Dedemin Cenazesine Gitmek İstemiyorum

[A.Arif]

Eşeğin kulağına yasin okumanın bir faydası yok değerli arkadaşlarım. İlerde illaki dürterler bu konu sahibini, kendine gelir. 2006 doğumluyum muhtemelen yaşı da bana yakındır bu eş.eğin. Utandım yeminle.

 

[Carl-S]

Gitmezsen pc bağımlısı asosyal gibi damga vurmaları normal git bence.

 

[limonlusodaw]

Kıyamet yakındır nesil değişiyor.

Vallahi ya ahir zaman

 

[Dušan Tadić]

Adam dedesinin cenazesine gitmiyor, çevresindekiler gitmesini söyleyince de dine, kültüre bağlıyor. Sorun senin kafa yapında.
Lan ölen adam deden senin. Bu kadar da hayırsız olma. Anne-babamın cenazesine katılmam demene söz bulamıyorum.
Ailene ayrı sana ayrı üzüldüm. O evden ayrılmazsan zaten annenlere de huzur vermezsin kendin de huzur bulamazsın

 

[Bol Tereyağlı İskender]

önce cenazeye sonra bir doktora git

 

[Mauro İcardi]

Seni bugüne getiren insanlara yazık ya insanlar büyütmüş iyi insan olmanı istemiş sen dedenin cenazesine gitmeye tenezzül etmiyor bir de ailene haklıymış gibi yobaz falan diyorsun, sence normal bir şey mi?

 

[Kıtalararası balistikfüze]

kusura bakma sorun sende aga

 

[Marianoly]

Adam dedesinin cenazesine gitmiyor, çevresindekiler gitmesini söyleyince de dine, kültüre bağlıyor. Sorun senin kafa yapında.
Lan ölen adam deden senin. Bu kadar da hayırsız olma. Anne-babamın cenazesine katılmam demene söz bulamıyorum.
Ailene ayrı sana ayrı üzüldüm. O evden ayrılmazsan zaten annenlere de huzur vermezsin kendin de huzur bulamazsın

Şu yaşta evden ayrılsa ne yapabilir ki?

 

[Marshal]

Atatürk: Bütün ümidim gençliktedir!
O sırada gençlik:

 

[keremast]

Dedem dün öldü. Bizim tüm aile komple sabah gitti. Yarın defin edilicekmiş. Bense gitmek istemiyorum. Annem babama söylersem kesinlikle hayırsız pc bağımlısı asosyal gibi damgalar yiyeceğim. Gitmek istememin bir sebebi yok. Sadece rahatımı bozmak istemiyorum. Annem babam ölse onlarınkine de gitmem elimde olsa. Alıştım birilerinin ölmesine. Gelde anlat bunu ailene. Sorun bende mi? Yada klasik islamik türk ailesinde olduğumdan mı böyle şeyler yaşıyorum.

Sanırım arkadaşlarımla konuşsam daha mantıklı olurdu. Ne demek istediğimi tam anlatamıyorum, baya olumsuz karşılandım. Onlarla konuşmaya da utanıyorum.

Dedeme, kimseye düşman değilim. Belki küçükken üzülebilirdim ama artık alıştım. Hep bir yerden ölüm haberleri şu yakının şu önemli insanın ölmesi artık beni alıştırdı (tabirle ruhsuzlaştırdı). Artık birinin ölmesi klasik bir hal aldı ki zaten bu doğanın kanunu. Bizim şu an ki insan anlayışımızda sorumlu kişi bir akrabası veya yakın ilişkide olduğu biri ölünce onu inandığı veya inanmadığı şekilde ağırlar ve gömer. Bende diyorum ki dedem benim için artık herhangi biri. Sadece kan bağım var. Bayramdan bayrama küçükken annem elini öptürür oda nasılsın der iyi der geçerdim. Arkadaşım, muhatap olduğum biri değil. Muhatap olduğum zamanlarda da istediğim için değil kültür bana bunu dayattığı için yapıyordum. O öldü hayat devam ediyor. Dünya dönüyor başka bir bebek doğuyor. DÖNGÜ DEVAM EDİYOR. Hayallerim, olmak istediklerim, yapamadıklarım pişmanlıklarım, benliğim her şey devam ediyor. Yani önemli bir şey değil pratikte. Bu sadece önemli hale getiriliyor toplum tarafından. Dediğim gibi açıklayamıyorum kendimi çok kb. Soruma yardımcı olunmuyor sadece linç yiyorum sanırım. En kötü haliyle düşüncem kimseyi ilgilendirmez yardım istiyorum.

boş yapmışsın.

 

[eyer25pro]

Knk bu imkan bir daha eline geçmicek öyle düşün.

 

[FR13NDSLX]

Vay... Bende kendime hayırsız duygusuz derdim. Adam master degree yapmış.

 

[emiliano]

Dedem dün öldü. Bizim tüm aile komple sabah gitti. Yarın defin edilicekmiş. Bense gitmek istemiyorum. Annem babama söylersem kesinlikle hayırsız pc bağımlısı asosyal gibi damgalar yiyeceğim. Gitmek istememin bir sebebi yok. Sadece rahatımı bozmak istemiyorum. Annem babam ölse onlarınkine de gitmem elimde olsa. Alıştım birilerinin ölmesine. Gelde anlat bunu ailene. Sorun bende mi? Yada klasik islamik türk ailesinde olduğumdan mı böyle şeyler yaşıyorum.

Sanırım arkadaşlarımla konuşsam daha mantıklı olurdu. Ne demek istediğimi tam anlatamıyorum, baya olumsuz karşılandım. Onlarla konuşmaya da utanıyorum.

Dedeme, kimseye düşman değilim. Belki küçükken üzülebilirdim ama artık alıştım. Hep bir yerden ölüm haberleri şu yakının şu önemli insanın ölmesi artık beni alıştırdı (tabirle ruhsuzlaştırdı). Artık birinin ölmesi klasik bir hal aldı ki zaten bu doğanın kanunu. Bizim şu an ki insan anlayışımızda sorumlu kişi bir akrabası veya yakın ilişkide olduğu biri ölünce onu inandığı veya inanmadığı şekilde ağırlar ve gömer. Bende diyorum ki dedem benim için artık herhangi biri. Sadece kan bağım var. Bayramdan bayrama küçükken annem elini öptürür oda nasılsın der iyi der geçerdim. Arkadaşım, muhatap olduğum biri değil. Muhatap olduğum zamanlarda da istediğim için değil kültür bana bunu dayattığı için yapıyordum. O öldü hayat devam ediyor. Dünya dönüyor başka bir bebek doğuyor. DÖNGÜ DEVAM EDİYOR. Hayallerim, olmak istediklerim, yapamadıklarım pişmanlıklarım, benliğim her şey devam ediyor. Yani önemli bir şey değil pratikte. Bu sadece önemli hale getiriliyor toplum tarafından. Dediğim gibi açıklayamıyorum kendimi çok kb. Soruma yardımcı olunmuyor sadece linç yiyorum sanırım. En kötü haliyle düşüncem kimseyi ilgilendirmez yardım istiyorum.

yaşın kaç 13 14?