısını nasıl değiştireceğini bilmezler,
Diyorumki mecazi olarakta kalsa bu aptalların bana itaat etmesini istiyorum. Yıllarca analiz ettim Ve hepsinin psikolojini çok net bir şekilde anlayabiliyorum.
Neler yapabileceğimi çok iyi biliyorum ama artık çıldırmaya başladım, zamanında anksiyete tedavisi alıyordum az çok etkisi olmuştu ama sonrasında bırakmıştım.
Şu an ise iletişim kuracağım konuşacağım biri lazım. Bu bir erkek değil direktman tersin bir karşı cins ile arkadaş olup birliktelik sürdürmem her açıdan benim için daha iyi olacaktır. Hem dertleşip tatmin olacağım bir ilişki. Aylardır düşündüğüm tek şey bu nasıl kurtulacağım bilmiyorum kendimi nasıl sosyal ortama adapte edeceğimi bilmiyorum.
Keşke geçmişimi baştan inşa etsemde şu sorunları atmakla görevli olmasam.

Bu konu hakkında nasıl bir başlık yazacağımı bilemedim moderatör arkadaş istediği gibi kısaltabilir konuyu yansıtsın yeter.
15 yaşındayım, özellikle şu 14 18 yaş çevresi ama sadece bu 4 yıl içinde. Kişisel gelişim dönemi kimi erken kimisi geç olgunlaşıyor, şu an bakıyorum 16 yaşında çocuk felsefe psikoloji şey kitapları okuyor, diğer yandan 18 yaşında hala aklı şeyinde gezen insanlar görüyorum daha olgunlaşamamış, Belki gururum yemiyor ama 16 yaşında nadir bir kesimde olsa benim gibi felsefi bakan ve benden daha mantıklı sistematik düşünebilen birçok insan bulunuyor. Şu an için bulunduğum ortamda böyle bir insaı bulamam, şu an 15 16 yaşında çocuğa sorsam dediğim mizahı yaptığım felsefi görüş fikirlerimi zor anlıyor bunu, hepsini toplayıp ciddi bir konuya odaklandıklarında ne tür düşüncelere sahip olup görüşlerini söylerkenki kelimeleri yutmaları bilmedikleri anlamına geliyor ve zorlanıyor.
Bunun kültürel açıdan ülkeden ülkeye bir farklılık yarattığını düşünüyorum türkiyede 15 yaşında daha Olgu fikir ve görüşü ayırt edemiyor.
Bunu avrupa yada başka bir ülke açısından değerlendirirsek kimisi akran topluluğu ile birlikte daha gelişmiş adeta aralarında yeni bir medeniyet kuracak.
Şu dediklerim çok derli toplu olmadı ancak bende ülkem açısında söylüyorumki yaşam tarzı bir okadar etkili, şu yukarıda anlattıklarımı kelimesin dahi konuşamam.
Ama nasıl bir hikmetse burada hızlı bir şekilde yazabiliyorum

Bu yüzden çocuklar felsefeyi ilkokuldan bu yanan öğrenmeleri gerekiyor, Yemin ederim şu an asosyal olmak için bir sebep dahasıda var.
Kimseyi yaşa göre ötekeleştirmiyorum, gerçekten benim yaşımda olmasa bile 16 17 yaşında bir çocuk ile şu konuları tartışmak konuşmak isterim.
Hem bir arkadaşlık kurarım bu yalnız hayatıma uzun bir ara veririm.
İlkokul itibari ozmandan beridir kimse ile iletişim kurmuyorum konuştuğum biri var yıllarca ne sıkıntı derdim varsa içimde kaldı, tabi zamanla onlarda çözüldü, tek başıma kalmakta çok şey kattı tabi ama şu an için kendimi açmam gerekiyor. Yoksa internet medyasında her sıkıntımı yazmak istemiyorum. Millet ne yapsın beni. Aklı denginde biride yok, Konuşmak istiyorum derken sosyalleşmek istiyorum yani yıllar oldu bence sosyalleşmek istemem çok normal. Kendimi nasıl düzelteceğimi bilmiyorum

Öncelikle yaşıtlarından üstün olduğun algısı insanlar ile iletişim kurmadığın için yoksa anlarsın olgunluğun felsefe ya da siyaset ile alakası olmadığını, ergenliğin getirdiği şeyler bunlar ve ayrıca dediğin manipülasyon teknikleri onların algısını değiştire bilirim dediğin şeyleri her insan YouTube den bile zaman ayırarak öğrenir olgunluk ya da yetenek ile alakası yok sadece bunlarla uğraşacak adamın çok boş vakti olması gerek o boş vakit de herkes de yok, eğer yaşıtlarına bu ben sizden üstünüm siz olgun değilsiniz düşüncesini hissettiriyor veya söylüyorsan seni inanılmaz boş biri olarak görürler ayrıca inanılmaz dalgasını geçerler ben bile okurken güle güle okudum çok saçma bir algı bu ve sana çok zarar verir bu saçma algıyı kırman gerek adam felsefe yapmaz top oynar adam siyaset yapmaz okul çıkışı işe gider evine para götürür felsefe, tarih, siyaset, manipülasyon teknikleri, insan psikolojisi ben de dahil çoğu kişiye göre boş işler tamam fikrin olur bilgin olur ama bu kadar abartılcak siz kalkın gidin masadan bana abilerinizi çağrın kadar da değil. Kısacası bu anlattığın şeyler çoğu kişiye göre boş işler ve bu boş işler ile ilgilendiğin için diğer insanlardan üstün olmasın burası Türkiye 17-18 yaşında ailesini geçindirmesi gereken arkadaşlarım var çalışmaları gerek geçip de ekran başına manipülasyonmuş felsefeymiş bu işlerle uğraşcak zamanı yok adamın. Olgunluk bunu düşüne bilmek işte digerlerinden fazla felsefe tarih bilmen seni olgun değil rahat yaşayan maddi sorunu olmayan birirsi yapar sadece eğer ki maddi olarak iyi değilse hayatın ilerde çalışacağın bir iş bir meslek öğrenmek yerine felsefe tarih manipülasyon teknikleri öğreniyorsan da bu da seni boş bir insan yapar.

Kesinlikle kır bu algını daha sonra ikili ilişkilerine de sosyal yaşantına da çok zarar verir.

 

[Ahmet4921]

2Öncelikle yaşıtlarından üstün olduğun algısı insanlar ile iletişim kurmadığın için yoksa anlarsın olgunluğun felsefe ya da siyaset ile alakası olmadığını, ergenliğin getirdiği şeyler bunlar ve ayrıca dediğin manipülasyon teknikleri onların algısını değiştire bilirim dediğin şeyleri her insan YouTube den bile zaman ayırarak öğrenir olgunluk ya da yetenek ile alakası yok sadece bunlarla uğraşacak adamın çok boş vakti olması gerek o boş vakit de herkes de yok, eğer yaşıtlarına bu ben sizden üstünüm siz olgun değilsiniz düşüncesini hissettiriyor veya söylüyorsan seni inanılmaz boş biri olarak görürler ayrıca inanılmaz dalgasını geçerler ben bile okurken güle güle okudum çok saçma bir algı bu ve sana çok zarar verir bu saçma algıyı kırman gerek adam felsefe yapmaz top oynar adam siyaset yapmaz okul çıkışı işe gider evine para götürür felsefe, tarih, siyaset, manipülasyon teknikleri, insan psikolojisi ben de dahil çoğu kişiye göre boş işler tamam fikrin olur bilgin olur ama bu kadar abartılcak siz kalkın gidin masadan bana abilerinizi çağrın kadar da değil. Kısacası bu anlattığın şeyler çoğu kişiye göre boş işler ve bu boş işler ile ilgilendiğin için diğer insanlardan üstün olmasın burası Türkiye 17-18 yaşında ailesini geçindirmesi gereken arkadaşlarım var çalışmaları gerek geçip de ekran başına manipülasyonmuş felsefeymiş bu işlerle uğraşcak zamanı yok adamın. Olgunluk bunu düşüne bilmek işte digerlerinden fazla felsefe tarih bilmen seni olgun değil rahat yaşayan maddi sorunu olmayan birirsi yapar sadece eğer ki maddi olarak iyi değilse hayatın ilerde çalışacağın bir iş bir meslek öğrenmek yerine felsefe tarih manipülasyon teknikleri öğreniyorsan da bu da seni boş bir insan yapar.

Kesinlikle kır bu algını daha sonra ikili ilişkilerine de sosyal yaşantına da çok zarar verir.

Bir çok örneğini gördüm, 'geçindirmesi gerek' bunu biliyorum şöyle biliyorum, Ben şu yaşıma kadar gerçekçi düşündüğümü düşünmüyorum bunuda ev ortamında alışılmış anormal davranış bunu dışarıya yansıtıp kendimde hikayeler üretiyorum. kaç yıldır aynı sıkıntıyı çekiyordum, saatlerce yapamadığım şeylerin hayalini kurar o hayaller içinde
Gerçekmiş gibi o anki durumu yaşıyorum.
Ve bu 1 2 dakika değil saatlerce, bu beni işimdende alıkoyuyor örneğin şöyle bir hikaye mesela yolda birini görüyorum ve bir kız oluyor o kızı tanımıyorum ancak gece yatarken istemesemde o kızla konuşup birlikteliğimizin olduğunu farklı farklı şeyler kurguluyorum. Şu durumumu zaten bi kız erkeğe birine anlatsam yaşı kaç olursa olsun gülecek biliyorum, ama içimde olan bu ve yıllardır alıştığım sistem, Eğleniyor öpüşüp koklaşıyor ben ayağa kalkıp 2 merhaba diyemiyorum,
Ve konuşamadığım içinde onları kötülüyorum buda bana yalnız ama kendi içinde cool imajı veriyor, Saçmalıktan ibaret ama üstünü kapatacak başka neden yok, yoksa ağlamaktan başım kalkmıyor. Şu anki durumum hiç iyi değil 7 24 aynı şeyler kafamda şu düşünceler kaç yıldır aklımdan çıkmıyor, Ciddi anlamda çıldırıyorum, bu sadece ergenlikten ibaret olamaz, Daha üstüme sorumluluk alamıyorum, Ders okul var onun sorumluluğunu şeyini üstüme alamıyorum.
Bunlar kafama dank ettikçe dahada kötü oluyor, Şu durumumda ne bi ikili ilişki nede bir arkadaş ortamı bulabilirim.
Birinin en ufak şakası saatlerce aklımda kalıyor bu yüzden sosyal ortamlarda insanlara sövmekten başka bir şey yok.
Şu an motivasyon kaynağı spor yapıyorum o az çok düşünmeme engel oluyor.
Ama sonuç olarak yeme içme sporumu herşeyimi ailem yapıyor.
İnternette fleancerlik yapıyorum yılda toplasan 300 lira bana ne faydası olur
En son ilkokul zamanımda konuşurdum böyle insanlarla o zaman özgüvenim yerindeydi, aklıma geldikçe mutlu ediyor.

 

[DefKot]

Bir çok örneğini gördüm, 'geçindirmesi gerek' bunu biliyorum şöyle biliyorum, Ben şu yaşıma kadar gerçekçi düşündüğümü düşünmüyorum bunuda ev ortamında alışılmış anormal davranış bunu dışarıya yansıtıp kendimde hikayeler üretiyorum. kaç yıldır aynı sıkıntıyı çekiyordum, saatlerce yapamadığım şeylerin hayalini kurar o hayaller içinde
Gerçekmiş gibi o anki durumu yaşıyorum.
Ve bu 1 2 dakika değil saatlerce, bu beni işimdende alıkoyuyor örneğin şöyle bir hikaye mesela yolda birini görüyorum ve bir kız oluyor o kızı tanımıyorum ancak gece yatarken istemesemde o kızla konuşup birlikteliğimizin olduğunu farklı farklı şeyler kurguluyorum. Şu durumumu zaten bi kız erkeğe birine anlatsam yaşı kaç olursa olsun gülecek biliyorum, ama içimde olan bu ve yıllardır alıştığım sistem, Eğleniyor öpüşüp koklaşıyor ben ayağa kalkıp 2 merhaba diyemiyorum,
Ve konuşamadığım içinde onları kötülüyorum buda bana yalnız ama kendi içinde cool imajı veriyor, Saçmalıktan ibaret ama üstünü kapatacak başka neden yok, yoksa ağlamaktan başım kalkmıyor. Şu anki durumum hiç iyi değil 7 24 aynı şeyler kafamda şu düşünceler kaç yıldır aklımdan çıkmıyor, Ciddi anlamda çıldırıyorum, bu sadece ergenlikten ibaret olamaz, Daha üstüme sorumluluk alamıyorum, Ders okul var onun sorumluluğunu şeyini üstüme alamıyorum.
Bunlar kafama dank ettikçe dahada kötü oluyor, Şu durumumda ne bi ikili ilişki nede bir arkadaş ortamı bulabilirim.
Birinin en ufak şakası saatlerce aklımda kalıyor bu yüzden sosyal ortamlarda insanlara sövmekten başka bir şey yok.
Şu an motivasyon kaynağı spor yapıyorum o az çok düşünmeme engel oluyor.
Ama sonuç olarak yeme içme sporumu herşeyimi ailem yapıyor.
İnternette fleancerlik yapıyorum yılda toplasan 300 lira bana ne faydası olur
En son ilkokul zamanımda konuşurdum böyle insanlarla o zaman özgüvenim yerindeydi, aklıma geldikçe mutlu ediyor.

Hocam o anlattığınız hayal kurma mevzusu psikolojik bir sorun internete araştırarak daha fazla bilgi sahibi olabilirsiniz bir psikologa gidseniz sizin açınızdan çok iyi olur.

Ders, okul sorumluluk değildir sadece seni ileri taşıyan bir araç, başka işler, meslekler araçlar bularak devam edin yolunuza neye yeteneğiniz varsa ona yönelin

Ayrıca yaşınız küçük biraz sakin olun ağırdan alın hayatı kimse sizden sorumluluk almanızı beklemez zaten

 

[Ahmet4921]

Hocam o anlattığınız hayal kurma mevzusu psikolojik bir sorun internete araştırarak daha fazla bilgi sahibi olabilirsiniz bir psikologa gidseniz sizin açınızdan çok iyi olur.

Ders, okul sorumluluk değildir sadece seni ileri taşıyan bir araç, başka işler, meslekler araçlar bularak devam edin yolunuza neye yeteneğiniz varsa ona yönelin

Ayrıca yaşınız küçük biraz sakin olun ağırdan alın hayatı kimse sizden sorumluluk almanızı beklemez zaten

Saçmada olsa saf s2lak bir kişilik çıkacağım diye üzülür oldum.

 

[wake up to reality]

ilkokul ve ortaokulda ozellikle 7 ve 8. sınıfta (7ve8i farkli okulda okudum) kendimi zeka olarak sınıf arkadaşlarımdan üstün görürdüm, günlük hayatta da genel olarak öyleydi, kazandığım lisede herkes zeki olduğundan bu düşüncem gitti, nadiren gündelik hayatta tekrar ayni hisse kapılıyorum.
Kısaca şöyle diyeyim kendilerini başkalarından üstün görüyorsan kendine denk gördüğün kisiler bulup onlarla takil, boylece kendinin daha normal biri oldugunu anlayabilirsin (sana tamamen normalsin demiyorum ama senin gibi daha bir suru insan var)

 

[Ahmet4921]

Öncelikle yaşıtlarından üstün olduğun algısı insanlar ile iletişim kurmadığın için yoksa anlarsın olgunluğun felsefe ya da siyaset ile alakası olmadığını, ergenliğin getirdiği şeyler bunlar ve ayrıca dediğin manipülasyon teknikleri onların algısını değiştire bilirim dediğin şeyleri her insan YouTube den bile zaman ayırarak öğrenir olgunluk ya da yetenek ile alakası yok sadece bunlarla uğraşacak adamın çok boş vakti olması gerek o boş vakit de herkes de yok, eğer yaşıtlarına bu ben sizden üstünüm siz olgun değilsiniz düşüncesini hissettiriyor veya söylüyorsan seni inanılmaz boş biri olarak görürler ayrıca inanılmaz dalgasını geçerler ben bile okurken güle güle okudum çok saçma bir algı bu ve sana çok zarar verir bu saçma algıyı kırman gerek adam felsefe yapmaz top oynar adam siyaset yapmaz okul çıkışı işe gider evine para götürür felsefe, tarih, siyaset, manipülasyon teknikleri, insan psikolojisi ben de dahil çoğu kişiye göre boş işler tamam fikrin olur bilgin olur ama bu kadar abartılcak siz kalkın gidin masadan bana abilerinizi çağrın kadar da değil. Kısacası bu anlattığın şeyler çoğu kişiye göre boş işler ve bu boş işler ile ilgilendiğin için diğer insanlardan üstün olmasın burası Türkiye 17-18 yaşında ailesini geçindirmesi gereken arkadaşlarım var çalışmaları gerek geçip de ekran başına manipülasyonmuş felsefeymiş bu işlerle uğraşcak zamanı yok adamın. Olgunluk bunu düşüne bilmek işte digerlerinden fazla felsefe tarih bilmen seni olgun değil rahat yaşayan maddi sorunu olmayan birirsi yapar sadece eğer ki maddi olarak iyi değilse hayatın ilerde çalışacağın bir iş bir meslek öğrenmek yerine felsefe tarih manipülasyon teknikleri öğreniyorsan da bu da seni boş bir insan yapar.

Kesinlikle kır bu algını daha sonra ikili ilişkilerine de sosyal yaşantına da çok zarar verir.

Ya reisim öyle bir şey olmuyor işte, çocuğa bakıyorum benden büyük, sınava hazırlanıyor hem geziyor hem eğleniyor hem çalışıyor. Hayatına düzen kurmuş. Bu durum beni üzüyor, Çocuk felsefe kitap okur, ancak hayata karşı bir planı olması lazım. İşte kendiminde gördüm çocuk 15 16 yaşında benim yaşlarımda, Çalışıyor geziyor içiyor yada sınava hazırlanıyor hırslı bir yandanda sevgilisi arkadaşları ile. Şu an yıllarca tek başıma içeri boğulduğum için sorumluluk alamadığım için üzülüyorum.
Psikologlar diyor, Çocuklar ufak yaşlarında akranları ile sosyalleşmeye başlar ve kendi ifade edip fikirlerini insanlara sunmaya başlar, ergenliğe girincede çocuk kendi doğrusunda ilerler ailesine karşın agresiflik durumları oluşur kendi ayakları üstünde durmak ister.... Gibisinden makaleler var ve gerçektende doğru söylüyor. Şu an ben sadece kendi içimde konuşuyorum yıllarca kendi öz spesifik görüşlerimi sakladığim içim hiç gerçekçi düşünemedim. Üstüme bir sorumluluk alamadım. Ve yukarıda dediğim gibi çocuk ergenlikte kendi ifade ediyor kendi fikirlerini savunuyor, ayakları üzerinde durabileceğini düşünüyor.. Ve sağlıklı bir şekilde sorumluluk sahibi bir yetişkin olarak hayatına devam ediyor.
Şu an gül gül öldüğün şeyler benim kendi öz düşüncelerim. Bunu anlattığım kişiler hep güler gider bir şey der..
gülünmesi utanmam beni rencide etmiyor, ancak bu durumdan çıkmak istiyorum. 20 yaşıma geleceğim mesele o yaşta zaten karakterim oturmuş olacak. bu sorunlar dahada büyüyecek ve ordan çevirmesi bir okadar zor olacak.

Şu an zaten konuşamıyorum. Şu yazıları yazarken bile utanıyorum. Ve bu yazdıklarıma yıllar sonra baktığımda güleceğim diye korkuyorum.

 

[shotpoter]

. Milletin yargıları, ve okul hayatım boyunca bulunduğum ortam dolayısı hala olanların etkisindeyim. Yaşıtlarımla ufaklığımdan beridir anlaşamazdım, bu hem ruhsal hemde iletişimsel olarak benden zayıf ve saf kalıyorlar. Bu yüzden herzaman için üst yaş gruplarım ile takılırdım onlar bana yaşıtım gibi geliyor, konuşur anlaştığım ve hem mizahen hemde iletişimsel olarak uyum sağladığım insanlardı,
Yinede hem öğretmen öğrencilerin baskısı altında kendimi tutamıyordum, Bazı şeyler çok erkenden geldi, 7 8 yaşımda hormonlarım sanki tavan yapmıştı hatırlıyorum karşı cinsi çok fazla arzuluyordum. Arzuladığım kızlarda hep benden büyük olurdu. Onlar ile birliktelik yaşamak öpüşmek koklaşmak isterdim daha 7 8 yaşlarında.
İlki, erkenden adım atmışımda şimdi bu konuda hiç sıkıntı çekmiyorum ara sıra c2nsel isteksizlik geliyor ama hala mutluyum. Çok fazla ayrıntıya girmek istemiyorum,
Şu anki durumu izah edeceğim. Artık dayanılmaz hale geldi, ozamanki ailemin bir yanlışımda yada o çocukların bana karşı davranışları dolayın beni uzak tutup anormal görmeleri beni içten içe acıtıyordu. Ozamanlarda aileme dahada sadık ve saygılı olmaya başladım, 16 yaşındayım ailem dışında konuştuğum iletişim kurduğum kimse bulunmamaktaki şu an potansiyel olarak yaşıtım çocuklardan daha hızlı bir gelişime uğradım. Yaşıtım çocukların felsefi bir görüşü bakışı bile yokken ben psikoloji ile içten içe okuyarak kendimi geliştiriyordum. Onlar benim bildiğim manipülasyon tekniklerini ve birisinin aklını algısını nasıl değiştireceğini bilmezler,
Diyorumki mecazi olarakta kalsa bu aptalların bana itaat etmesini istiyorum. Yıllarca analiz ettim Ve hepsinin psikolojini çok net bir şekilde anlayabiliyorum.
Neler yapabileceğimi çok iyi biliyorum ama artık çıldırmaya başladım, zamanında anksiyete tedavisi alıyordum az çok etkisi olmuştu ama sonrasında bırakmıştım.
Şu an ise iletişim kuracağım konuşacağım biri lazım. Bu bir erkek değil direktman tersin bir karşı cins ile arkadaş olup birliktelik sürdürmem her açıdan benim için daha iyi olacaktır. Hem dertleşip tatmin olacağım bir ilişki. Aylardır düşündüğüm tek şey bu nasıl kurtulacağım bilmiyorum kendimi nasıl sosyal ortama adapte edeceğimi bilmiyorum.
Keşke geçmişimi baştan inşa etsemde şu sorunları atmakla görevli olmasam.

Bu konu hakkında nasıl bir başlık yazacağımı bilemedim moderatör arkadaş istediği gibi kısaltabilir konuyu yansıtsın yeter.
15 yaşındayım, özellikle şu 14 18 yaş çevresi ama sadece bu 4 yıl içinde. Kişisel gelişim dönemi kimi erken kimisi geç olgunlaşıyor, şu an bakıyorum 16 yaşında çocuk felsefe psikoloji şey kitapları okuyor, diğer yandan 18 yaşında hala aklı şeyinde gezen insanlar görüyorum daha olgunlaşamamış, Belki gururum yemiyor ama 16 yaşında nadir bir kesimde olsa benim gibi felsefi bakan ve benden daha mantıklı sistematik düşünebilen birçok insan bulunuyor. Şu an için bulunduğum ortamda böyle bir insaı bulamam, şu an 15 16 yaşında çocuğa sorsam dediğim mizahı yaptığım felsefi görüş fikirlerimi zor anlıyor bunu, hepsini toplayıp ciddi bir konuya odaklandıklarında ne tür düşüncelere sahip olup görüşlerini söylerkenki kelimeleri yutmaları bilmedikleri anlamına geliyor ve zorlanıyor.
Bunun kültürel açıdan ülkeden ülkeye bir farklılık yarattığını düşünüyorum türkiyede 15 yaşında daha Olgu fikir ve görüşü ayırt edemiyor.
Bunu avrupa yada başka bir ülke açısından değerlendirirsek kimisi akran topluluğu ile birlikte daha gelişmiş adeta aralarında yeni bir medeniyet kuracak.
Şu dediklerim çok derli toplu olmadı ancak bende ülkem açısında söylüyorumki yaşam tarzı bir okadar etkili, şu yukarıda anlattıklarımı kelimesin dahi konuşamam.
Ama nasıl bir hikmetse burada hızlı bir şekilde yazabiliyorum

Bu yüzden çocuklar felsefeyi ilkokuldan bu yanan öğrenmeleri gerekiyor, Yemin ederim şu an asosyal olmak için bir sebep dahasıda var.
Kimseyi yaşa göre ötekeleştirmiyorum, gerçekten benim yaşımda olmasa bile 16 17 yaşında bir çocuk ile şu konuları tartışmak konuşmak isterim.
Hem bir arkadaşlık kurarım bu yalnız hayatıma uzun bir ara veririm.
İlkokul itibari ozmandan beridir kimse ile iletişim kurmuyorum konuştuğum biri var yıllarca ne sıkıntı derdim varsa içimde kaldı, tabi zamanla onlarda çözüldü, tek başıma kalmakta çok şey kattı tabi ama şu an için kendimi açmam gerekiyor. Yoksa internet medyasında her sıkıntımı yazmak istemiyorum. Millet ne yapsın beni. Aklı denginde biride yok, Konuşmak istiyorum derken sosyalleşmek istiyorum yani yıllar oldu bence sosyalleşmek istemem çok normal. Kendimi nasıl düzelteceğimi bilmiyorum

@Alexa

 

[Ahmet Sevinç]

. Milletin yargıları, ve okul hayatım boyunca bulunduğum ortam dolayısı hala olanların etkisindeyim. Yaşıtlarımla ufaklığımdan beridir anlaşamazdım, bu hem ruhsal hemde iletişimsel olarak benden zayıf ve saf kalıyorlar. Bu yüzden herzaman için üst yaş gruplarım ile takılırdım onlar bana yaşıtım gibi geliyor, konuşur anlaştığım ve hem mizahen hemde iletişimsel olarak uyum sağladığım insanlardı,
Yinede hem öğretmen öğrencilerin baskısı altında kendimi tutamıyordum, Bazı şeyler çok erkenden geldi, 7 8 yaşımda hormonlarım sanki tavan yapmıştı hatırlıyorum karşı cinsi çok fazla arzuluyordum. Arzuladığım kızlarda hep benden büyük olurdu. Onlar ile birliktelik yaşamak öpüşmek koklaşmak isterdim daha 7 8 yaşlarında.
İlki, erkenden adım atmışımda şimdi bu konuda hiç sıkıntı çekmiyorum ara sıra c2nsel isteksizlik geliyor ama hala mutluyum. Çok fazla ayrıntıya girmek istemiyorum,
Şu anki durumu izah edeceğim. Artık dayanılmaz hale geldi, ozamanki ailemin bir yanlışımda yada o çocukların bana karşı davranışları dolayın beni uzak tutup anormal görmeleri beni içten içe acıtıyordu. Ozamanlarda aileme dahada sadık ve saygılı olmaya başladım, 16 yaşındayım ailem dışında konuştuğum iletişim kurduğum kimse bulunmamaktaki şu an potansiyel olarak yaşıtım çocuklardan daha hızlı bir gelişime uğradım. Yaşıtım çocukların felsefi bir görüşü bakışı bile yokken ben psikoloji ile içten içe okuyarak kendimi geliştiriyordum. Onlar benim bildiğim manipülasyon tekniklerini ve birisinin aklını algısını nasıl değiştireceğini bilmezler,
Diyorumki mecazi olarakta kalsa bu aptalların bana itaat etmesini istiyorum. Yıllarca analiz ettim Ve hepsinin psikolojini çok net bir şekilde anlayabiliyorum.
Neler yapabileceğimi çok iyi biliyorum ama artık çıldırmaya başladım, zamanında anksiyete tedavisi alıyordum az çok etkisi olmuştu ama sonrasında bırakmıştım.
Şu an ise iletişim kuracağım konuşacağım biri lazım. Bu bir erkek değil direktman tersin bir karşı cins ile arkadaş olup birliktelik sürdürmem her açıdan benim için daha iyi olacaktır. Hem dertleşip tatmin olacağım bir ilişki. Aylardır düşündüğüm tek şey bu nasıl kurtulacağım bilmiyorum kendimi nasıl sosyal ortama adapte edeceğimi bilmiyorum.
Keşke geçmişimi baştan inşa etsemde şu sorunları atmakla görevli olmasam.

Bu konu hakkında nasıl bir başlık yazacağımı bilemedim moderatör arkadaş istediği gibi kısaltabilir konuyu yansıtsın yeter.
15 yaşındayım, özellikle şu 14 18 yaş çevresi ama sadece bu 4 yıl içinde. Kişisel gelişim dönemi kimi erken kimisi geç olgunlaşıyor, şu an bakıyorum 16 yaşında çocuk felsefe psikoloji şey kitapları okuyor, diğer yandan 18 yaşında hala aklı şeyinde gezen insanlar görüyorum daha olgunlaşamamış, Belki gururum yemiyor ama 16 yaşında nadir bir kesimde olsa benim gibi felsefi bakan ve benden daha mantıklı sistematik düşünebilen birçok insan bulunuyor. Şu an için bulunduğum ortamda böyle bir insaı bulamam, şu an 15 16 yaşında çocuğa sorsam dediğim mizahı yaptığım felsefi görüş fikirlerimi zor anlıyor bunu, hepsini toplayıp ciddi bir konuya odaklandıklarında ne tür düşüncelere sahip olup görüşlerini söylerkenki kelimeleri yutmaları bilmedikleri anlamına geliyor ve zorlanıyor.
Bunun kültürel açıdan ülkeden ülkeye bir farklılık yarattığını düşünüyorum türkiyede 15 yaşında daha Olgu fikir ve görüşü ayırt edemiyor.
Bunu avrupa yada başka bir ülke açısından değerlendirirsek kimisi akran topluluğu ile birlikte daha gelişmiş adeta aralarında yeni bir medeniyet kuracak.
Şu dediklerim çok derli toplu olmadı ancak bende ülkem açısında söylüyorumki yaşam tarzı bir okadar etkili, şu yukarıda anlattıklarımı kelimesin dahi konuşamam.
Ama nasıl bir hikmetse burada hızlı bir şekilde yazabiliyorum

Bu yüzden çocuklar felsefeyi ilkokuldan bu yanan öğrenmeleri gerekiyor, Yemin ederim şu an asosyal olmak için bir sebep dahasıda var.
Kimseyi yaşa göre ötekeleştirmiyorum, gerçekten benim yaşımda olmasa bile 16 17 yaşında bir çocuk ile şu konuları tartışmak konuşmak isterim.
Hem bir arkadaşlık kurarım bu yalnız hayatıma uzun bir ara veririm.
İlkokul itibari ozmandan beridir kimse ile iletişim kurmuyorum konuştuğum biri var yıllarca ne sıkıntı derdim varsa içimde kaldı, tabi zamanla onlarda çözüldü, tek başıma kalmakta çok şey kattı tabi ama şu an için kendimi açmam gerekiyor. Yoksa internet medyasında her sıkıntımı yazmak istemiyorum. Millet ne yapsın beni. Aklı denginde biride yok, Konuşmak istiyorum derken sosyalleşmek istiyorum yani yıllar oldu bence sosyalleşmek istemem çok normal. Kendimi nasıl düzelteceğimi bilmiyorum

bende 14.5 yaşındayım büyüklerle çok büyük olmadığı sürece ilgilenmiyorum senin gibi bi arzumda yok onlardan ama yaşıtlarım harbi olgunlaşmamış bende artık eğitim hayatından sıkıldım kurtulmak istiyorum