Psikologa kesinlikle gitmelisin. Bunlar normal şeyler değil. Ya da bende de biraz sorun var. O yüzden dediklerini abartıyor da olabilirim. Kim ölse üzülüyorum en ufak bir şeyde canım sıkılıyor. Geçen hiç tanımadığım komşum öldü aşırı üzüldüm. Bunun normalini psikologlar daha iyi anlar sen bir görün bence.
1.5 veya iki öğün insanı daha da sade kılacaktır bu sefer daha fazla hayatı sorgulayacaktır en iyisi arkadaşlarıyla çıkıp gezmesıidir bence ya da güzel etkinlikler yapmasınır örn en sevdiğin arkadaşınla beraber int çareyi gitmek ve aynı rekabetçi oyunu eğlenerek oynamak a
Tabi Şimdi kapalı ama ne bilim kol filan atın beraber
Hocam amacım bazı şeylerden yoksun olduğu zaman değerini anlayabilmesi.
Sonsuza dek bazı şeyleri kaybetmeden önce değerlerinin farkına varabilmesi için.
Hocam amacım bazı şeylerden yoksun olduğu zaman değerini anlayabilmesi.
Sonsuza dek bazı şeyleri kaybetmeden önce değerlerinin farkına varabilmesi için.
Hocam yanlış bir şey yapmadınız ama insan beyni hayatın amacını anlamak için bence genellikle yoksundur bazen gülüp geçeceksin hayattan zevk almaya bakacaksın başkaları üzmeden yaptığınız da takdir edilesi bişey birisine yardım etmek istiyorsunuz bunu eleştiremem
Hocam amacım bazı şeylerden yoksun olduğu zaman değerini anlayabilmesi.
Sonsuza dek bazı şeyleri kaybetmeden önce değerlerinin farkına varabilmesi için.
Psikolojik açıdan çok değişiğm. Yani ne ben kendimi anlıyorum ne başkası beni anlıyor.
Açıkçası duygusuz biriyim.
Yani sevgi besleyemiyorum.
Kardeşlerime, babama, başkasına, arkadaşlarıma sevgi yok. Yani sevgiden kastım onlar sadece arkadaşım. Öyle dostluk, tabiri caizse gardaşlık yok.
Babam sadece babam. Yani sadece beni doyuran ihtiyaç karşılayan biri.
Sonra hiçbir kıza ilgi, aşk duymuyorum. Hiç aşık olmadım. Ergenlikte illaki biri size hoş gelir ama bende yok. Aşık olmayı bırak aşık olanlara garip oluyorum : lan ne yaşıyorsunuz diye. Çocuk manyak olmuş çok güzel vesaire. Tabi o biraz abartıyor. Aşkı anlayamıyorum. Yani başkası oluyor tamam. Ben de filmlerde görüyorum ama anlam veremiyorum.
Sonra mantık takıntım var. Etrafımda mantıksızlık gördüğüm zaman kelimenin tam anlamıyla çıldırıyorum. İnsanların anlam veremediğim şekilde davranması beni deli ediyor.
Yemek yemekten tat almıyorum. Zevk almıyorum. Sadece midemi tutsun yeter. Yemek beni yoruyor.
Ben nasıl biri oldum bilmiyorum.
Benle emirli konuşana ne anlatıcam. En azından boşa yaşamıyorum ruhsuz değilim. Neyse vur kafayı kendine gel Caner, durduk yere milletle emirli konuşup kimseye laf atma.