Dine bir düşmanlığım yok yanlış anlaşılmasın. Daha şimdi Cuma namazından geldim. Ara sırada da gün içi namazlarımı kılıyorum. Kendini din ile ön plana çıkaran, işi din olan insanların
büyük bir kısmı saçma cümleler kuruyor. Örnek olarak bunu ekliyorum ki bu tekte değil biliyorsunuzdur.
Din o kadar yanlış yollara yorulan bir kavram ki... Dini kullanarak gösteriş yapan mı dersin, dini kullanıp insanları dolandıran, hayal satan insanlar mı dersin.
Benim düşüncem bunun sebebi büyük çoğunluğun dini eğitiminin çok zayıf olması ve belki yanlış bilmiyorum ama insanlarımızın düşünemeyen canlılar olması. Birde bir kural var eğer dini biri isen Atatürk'e sallaman gerekiyor (!) herhalde.
Benim düşüncem, din benim ile inandığım Allah, Tanrı ile aramdadır. Bunu günlük hayatımda da söylerim. Mesela babam dua ettin mi der, evet derim fakat inanmaz (babamın sürekli benim tersime hareket etme gibi bir huyu vardır.) bende din Allah ile benim aramda, etmediysem bile bu seni değil beni ilgilendirir derim. Ve insanlar sorgulamaktan çok korkuyor,
benim bildiğim din de zaten sorgulamayı emretmez mi?
Türkiye'de ki insanların en az %60'ının eğitimsiz ve düşünemeyen bireyler olduğunu düşünüyorum. İnsan beyni esnek olmalıdır. Atıyorum benim kırmızı bir kalemim var. Kalemin kırmızılığı kesindir. Kişiden kişiye değişmez. Fakat bir adam gelip bu kalem mavi dese, ben derim ki Allah Allah bu kalem mavi mi? Bu karşımda ki neden böyle dedi, benim düşüncem mi yoksa onun düşüncesi mi doğru acaba diye düşünürüm.
Aydın ve bilim ile ismini duyurmuş kimselere baktığımızda ise çoğunun Ateist ve dine inanmadığını görüyoruz.
Neyse sonuç olarak ben bugün camiden geldim ve hoca konuşurken (mesela) süt içmek günahtır dese ve ardından mantıklı mantıksız bir sebep sunsa, camidekilerin %70'inin bunu sorgulamayacağını biliyorum.
Genel olarak din hakkında bu şekilde düşünüyorum. Yanlışlarım veya aklıma gelmeyen yazmadığım şeyler olabilir. Paylaşma ihtiyacı hissettim. Sizce düşüncelerim ne kadar doğru?
forum.donanimarsivi.com
