Biraz daha devam et psikoloğa psikiyatriste. Sen reşit bile değilsin aslında onlar müdahale etmeli ihbar etmeli anne babanıAslında buraya bunları buraya yazmam saçma ve bunları anlatmayı eziklik olarak görüyorum ama başka çarem yok 16 yaşındayım 2 buçuk yıldır babamın yanında çalışıyorum okul okumuyorum babam dönmemi istemedi, tüm sosyal hayatım okuldaydı enerjik komik çocuktum işe başladıktan sonra sosyal hayatım sıfırlandı, bazen benle yasıt müşteriler geliyor dükkana aileleri onlara okadar narin ve sevgi dolu davranıyor ki kanıma işliyor çünkü ben hiç sevgi görmüyorum Nefret içinde büyüyorum zaten sevgisiz ve ilgisiz büyüdüm annem bana hamile iken beni öldürmeye çalışmış zaten olabilir 18 yaşındaymış sağlıklı düşünmemiş olabilir neyse çocukluğuma inmemeye calısıcam, birgün iş çıkışı eve gidiyoruz arabayla başım ağrıyor nazikçe dedim kı baba sesini kısar mısın sadece bunu dedim kufurler etti annenin hatrına bakıyorum sana s#git intihar ette kurtulalım gibi laflar söyledi durduk yere daha nicelerine yaptı arkadaşım yok ailem yok hergun Nefret içindeyim ben yarı uyanık halliyle annem odaya girdi yatıyorum akşamdan odama getirdiğim tabaklar var onlar ıcın soylenıp inşallah ölürsün inşallah dedi ağzımı bile açmadım beni uyuyo biliyordu psıkologa gittim 2. Seansta psikiyatıra yönlendirdi ilaç kullanmaktan yana degılım sosyal medyada görüyorum yaşıtlarım konserlere gidiyor eğleniyor sokaktan geçerken görüyorum güle eğlene sohbet ediyorlar ama ben işten eve evden işe aslında yazıcak daha çok şeyim var ama nekadar yazsam boş kimin umrunda
Kendisi nie devam ediyor çocukta hiç bir şey yok sorun ailesinde onların gitmesi gerek.Biraz daha devam et psikoloğa psikiyatriste. Sen reşit bile değilsin aslında onlar müdahale etmeli ihbar etmeli anne babanı
Kendisi devam etsin ilaçlarla daha az acı çeker en azından. Bu çocuk o ailenin elinden alınmalıOkumayı bırakmaman lazımdı açık liseden liseyi bitirip 1 sene yks çalışıp o şehirden uzaklaşmanı öneriyorum açık lisede hızlı bitiyor zaten.Peki okumak istediğini sölediğinde ne tepki veriyorlar? Sorun sende değilki onlarda onların psikiyatriste gitmesi gerekiyor. Dediğimi yapıp kendi hayatını kurarsan bir daha onlarla görüşmezsin ve bu düşünceden kurtulursun.
Mesaj otomatik birleştirildi:
Kendisi nie devam ediyor çocukta hiç bir şey yok sorun ailesinde onların gitmesi gerek.
İşi bırakıp okumak istediğini söyle çalışmak istemediğini söyle ve zaten liseyi okumak zorundasın okumadıysan suçtur.Onu da söylersin.Aslında buraya bunları buraya yazmam saçma ve bunları anlatmayı eziklik olarak görüyorum ama başka çarem yok 16 yaşındayım 2 buçuk yıldır babamın yanında çalışıyorum okul okumuyorum babam dönmemi istemedi, tüm sosyal hayatım okuldaydı enerjik komik çocuktum işe başladıktan sonra sosyal hayatım sıfırlandı, bazen benle yasıt müşteriler geliyor dükkana aileleri onlara okadar narin ve sevgi dolu davranıyor ki kanıma işliyor çünkü ben hiç sevgi görmüyorum Nefret içinde büyüyorum zaten sevgisiz ve ilgisiz büyüdüm annem bana hamile iken beni öldürmeye çalışmış zaten olabilir 18 yaşındaymış sağlıklı düşünmemiş olabilir neyse çocukluğuma inmemeye calısıcam, birgün iş çıkışı eve gidiyoruz arabayla başım ağrıyor nazikçe dedim kı baba sesini kısar mısın sadece bunu dedim kufurler etti annenin hatrına bakıyorum sana s#git intihar ette kurtulalım gibi laflar söyledi durduk yere daha nicelerine yaptı arkadaşım yok ailem yok hergun Nefret içindeyim ben yarı uyanık halliyle annem odaya girdi yatıyorum akşamdan odama getirdiğim tabaklar var onlar ıcın soylenıp inşallah ölürsün inşallah dedi ağzımı bile açmadım beni uyuyo biliyordu psıkologa gittim 2. Seansta psikiyatıra yönlendirdi ilaç kullanmaktan yana degılım sosyal medyada görüyorum yaşıtlarım konserlere gidiyor eğleniyor sokaktan geçerken görüyorum güle eğlene sohbet ediyorlar ama ben işten eve evden işe aslında yazıcak daha çok şeyim var ama nekadar yazsam boş kimin umrunda
Dostum her türlü destek olurum, geçmiş olsun. DM'den yürüyebilirsin.Aslında buraya bunları buraya yazmam saçma ve bunları anlatmayı eziklik olarak görüyorum ama başka çarem yok 16 yaşındayım 2 buçuk yıldır babamın yanında çalışıyorum okul okumuyorum babam dönmemi istemedi, tüm sosyal hayatım okuldaydı enerjik komik çocuktum işe başladıktan sonra sosyal hayatım sıfırlandı, bazen benle yasıt müşteriler geliyor dükkana aileleri onlara okadar narin ve sevgi dolu davranıyor ki kanıma işliyor çünkü ben hiç sevgi görmüyorum Nefret içinde büyüyorum zaten sevgisiz ve ilgisiz büyüdüm annem bana hamile iken beni öldürmeye çalışmış zaten olabilir 18 yaşındaymış sağlıklı düşünmemiş olabilir neyse çocukluğuma inmemeye calısıcam, birgün iş çıkışı eve gidiyoruz arabayla başım ağrıyor nazikçe dedim kı baba sesini kısar mısın sadece bunu dedim kufurler etti annenin hatrına bakıyorum sana s#git intihar ette kurtulalım gibi laflar söyledi durduk yere daha nicelerine yaptı arkadaşım yok ailem yok hergun Nefret içindeyim ben yarı uyanık halliyle annem odaya girdi yatıyorum akşamdan odama getirdiğim tabaklar var onlar ıcın soylenıp inşallah ölürsün inşallah dedi ağzımı bile açmadım beni uyuyo biliyordu psıkologa gittim 2. Seansta psikiyatıra yönlendirdi ilaç kullanmaktan yana degılım sosyal medyada görüyorum yaşıtlarım konserlere gidiyor eğleniyor sokaktan geçerken görüyorum güle eğlene sohbet ediyorlar ama ben işten eve evden işe aslında yazıcak daha çok şeyim var ama nekadar yazsam boş kimin umrunda
Biraz kırıcı ve kaba bir dil değil mi dostum? Tamam sinirlendin de, fevri davranıp hakaret etme insanlara. Haklıyken haksız konuma geçersin.La olm bu ne bekle 18 ini çek git evden doğum günü fln kutluyolarmı (basit olarak ne bilim pasta fln) iyi yaşamışsın 16 yıl herkes anne baba olmamalı cidden zaten 18 yaşında hamile kalan birinden ne beklersin emin ol sen dünyaya onların istemeleri ile gelmemişsindir herkes birbirine verirse olcağı bu işte
Açık liseye gitmiyorsa şuan legal değil.Yanlış anlamayın da öğrenciyi okuldan almak yasadışı değil mi?