İç dökme | Eşcinselliğin normal olduğu kabulüyle ilgili ne düşünüyorsunuz?

[umuttt]

Merhaba, bu biraz iç dökme konusu biraz soru konusu vs.
Öncelikle bir şey söylemek istiyorum. Biliyorum dalga geçenler olacaktır, sapık, sapkın olarak tanımlayanlar olacaktır. Ama önemli değil. Takmıyorum pek.
Kendimi gay olarak tanımlıyorum.
Şimdi ben uzun zamandır kendimi bastırıyordum. Baya uzun zamandır. Bu içten içe beni yordu. Cidden yordu. Şu an majör depresyon hastasıyım. Tabii ki tek bu neden olmadı, benim depresyonum bir paket; genetik, mizaç, sosyal olaylar vs. Bir de bu.
2 kere intihar girişiminde bulundum.
Neyse, bu durumu psikiyatristim ile paylaştım ve normal olduğunu, bir hastalık veya düzeltilmesi gereken bir şey olmadığını söyledi. Bundan sonra araştırmalar yaptım. Dönüşüm terapisi buldum. Fakat bunun baya zararlı olduğunu öğrendim. Yani aslında dönüşüm olmadığını sadece kişiyi bastıran bir uygulama olduğunu öğrendim.
Depresyon sebebiyle sonunda ailem psikolog masrafını karşılamaya OK oldu. Psikoloğu da aynı şekil bunun normal olduğunu söyledi. Cinsel kimlik bozukluğu diye bir şey var ,yok değil ama (biraz konuştuk) benimkinin doğuştan gibi göründüğünü söyledi. Psikoloğumla depresyon tedavisine başladım. Kendimi kabul etmeye, olduğum halimi sevmeye yönelik bir gidişat var. Eskiden eşcinselliğe karşıydım da. Toplumsal normlar doğrultusunda gelişen içsel bir karşıtlık durumu vardı. O da bitti.

Abi ben artık kendimi bastırmıyorum. Yani bir dönemden itibaren bu böyle oldu artık. Zaten tanıştığım bir çocuk vardı. Onla şu an sevgiliyiz. Bu durumu da psikolog sayesinde sağladım. Ve size şu kadar söyleyeyim, aşırı rahatladım. İçimdeki iç sıkıntısı azaldı. Anksiyete azaldı. Depresyon nüksetme sıklığı azaldı. Haftada 3 4 kere epizod (nöbet) geçiriyordum. Şimdi 1 aydır nöbet geçirmiyorum. İntihar düşüncelerim azaldı, baya azaldı ,yok gibi, artık sadece düşünce olarak var. Bu düşünceler de tek tük. Sanki yıllarca prangalara vuruldum da çözülmüş gibiyim. Ayrıca duygularım bastırılmış olarak büyüdüm. O da geçti. Artık sevgi, üzüntü vs. hissedebiliyorum.

Şimdi biri bana tedavi ol ya da kendini bastır derse ona diyeceğim şey şu olur, kolaysa sen bastır. Yani bu durum o kadar kolay değil. Artık her gece intiharı düşünmekten yoruldum. Şu an mutluyum, sağlıklıyım. Bu durumu bozmaya niyetim yok.

Sadece içimi dökmek istedim ve şu soruyu sormak istiyorum: "Eşcinselliğin normal olduğu kabulüyle ilgili ne düşünüyorsunuz?"

Karşıyım ama saygı gösteririm. (Tabii ki benim alanıma girene kadar)

 

[Mete Yavuz]

ne tarz erkeklerden hoşlanırsınız

 

[eneskaya6]

lgbt ye boydan boy 187

 

[Luke]

Merhaba, bu biraz iç dökme konusu biraz soru konusu vs.
Öncelikle bir şey söylemek istiyorum. Biliyorum dalga geçenler olacaktır, sapık, sapkın olarak tanımlayanlar olacaktır. Ama önemli değil. Takmıyorum pek.
Kendimi gay olarak tanımlıyorum.
Şimdi ben uzun zamandır kendimi bastırıyordum. Baya uzun zamandır. Bu içten içe beni yordu. Cidden yordu. Şu an majör depresyon hastasıyım. Tabii ki tek bu neden olmadı, benim depresyonum bir paket; genetik, mizaç, sosyal olaylar vs. Bir de bu.
2 kere intihar girişiminde bulundum.
Neyse, bu durumu psikiyatristim ile paylaştım ve normal olduğunu, bir hastalık veya düzeltilmesi gereken bir şey olmadığını söyledi. Bundan sonra araştırmalar yaptım. Dönüşüm terapisi buldum. Fakat bunun baya zararlı olduğunu öğrendim. Yani aslında dönüşüm olmadığını sadece kişiyi bastıran bir uygulama olduğunu öğrendim.
Depresyon sebebiyle sonunda ailem psikolog masrafını karşılamaya OK oldu. Psikoloğu da aynı şekil bunun normal olduğunu söyledi. Cinsel kimlik bozukluğu diye bir şey var ,yok değil ama (biraz konuştuk) benimkinin doğuştan gibi göründüğünü söyledi. Psikoloğumla depresyon tedavisine başladım. Kendimi kabul etmeye, olduğum halimi sevmeye yönelik bir gidişat var. Eskiden eşcinselliğe karşıydım da. Toplumsal normlar doğrultusunda gelişen içsel bir karşıtlık durumu vardı. O da bitti.

Abi ben artık kendimi bastırmıyorum. Yani bir dönemden itibaren bu böyle oldu artık. Zaten tanıştığım bir çocuk vardı. Onla şu an sevgiliyiz. Bu durumu da psikolog sayesinde sağladım. Ve size şu kadar söyleyeyim, aşırı rahatladım. İçimdeki iç sıkıntısı azaldı. Anksiyete azaldı. Depresyon nüksetme sıklığı azaldı. Haftada 3 4 kere epizod (nöbet) geçiriyordum. Şimdi 1 aydır nöbet geçirmiyorum. İntihar düşüncelerim azaldı, baya azaldı ,yok gibi, artık sadece düşünce olarak var. Bu düşünceler de tek tük. Sanki yıllarca prangalara vuruldum da çözülmüş gibiyim. Ayrıca duygularım bastırılmış olarak büyüdüm. O da geçti. Artık sevgi, üzüntü vs. hissedebiliyorum.

Şimdi biri bana tedavi ol ya da kendini bastır derse ona diyeceğim şey şu olur, kolaysa sen bastır. Yani bu durum o kadar kolay değil. Artık her gece intiharı düşünmekten yoruldum. Şu an mutluyum, sağlıklıyım. Bu durumu bozmaya niyetim yok.

Sadece içimi dökmek istedim ve şu soruyu sormak istiyorum: "Eşcinselliğin normal olduğu kabulüyle ilgili ne düşünüyorsunuz?"

Hocam öncelikle adınıza sevindim hayatınızın geri kalanı gönlünüzce olur umarım. Sorunuzun cevabı içinde şöyle diyebilirim kendi adıma eşcinsellik gayet normal bi şey sonuçta bu bir his bir yönelim fakat benimde sana bir sorum olucak kız ve erkek olan ilişkilerde bi denge olur kız daha zariftir daha naziktir erkeğe göre hani birbirini tamamlayan bi denge vardır bu denge sizin ilişkilerinizde de var mı birbirinizi nasıl tamamlıyorsunuz merak ettim açıkçası cevaplarsan detaylı olarak şimdiden teşekkür ederim.

 

[Gri Caner]

bu denge sizin ilişkilerinizde de var mı birbirinizi nasıl tamamlıyorsunuz merak ettim açıkçası cevaplarsan detaylı olarak şimdiden teşekkür ederim

Öncelikle eşcinsel ilişkiler hakkında şöyle olur böyle olmaz diyecek biri değilim. Ama kendi fikrim şu ki, bu denge olayı karışık olabilir. Yani bazı çiftler de bir taraf daha baskın olurken bazı çiftler de her iki tarafta narin olabilir. Ya da bazı çiftler de dönüşümlü yani yerine,zamanına göre. Bu olayın çok önemli olduğunu düşünmüyorum çünkü önemli olanın ilişkinin sağlıklı olup olmaması olduğunu düşünüyorum.

 

[Emirhan5267]

Merhaba, bu biraz iç dökme konusu biraz soru konusu vs.
Öncelikle bir şey söylemek istiyorum. Biliyorum dalga geçenler olacaktır, sapık, sapkın olarak tanımlayanlar olacaktır. Ama önemli değil. Takmıyorum pek.
Kendimi gay olarak tanımlıyorum.
Şimdi ben uzun zamandır kendimi bastırıyordum. Baya uzun zamandır. Bu içten içe beni yordu. Cidden yordu. Şu an majör depresyon hastasıyım. Tabii ki tek bu neden olmadı, benim depresyonum bir paket; genetik, mizaç, sosyal olaylar vs. Bir de bu.
2 kere intihar girişiminde bulundum.
Neyse, bu durumu psikiyatristim ile paylaştım ve normal olduğunu, bir hastalık veya düzeltilmesi gereken bir şey olmadığını söyledi. Bundan sonra araştırmalar yaptım. Dönüşüm terapisi buldum. Fakat bunun baya zararlı olduğunu öğrendim. Yani aslında dönüşüm olmadığını sadece kişiyi bastıran bir uygulama olduğunu öğrendim.
Depresyon sebebiyle sonunda ailem psikolog masrafını karşılamaya OK oldu. Psikoloğu da aynı şekil bunun normal olduğunu söyledi. Cinsel kimlik bozukluğu diye bir şey var ,yok değil ama (biraz konuştuk) benimkinin doğuştan gibi göründüğünü söyledi. Psikoloğumla depresyon tedavisine başladım. Kendimi kabul etmeye, olduğum halimi sevmeye yönelik bir gidişat var. Eskiden eşcinselliğe karşıydım da. Toplumsal normlar doğrultusunda gelişen içsel bir karşıtlık durumu vardı. O da bitti.

Abi ben artık kendimi bastırmıyorum. Yani bir dönemden itibaren bu böyle oldu artık. Zaten tanıştığım bir çocuk vardı. Onla şu an sevgiliyiz. Bu durumu da psikolog sayesinde sağladım. Ve size şu kadar söyleyeyim, aşırı rahatladım. İçimdeki iç sıkıntısı azaldı. Anksiyete azaldı. Depresyon nüksetme sıklığı azaldı. Haftada 3 4 kere epizod (nöbet) geçiriyordum. Şimdi 1 aydır nöbet geçirmiyorum. İntihar düşüncelerim azaldı, baya azaldı ,yok gibi, artık sadece düşünce olarak var. Bu düşünceler de tek tük. Sanki yıllarca prangalara vuruldum da çözülmüş gibiyim. Ayrıca duygularım bastırılmış olarak büyüdüm. O da geçti. Artık sevgi, üzüntü vs. hissedebiliyorum.

Şimdi biri bana tedavi ol ya da kendini bastır derse ona diyeceğim şey şu olur, kolaysa sen bastır. Yani bu durum o kadar kolay değil. Artık her gece intiharı düşünmekten yoruldum. Şu an mutluyum, sağlıklıyım. Bu durumu bozmaya niyetim yok.

Sadece içimi dökmek istedim ve şu soruyu sormak istiyorum: "Eşcinselliğin normal olduğu kabulüyle ilgili ne düşünüyorsunuz?"

Nasıl mutluysan öyle takıl ama ben eşcinselliğe kesinlikle karşıyım saygı da duymuyorum açıkçası ama gidipte bunu milletim yüzüne vurmam kendi halinde başkalarına zararı yoksa umrumda olmaz ama sokakta falan erkek erkeğe öpüşme tarzı şeyler görmek yani olmaz anladınmı belki sana normal geliyordur ama bu normalleştirilecek bir şey değil umarım beni anlamışsındır

 

[Türevmachine]

Dayı Türkiye'de yaşıyoruz bulduğunuz dertlerinde... Karşımda ben gayim diye kulağımın ırzına geçmediğin sürece ve karşımda iş halletmezsen sorun yok beni ilgilendirmez ama kendinle çelişiyosun çocukluk travmalarını bi gözden geçir derim

 

[Matt Murdock]

Bir insan hem koyu İslamcı hem de gay nasıl olabilir

 

[Emsal]

@EFI Shell in de aklına geldiği ve sizin de tasdik ettiğiniz gibi küçükken yaşanılan bazı travmalardan dolayı böyle bir netice verdiyse bunun zaten doğal bir akış olmadığı anlaşılır ki
Direk doğuştan gelen bir şey olsa bile yine doğal akış denmesi makul olmayacaktır diye düşünüyorum

çünkü mesela bir kişi down sendromu tabir ettiğimiz hastalıkla doğunca onu normalleştirmeye çalışmayız bu down sendromlu kişinin normal insanlardan farklı olan dürtülerini de normal ve doğal demeyiz hastalık olarak tabir ederiz, ancak hastaya senin de böyle olman gerekir normal insanlardan niçin farklı davranıyorsun diye de söylemek manasız olur tabi burda ki örnekte sendromlu kişinin aklı da pek algılamıyor

Aynı bunun gibi çocukken yaşadığı bir travma ya da farzedelim doğuştan gelen bir hormon bozukluğu ile ilgili olan bir rahatsızlığı , normal doğal ve fıtri bir durum gibi anlatmanın ne bu kişiye ne başkalarına ne de hakikate bir faydası olmaz diye düşünüyorum

Tavsiyem eğer ki dediğiniz gibi kendi iradenizle ergenlikten sonra hislerinize kapılıp aklınıza sahip çıkamayıp (aynı bir kadına tecavüz gibi) yaptığınız bir davranış değilse ve de küçüklükte olan bir travma ya da doğuştan gelen bir hormonal rahatsızlıksa bunu normal bir durummuş gibi tabir etmektense elinizde olmayan sebeplerden dolayı sahip olduğunuz doğal olmayan bir hastalık olarak kabul ederseniz bence daha da fazla rahatlarsınız hakikati de incitmemenin verdiği doğruluk da sizi ferahlatır.

Eğer ki bunu aklınızı hakim kılamayıp manasız bazı hislerinize uyup yaptığınızı düşünüyorsanız da tövbe edip rahatlamanızı tavsiye ederm

 

[EFI Shell]

Sanırım sorunun kaynağı topuk kanı vs. aşısı bebekken yapılan. Cıva içeriyorlar. Lezbiyen ve gay olmaya sebebiyet verdiğine dair bazı şeyler gördüm. Zaten Yeni Dünya Düzeni için dayatılan bir şey. Otistik vs. olanlar da var.

 

[Gri Caner]

@Emsal Psikoloğumla bunu konuştuk. Travmatik bir şeyin sonucu da olabilir, benim kendi yönelimim de olabilir.
Psikoloğumla geçmişimi tartışınca "seninki doğal yönelim" dedi. Yani travma sonucu falan değil.
Anlamadım konuda herkes burayı atlamış. @cerrahh

 

[Mete Yavuz]

@Emsal Psikoloğumla bunu konuştuk. Travmatik bir şeyin sonucu da olabilir, benim kendi yönelimim de olabilir.
Psikoloğumla geçmişimi tartışınca "seninki doğal yönelim" dedi. Yani travma sonucu falan değil.
Anlamadım konuda herkes burayı atlamış. @cerrahh

Soruma cvp vermediniz caner bey

 

[Çağrı Yılmaz]

Keşke kandes22 şuan burada olsaydı