Kişiliğim yok ve eziğim

[n0rt]

Merhaba, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi bildim bileli hayatım başkalarını kıskanmakla ve taklit etmekle geçti. Okul hayatım boyunca benden iyi insanların başarısını dıştan kıskanmıyor gibi göstersem de içten içe kıskanırdım. Kişiliksiz olmak konusuna gelince ise insanların masaüstü düzenini bile kopyalardım. Kendime ait sevdiğim bir renk, yemek , dizi film bile yok. Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum. Sevmenin ne olduğunu bile bilmiyorum desem yeridir. Geçmişte birçok kızdan hoşlandım ama hiçbirini gerçek manada sevmedim. Onların da sadece dış görünüşlerini beğendim. İnsanlara her şeyimi anlattım, herkes her şeyimden haberdar oldu. Özsaygı denen kavram bende asla yok. Bu yüzden karşımdaki kişiye de saygı duyamıyorum. Herkese farklı biriyim. Aileme, arkadaşlarıma, hoşlandığım kızlara. Mesela ailemin yanında çocuk gibi davranırım. Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım. Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum. Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum. Psikologluk bir durum mu bilmiyorum. Amacım sizlerden yardım almak değil ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız mutlu olurum.

 

[ahmt3]

Merhaba, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi bildim bileli hayatım başkalarını kıskanmakla ve taklit etmekle geçti. Okul hayatım boyunca benden iyi insanların başarısını dıştan kıskanmıyor gibi göstersem de içten içe kıskanırdım. Kişiliksiz olmak konusuna gelince ise insanların masaüstü düzenini bile kopyalardım. Kendime ait sevdiğim bir renk, yemek , dizi film bile yok. Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum. Sevmenin ne olduğunu bile bilmiyorum desem yeridir. Geçmişte birçok kızdan hoşlandım ama hiçbirini gerçek manada sevmedim. Onların da sadece dış görünüşlerini beğendim. İnsanlara her şeyimi anlattım, herkes her şeyimden haberdar oldu. Özsaygı denen kavram bende asla yok. Bu yüzden karşımdaki kişiye de saygı duyamıyorum. Herkese farklı biriyim. Aileme, arkadaşlarıma, hoşlandığım kızlara. Mesela ailemin yanında çocuk gibi davranırım. Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım. Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum. Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum. Psikologluk bir durum mu bilmiyorum. Amacım sizlerden yardım almak değil ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız mutlu olurum.

Yaptığınız şeylerin farkındasınız Psikologluk bir durum yok bana göre sadece kendinizi zorlayın. Yapmanız gereken yaptığınız şeyleri bırakıp kendiniz olmak, kendiniz olduğunuzda çevrenizdekiler değiştiğinizi düşünecek ki bu normal davranışlarınızdan fakat kendiniz olun. Başkalarına bakarak onları kıskanıp taklit etmek yerine kendi hobileriniz kendi ilgi alanınız olsun bu zor bir şey değil hocam, her zaman kendiniz olun, elbet bir kızı seversiniz orası ayrı konu zamanı gelince olacaktır bu şeyler. Bu kadar kafayı takmayın ve kendiniz olun, kendi fikirleriniz olsun, kendi düşünceleriniz, sevdiğiniz şeyler olsun. Kendi beğendiğiniz şeyi de yapın kendinize değer verin.

 

[Lumi]

Bende de biraz benzer durum vardı, bana "kendin ol yeter" diyordu, ama kendim nasıl olabilirim hala bilmiyorum.

 

[kaşmerli oguz]

Hocam spor yapın ilaç bu olur gidin yazılın salona hem sosyallaşirsiniz hem de vücut yapıp özgğven kasarsınıx

 

[n0rt]

Hocam spor yapın ilaç bu olur gidin yazılın salona hem sosyallaşirsiniz hem de vücut yapıp özgğven kasarsınıx

Sosyalleşme konusunda problemim yok ama konuşmakta konu bulmakta zorlanıyorum. Genelde yan yanayken pek konuşmam ama mesajda çok konuşurum gereksiz bilgi de çok biliyorum başımı çok yaktım bu şekilde

Mesaj otomatik birleştirildi: Dün, 14:20

Yaptığınız şeylerin farkındasınız Psikologluk bir durum yok bana göre sadece kendinizi zorlayın. Yapmanız gereken yaptığınız şeyleri bırakıp kendiniz olmak, kendiniz olduğunuzda çevrenizdekiler değiştiğinizi düşünecek ki bu normal davranışlarınızdan fakat kendiniz olun. Başkalarına bakarak onları kıskanıp taklit etmek yerine kendi hobileriniz kendi ilgi alanınız olsun bu zor bir şey değil hocam, her zaman kendiniz olun, elbet bir kızı seversiniz orası ayrı konu zamanı gelince olacaktır bu şeyler. Bu kadar kafayı takmayın ve kendiniz olun, kendi fikirleriniz olsun, kendi düşünceleriniz, sevdiğiniz şeyler olsun. Kendi beğendiğiniz şeyi de yapın kendinize değer verin.

Çevremden çok etkileniyorum hocam her anlamda. Bir zamana kadar onlar ne dese yapardım o derece bağlıydım şimdi biraz daha düşünebiliyorum.

Mesaj otomatik birleştirildi: Dün, 14:21

Bende de biraz benzer durum vardı, bana "kendin ol yeter" diyordu, ama kendim nasıl olabilirim hala bilmiyorum.

Bana da aynısı deniyor fakat benim de bir fikrim yok ne yapmam gerektiğim konusunda. Bir rehber bekliyorum kendi kendime asla gelmeyeceğine rağmen.

 

[turkey404]

Merhaba, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi bildim bileli hayatım başkalarını kıskanmakla ve taklit etmekle geçti. Okul hayatım boyunca benden iyi insanların başarısını dıştan kıskanmıyor gibi göstersem de içten içe kıskanırdım. Kişiliksiz olmak konusuna gelince ise insanların masaüstü düzenini bile kopyalardım. Kendime ait sevdiğim bir renk, yemek , dizi film bile yok. Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum. Sevmenin ne olduğunu bile bilmiyorum desem yeridir. Geçmişte birçok kızdan hoşlandım ama hiçbirini gerçek manada sevmedim. Onların da sadece dış görünüşlerini beğendim. İnsanlara her şeyimi anlattım, herkes her şeyimden haberdar oldu. Özsaygı denen kavram bende asla yok. Bu yüzden karşımdaki kişiye de saygı duyamıyorum. Herkese farklı biriyim. Aileme, arkadaşlarıma, hoşlandığım kızlara. Mesela ailemin yanında çocuk gibi davranırım. Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım. Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum. Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum. Psikologluk bir durum mu bilmiyorum. Amacım sizlerden yardım almak değil ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız mutlu olurum.

Allah belamı versin aynısı ailemin yanında çocuk gibi davranmaya kadar aynı.

Mesaj otomatik birleştirildi: Dün, 14:58

Merhaba, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi bildim bileli hayatım başkalarını kıskanmakla ve taklit etmekle geçti. Okul hayatım boyunca benden iyi insanların başarısını dıştan kıskanmıyor gibi göstersem de içten içe kıskanırdım. Kişiliksiz olmak konusuna gelince ise insanların masaüstü düzenini bile kopyalardım. Kendime ait sevdiğim bir renk, yemek , dizi film bile yok. Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum. Sevmenin ne olduğunu bile bilmiyorum desem yeridir. Geçmişte birçok kızdan hoşlandım ama hiçbirini gerçek manada sevmedim. Onların da sadece dış görünüşlerini beğendim. İnsanlara her şeyimi anlattım, herkes her şeyimden haberdar oldu. Özsaygı denen kavram bende asla yok. Bu yüzden karşımdaki kişiye de saygı duyamıyorum. Herkese farklı biriyim. Aileme, arkadaşlarıma, hoşlandığım kızlara. Mesela ailemin yanında çocuk gibi davranırım. Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım. Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum. Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum. Psikologluk bir durum mu bilmiyorum. Amacım sizlerden yardım almak değil ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız mutlu olurum.

Hacı bu durumdaydım psikiyatrik ilaçlara başlayana kadar. Şuan herkese karşı aynı kişi olabiliyorum. Bence sende çoklu kişilik bozukluğu gibi bir şey olabilir yada basitçe kompleks yapıyorsun.

 

[X SHADOW X]

Felsefe oku kendini keşfet neyi yapabildiğini neyi yapamadığını öğren

 

[Starlex]

Merhaba, nereden başlayacağımı bilemiyorum. Kendimi bildim bileli hayatım başkalarını kıskanmakla ve taklit etmekle geçti. Okul hayatım boyunca benden iyi insanların başarısını dıştan kıskanmıyor gibi göstersem de içten içe kıskanırdım. Kişiliksiz olmak konusuna gelince ise insanların masaüstü düzenini bile kopyalardım. Kendime ait sevdiğim bir renk, yemek , dizi film bile yok. Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum. Sevmenin ne olduğunu bile bilmiyorum desem yeridir. Geçmişte birçok kızdan hoşlandım ama hiçbirini gerçek manada sevmedim. Onların da sadece dış görünüşlerini beğendim. İnsanlara her şeyimi anlattım, herkes her şeyimden haberdar oldu. Özsaygı denen kavram bende asla yok. Bu yüzden karşımdaki kişiye de saygı duyamıyorum. Herkese farklı biriyim. Aileme, arkadaşlarıma, hoşlandığım kızlara. Mesela ailemin yanında çocuk gibi davranırım. Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım. Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum. Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum. Psikologluk bir durum mu bilmiyorum. Amacım sizlerden yardım almak değil ancak düşüncelerinizi paylaşırsanız mutlu olurum.

Psikologa görün yapmacık olmaktan kurtul neysen o ol sevmediğin insanla konuşma çokta kişilikli bir adam olduğun söylenemez bunu sende biliyorsun ama psikologa gidersen belki büyük ölçüde topluma kazandırılırsın

 

[n0rt]

Felsefe oku kendini keşfet neyi yapabildiğini neyi yapamadığını öğren

Hangi kitapla başlamamı önerirsiniz

Mesaj otomatik birleştirildi: Dün, 15:21

Allah belamı versin aynısı ailemin yanında çocuk gibi davranmaya kadar aynı.

Mesaj otomatik birleştirildi: Dün, 14:58

Hacı bu durumdaydım psikiyatrik ilaçlara başlayana kadar. Şuan herkese karşı aynı kişi olabiliyorum. Bence sende çoklu kişilik bozukluğu gibi bir şey olabilir yada basitçe kompleks yapıyorsun.

Kompleks mi bilmiyorum, şu zamana kadar farkında değildim. Başıma kötü bir olay gelince farkına vardım çoğu şeyin. Kendimi birilerine kabul ettirmeye çalışıyormuşum. Ayrıca iki yüzlülük de var. Nefret ediyorum bu durumdan.

Mesaj otomatik birleştirildi: Dün, 15:22

Psikologa görün yapmacık olmaktan kurtul neysen o ol sevmediğin insanla konuşma çokta kişilikli bir adam olduğun söylenemez bunu sende biliyorsun ama psikologa gidersen belki büyük ölçüde topluma kazandırılırsın

Kişiliksiz olduğumu söylüyorum zaten umarım düzelebilirim.

 

[We_need_meet]

Aslında çok büyük farklarımız yok ama belki size yardımcı olabilirim.

Çoğunluğun sevdiği şeyleri sevmesem bile seviyormuş gibi yaparım.

Mesela bundan başlayalım. Eğer böyle olmaya devam ederseniz, insanların kafasında "...Ne de olsa kabul eder." birisi olarak kalırsınız. Ne olursa olsun istemediğiniz şeyleri söyleyin ve ne olursa olsun bir şeyi sevmiyorsanız başkalarına sevmediğinizi de söyleyin.

Kendi beğendiğim şeyi yapmaktansa karşımdakinin beğendiği şeyi yaparım. Bu değiştirilebilir bir şey mi bilmiyorum.

Kendinize hakim olursanız değiştirilebilir bir şey. Sadece ilk sefer zorlanabilirsiniz ve vicdan azabı çekebilirsiniz ama bu sadece ilk seferde olan bir şey. Bir kere yaptıktan sonra devamını kolaylıkla yapabilirsiniz ve insanlardan kendinizi farklı hissedebilirsiniz.

Ancak böyle bir hayat sürdürmek istemiyorum. Kendimi tanımak, ne istediğimi bilmek istiyorum. Olmadığım biri gibi değil kendim olarak yaşamak istiyorum.

Günlük tutmanızı tavsiye ederim. Saçma gelebilir ama günlük tutmanın insanların davranışlarını bile değiştirebileceğine inanıyorum. Nasıl biri olmak istiyorsanız günlüğünüze "ben öyle biri olmak istiyorum" yazın. Gün içinde neler olduğunu da yazın tabii ama önemli olan ruh haliniz. İnsanları taklit ederek yaşayamazsınız. Herkesle kendinizi kıyaslamak yerine kendinizi olduğunuz gibi kabul edip, kendinize göre daha iyi olmaya çalışmalısınız. Günlük tutarak ne kadar geliştiğinizi görebilirsiniz. Sizin rakibiniz bir ay önce ki kendiniz olsun.

Çevremdeki insanları tam anlamıyla sevemiyorum ancak onlara çok güvenip her şeyimi anlatıyorum.

Bu durumda da günlük tutmak işe yarar. Çünkü içinizi dökmüş olursunuz ve rahatlarsınız.
Hem herkese kolay kolay her şeyinizi anlatmayın... Bazı şeylerin konusu açılınca anlatırsınız. Kolay kolay kimseye güvenmeyin...

Kendinize de "Ezik" gibi hitaplar etmeyin. Her zaman iyi olacağınızı düşünün.

Umarım yardımcı olabilmişimdir ve umarım kendinizi daha iyi hissettirebilmişimdir.

 

[Mahmut Yılmaz]

keyfine bak

 

[n0rt]

Aslında çok büyük farklarımız yok ama belki size yardımcı olabilirim.

Mesela bundan başlayalım. Eğer böyle olmaya devam ederseniz, insanların kafasında "...Ne de olsa kabul eder." birisi olarak kalırsınız. Ne olursa olsun istemediğiniz şeyleri söyleyin ve ne olursa olsun bir şeyi sevmiyorsanız başkalarına sevmediğinizi de söyleyin.

Kendinize hakim olursanız değiştirilebilir bir şey. Sadece ilk sefer zorlanabilirsiniz ve vicdan azabı çekebilirsiniz ama bu sadece ilk seferde olan bir şey. Bir kere yaptıktan sonra devamını kolaylıkla yapabilirsiniz ve insanlardan kendinizi farklı hissedebilirsiniz.

Günlük tutmanızı tavsiye ederim. Saçma gelebilir ama günlük tutmanın insanların davranışlarını bile değiştirebileceğine inanıyorum. Nasıl biri olmak istiyorsanız günlüğünüze "ben öyle biri olmak istiyorum" yazın. Gün içinde neler olduğunu da yazın tabii ama önemli olan ruh haliniz. İnsanları taklit ederek yaşayamazsınız. Herkesle kendinizi kıyaslamak yerine kendinizi olduğunuz gibi kabul edip, kendinize göre daha iyi olmaya çalışmalısınız. Günlük tutarak ne kadar geliştiğinizi görebilirsiniz. Sizin rakibiniz bir ay önce ki kendiniz olsun.


Bu durumda da günlük tutmak işe yarar. Çünkü içinizi dökmüş olursunuz ve rahatlarsınız.
Hem herkese kolay kolay her şeyinizi anlatmayın... Bazı şeylerin konusu açılınca anlatırsınız. Kolay kolay kimseye güvenmeyin...

Kendinize de "Ezik" gibi hitaplar etmeyin. Her zaman iyi olacağınızı düşünün.

Umarım yardımcı olabilmişimdir ve umarım kendinizi daha iyi hissettirebilmişimdir.

Maalesef bu durum sevdiğim insana da zarar verdiği için kendime ezik diyorum. Ona yeteri kadar değer gösteremedim maalesef. Arkadaş diye güvenip anlattığım kişiler sevdiğim insana bir ton laf ettiler. Ben ise sesimi çıkaramadım bundan dolayı hem sevdiğim insanı kaybettim hem de vicdan azabı duyuyorum. Günlük tutmayı deneyeceğim. Tavsiyeler için teşekkürler.

 

[We_need_meet]

Arkadaş diye güvenip anlattığım kişiler sevdiğim insana bir ton laf ettiler. Ben ise sesimi çıkaramadım bundan dolayı hem sevdiğim insanı kaybettim hem de vicdan azabı duyuyorum.

İşte ağzınızın bıçak açmayacağı zaman bu zamandır. Gerçekten güvenmediğiniz kişilere özel hiçbir şey anlatmayın. Sevdiğiniz insana zarar verdiğiniz için de kendinize ezik demeyin. Akıllandınız ve bir daha yapmazsınız. İlerlemeye devam edin.